Voetbal en mayonaise

Kiwi-sap? Of kots

POV TASH

Ik word wakker in een rare kamer. Ik schiet gelijk overeind en probeer te herrineren waar ik ben. Ik begin keihard te gillen. "AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAaAAAAAAAH!" Er komen mensen deze kant oprennen. Ik krijg het doodsbenauwd. Ik verstop me in de dekens. Er komen opeens 3 gasten de kamer binnen. Ohja haahahahahaha ik was bij Marvin. "Ohja Marvin, Pelle en Jamal" zeg ik terwijl ik ze een voor een aanwijs. Ze grinniken. "Was je even vergeten waar je was?" vraagt Jamal plagend. Ik steek mijn tong uit. "Je viel gisteren in slaap. Dus heb ik je naar deze kamer gebracht" zegt Marvin. Ik knik traag. "Hoelaat is het?" vraag ik. "2 Uur 's middags" zegt Pelle. Mijn mond vormt een o. "Awh" zeg ik en rek me uit. "Kunnen we zo naar de Mac?" vraag ik random. "Uhh ja?" antwoord Marvin. Ik steek mijn duim op. "Raar mens" hoor ik iemand mompelen. Ik kijk ze een voor een aan. "Alsof jullie zo 'normaal' zijn" en ik maak met mijn vingers haakjes. "Tsss" zeggen ze tegelijk waardoor ik moet lachen. "Je loopt een beetje leeg!" zeg ik en sta op. "Tash?" vraagt Pelle. Ik kijk op. "Je hebt echt kleine kleren" zegt hij. Mijn mond valt open. "Waatt!!?" zeg ik verbijsterd. Jamal pakt zijn mobiel en toets zijn code in. "Kijk" en hij houd zijn mobiel voor mijn gezicht. "Omg!" roep ik. Weet je wat ik zie? Niet te geloven. Daar staat Pelle in mijn kleding! Ik dacht dat die gast aan het slapen was! "Maar jij ging toch slapen!?" roep ik. Hij grijns en haalt zijn schouders op. "Ohja en je broek is gescheurd. En shirt by the way" zegt hij. Ik loop naar hem toe en ga voor hem staan. Man wat zijn deze mensen groot zeg. Ik kijk omhoog en probeer hem een bitchclap te geven. Net weinig resultaat. Ik kon hem net een bitchclap geven als een of ander gek aan mijn armen trek. Ik kijk achterom. "Jamal! Ik kwam er bijna bij!" roep ik. Hij grijnst gemeen. Ik voel iets aan mijn benen. Ik draai me weer om. "Marvin Petroleli Shaw! Zo heb ik je niet opgevoed jonge dame!" roep ik boos. En voor ik het weet ben ik opgetilt. "We gaan eerst een potje voetballen" zegt Pelle lachend, die meegelopen is. "In dit ding" zeg ik wijzend naar de pannekoek-shirt. "Eey! Dat shirt is heel special hoor!" roept Marvin. "Yeah right" mompel ik. "Nee deze gast" zegt Pelle wijzend naar Marvin "heeft wel wat kleren voor je, toch?" Ik grinnik. Bam. En ze laten me gewoon los. Waardoor ik op mijn kont val. "Gemenerikken!" roep ik. Ik sta weer op en volg Marvin. Hij opent zijn kast. "Hier is een broek en shirtje" zegt hij terwijl hij voetbal kleren naar me toe gooit. "Bedankt" mompel ik. "Wat zei je ik verstond je niet" zegt hij en zet zijn handen bij zijn oor. "Bedankt" mompel ik nogmaals. Hij trekt een wenkbrauw op. "Dankje Marvin" sis ik. Hij kijkt mij lachend aan. "Wat zei je?" "Ik zei dat je een kutkind was!" roep ik lachend. Hij kijkt me boos aan en zet een stap vooruit. Waardoor ik een stap achteruit zet. Hij zet een stap vooruit. Ik achteruit

Vooruit

Achteruit

Vooruit

Achteruit

Vooruit

Achteruit

En dan voel ik iets. Jup ik zit in de hoek. Marvin zet zijn handen tegen de muur zodat ik niet kan ontsnappen. Ik kijk hem afwachtend aan. Dan trekt hij me in een knuffel. Ik had dit helemaal niet verwacht. Maar ik knuffel hem terug. Dan tilt hij me opeen op. En gooit hij me neer op het bed. Hij gaat op mijn heup zitten. "Dikzak" mompel ik binnensmonds. Hij grijnst duivels. En dan begint hij me te kietelen. "Hahahahhahahah stop!" roep ik. "Nee" zegt hij neutraal. Hij grijnst. "Hahahaha je bent zo gemeen!" "Oke!" antwoord hij droog. "Help ik word verkracht!" roep ik. Ik hoor voetstappen. En dan word de deur binnen geramt. Marvin blijft me kietelen. "Hahahahah help!" roep ik. Pelle en Jamal komen de kamer binnen en zien mij. Ze lachen ook. Marvin stopt uiteindelijk."Tash ik heel boos jou!" zegt Marvin kinderachtig en draait zich om. Ik knuffel hem. En weet gewoon dat hij grijnst. Hij draait zich om. Ik geef hem een kusje op zijn neus. "Niet huilen Marvintje" zeg ik. Hij grinnikt. Dan hoor ik geknor. "Dat was mijn maag" zeg ik. "Kom" zegt Jamal. Ik volg hem naar de keuken.

