Voetbal en mayonaise

Wel alle pepernoten

POV TASH

We zitten in de zaal des eten. Ik had Ann en Wendy zonet mijn plan verteld. Straks om 1 uur gaan we wat doen. Geen idee wat. "Hebben jullie enig idee wat we zo gaan doen?" vraag ik terwijl ik mijn sandwich eet. "Uh een dropping ofzo denk ik" mompelt Ann. "Uhu" "Ik haal nog een toetje!" roep ik enthousiast. "Vreetzak" hoor ik Wendy mompelen. Ik had het net gehoort en grijns gemeen terug. En dan trekt Ann een duckface ofzo. In ieder geval het is duckerig. Ik loop naar de toetjes toe. Ik pak een schoon bord. "Hmm" mompel ik. Geen idee wat ik moet kiezen. Uiteindelijk heb ik mijn keuze gemaakt. Ik pak 1 Strawberry cheescake, drilpudding en 2 bolletjes ijs. Jajaja ik weet het, het is pas ochtend. Nou en. Ik kan alles! Ik ben Tash! Ik grinnik en loop onhandig terug naar Ann en Wendy. Ik leg mijn bord op de tafel. Ik neem een hap van de strawberry cheesecake. "Mmm" mompel ik. Ik hoor Wendy en Ann grinniken. "Ook een happie?" vraag ik met volle mond. Ze schudden snel hun hoofd. "Hoelaat is het eigenlijk?" vraagt Wendy. Ik kijk om mijn telefoon. "5 voor 1" zegt Ann. Ik neem een hap van de taart. Mijn cheesecake is al op.... "We moesten vandaag toch melden bij de lobby om 1 uur?" vraag ik met volle mond. "Jupp" antwoord Ann. "Dat is dan door eten he" zegt Wendy plagend en knijpt in mijn wang. Ik grom. En eet de laatste restjes pudding op. Ik neem nog een slok chocomelk en dan sta ik op. "Lets go" roep ik. Ann en Wendy staan ook op. Samen lopen we naar de lobby.

We zijn eindelijk bij de lobby en zoeken een plek om te zitten. Dan zie ik de jongens. "Meiden hierzo!" roept Blake. We lopen die kant op. Ann springt gelijk op Luke. Letterlijk. Ik grinnik. Dan zien Wendy en ik allebei dat er nog maar 1 stoel over is. We kijken elkaar aan. Dan rennen we die kant op. De kant van die stoel. Alles lijkt in slomo tegaan. Dan ben ik bij de stoel. Ik wil erop gaan zitten maar dan duwt Wendy mij deraf. Ik steek mijn tong uit. Wendy grijnst gemeen en gaat dan zitten. Ik kijk om me heen. Geen plek meer.... "Poep" mompel ik. Jayden grinnikt. En trekt me bij hem op schoot. "Klote kind laat me los!" roep ik. Hij knuffelt me steviger. "I-i-k kr-i-j-g g-e-e-e-n l-u-c-c-h-u-t!" breng ik met moeite eruit, ik weet gewoon dat hij grijnst. Ik hoor de jongens lachen. En Ann en Wendy kunnen denk ik ook geen lach onderdrukken. "Laat me los gemene gordeldier!" roep ik terwijl ik uit zijn greep wil komen. Hij begint nog harder te lachen. Ik grom. Omg hoeveelste keer grom ik al. Ik lijk net een dier. "Eerst een selfie" zegt Jayden opeens. "Nééééh" schreeuw ik. Ookal weet ik dat het geen zin heeft.... Hij pakt zijn Iphone uit zijn broekzak en klikt op het camera icon. "Zeg duckface!" roept hij. Wat!! Een duckface. Omg. Ik probeer me te verschuilen maar jammer genoeg lukt het niet. Dus staar ik maar verveeld naar de camera. Opeens voel ik handen bij mijn wangen. En dan word mijn mond in een duckface vorm gebracht. Aahh kut Jayden. "Vieze mogool!" roep ik. Maar het lijkt meer op 'Voer mollen.' *klik klik* Hij heeft zojuist mijn leven geruïneert. Ik draai me om en kijk recht in een grijnzend gezicht. Ik wou die er echt af slaan. *pats* Oeps heb ik toch gedaan. Dan krijgt Blake opeens de slappe lach. En de anderen lachen mee. Maar Jayden is er niet echt blij mee. Eerder is hij 'woedend.' Als dit een teken film was dan zou er stoom uit zijn oren en neus komen. En eigenlijk. Verdien ik een schouderklopje! Ik grinnik. Dan duwt hij me van zijn schoot. Op de grond. Ik spreid mijn armen en knuffel 'zogenaamd' de grond. Ik had er gewoon zin in ja? Er land iets zwaars op me. Opeens word al mijn lucht uitelkaar geperst. Jup. Jayden.... Hij zit nu op mij. Stel je eens voor. Iemand van 9999 kilo spring op je neer. Hij heeft een frons op zijn wenkbrauwen. En dan kietelt hij me. Jezus! Hoe vaak moet ik nog zeggen dat ik dat haat! "Hahahaha Jayden stop!" smeek ik. Zijn grijns groeit met de minuut. "Plzz hahaha ik doe hahaha echt alles!" Nog steeds die grijns op zijn smoel. "Hahahaha stop Jayden Augustus!" roep ik. "Attentie kinderen!" word er opeens geroepen. Alle blikken worden op de directeur gericht. Yes nu heb ik de kans op die dikzak van me af te duwen. Ik probeer met al mijn kracht Jayden van me af te duwen. Maar het heeft geen nut. Die gast is gewoon. Dik. Zak. Een dikzak. Ik zeg het nog 1 keer. Dikzak. D-i-k-z-a-k. Ik zucht. "Zoals jullie weten gaan we vandaag wat leuks doen" vervolgt de directeur. Hopelijk is het wel wat 'leuks.' Ik heb er nu al zin in. Joepie! Sarcasme. "En wat we vandaag gaan doen is een dropping!" Ohnee. Dit ga je niet menen. De vorige keer toen ik aan een dropping mee deed. Duurde het 4 dagen voor ik terug kwam... Maarja. "En hier zijn de groepen" En dan noemt hij een paar namen op zoals. Blake, Ann, Megan en Liv. Jayden, Luke, Amber en Tobias. Wendy, Danny, Lisa en Bram. En blablablabla. "En onze laatste groep. Tash Jessica Tori en Max!" Mijn mond valt letterlijk open. "Wel alle pepernoten!"

-----

Deze hoofdstuk draag ik op aan @charriexx

Ze heeft gewoon tegekleukecooleboeken.

Neem is een kijkje!!

Vote

Comment

Follow

Xjes Catharina