"Drink dit op!" roept Pelle terwijl hij me een glas groen spul aangeeft. "Hoe weet ik of jullie geen gif in hebben gedaan" zeg ik. Hij haalt zijn schouders op. "Drink dit eerst!" beveel ik. "Okay" zegt Pelle kort. Hij pakt het aan en drinkt het. "Waar smaakt het naar" zeg ik terwijl ik mijn armen in mijn zij steek. "Kiwi" zegt hij schouder ophalend. Ik knik traag. "Drink het nou maar op" zegt hij terwijl hij me de beker overhandigt. Ik kijk ernaar en drink het toch op. Ik knijp mijn neus dicht. Maar het is best lekker moet ik toegeven. "Goed voor de vitamines" zegt Pelle grijnzend. Ik grinnik. "Gaan we nog een potje voetbal of niet?" vraag ik als ik dat kiwi-sap op heb. Goed ben ik he? "Daar ga je toch niet in voetballen hoop ik aan" zegt Marvin terwijl hij de keuken in loopt. Ik kijk naar mijn kleren. "Owwh" mompel ik en ren keihard in Tash-Super-Speed tempo naar boven. Ik ga naar Marvins's kamer en gris de kleren van het bed. Dan ren ik naar de badkamer en trek mijn shirt uit. Dan trek ik Marvin's voetbal kleren aan. Ik kijk naar mijn spiegelbeeld. "Hmmm" mompel ik. Ik pak een borstel uit de kast. En borstel mijn haar. Dan doe ik mijn haar in een hoge staart. Ik kijk nu weer naar mijn spiegelbeeld. Ik knik goedkeurend. Ik spoel mijn mond met zo'n mondwater. Ik heb toch geen zin in tandenpoetsen. "Tss" mompel ik. Best scherp. Ik was mijn gezicht en ga nog snel naar de wc. Dan loop ik weer de badkamer uit naar beneden. Ik hoor gefluister vanaf de trap. Ik sluip er zachtjes heen en luister mee. "Man ze mag het echt niet weten" zegt een bekende stem. Marvin toch... "Jajaja we komen als zij komt" zegt een andere stem. Maar ik weet niet wie. Toch ken ik het. Ik loop dan gewoon naar beneden alsof ik niet afgeluistert heb. "VERRASSING!!" Ik schrik me kapot. En dan komen er een paar traantjes in mijn ogen als ik om me heen kijk. "Bryan! Gabe! Finn!" roep ik terwijl ik hun om de hals vlieg. Ohja jullie kennen deze mensen niet he? Nou ik leg het wel uit. Bryan is de tweelings broer van Marvin. Jup Marvin is een tweeling. Was ik vergeten te vertellen zeker? Gabe en Finn en wij hadden vroeger een groepje op school. We deden heel veel samen en zaten ook op de zelfde voetbalvereniging. Ze glimlachen allemaal naar mij. "Gaan we nog voetballen of wat?" vraagt Bryan lachend. Ik grinnik. "Je bent niet verandert Tash" zegt Gabe en wrijft over mijn hoofd. Ik grinnik. En pak alvast mijn All-Stars. Ze zijn toch al afgetrapt dus who cares. Ik trek ze een voor een aan. "Goo!" roepen ze tegelijk. Ik grinnik als ik hun kleren zie. Ze hebben allemaal dezelfde voetbalkleren zoals vroeger aan. Ik glimlach bij die gedachte. We lopen de deur uit en ik spring gelijk op Marvin's rug. Marvin blijft mijn aller beste vriend van hen dan. Zoals ik al eerder zei. Hij is een echte broer voor mij. Marvin sluit de deur en grijnst naar me. "Wacht hebben we wel een voetbal mee?" vraag ik. Ze trekken allemaal een wenkbrauw op.

"Uhhh... Nee"

-----

Yoo Mayo's

Ik zou zondag uploaden. Maar ik had geenzin want ik moest nog hw maken. Ugh wiskunde. SORRYY Ik had het belooft aan @Annabellavdvx Dus shootout naar jou. :) En btw beloftes zijn tog om te breken? Of niet? *grinnik grinnik* Maarja.

Lees @Annabellavdvx haar boeken ze zijn geweldig. :)

Vote

Comment

Follow

XCATHARINA