POV JAYDEN
Ik hoor gegil boven me? Ach wel vogels. Ik hoor het weer dit keer best wel dichtbij. Ik kijk omhoog. "WAT!" roep ik. Ik zie een meisje van de ravijn vallen. Een meisje met rood haar. En ik ken maar een meisje met rood haar. No kidding. "Tash!!" schreeuw ik. Luke, Amber en Tobias draaien zich deze kant op en kijken gelijk omhoog. "Snel! Red haar!" roept Amber. Ik kijk om me heen. Luke draait die kant ook op. "Bind snel alle dekens aan elkaar!" roept hij. Alsof ie mijn gedachte kan lezen. We schieten naar de dekens. We binden snel alles aan elkaar. Tobias haalt bladeren zodat ze nog zacht land. Ik weet het dit is een raar idee. Maar de kans dat ze in het water valt is 0,00000000000000000000000000000000000000000000000000000000000.
Tobias is net terug met de bladeren hij legt in het midden. We zijn klaar met de knopen. "Iedereen een kant!" commandeert Amber. Ik weet niet wat ze in die Tori ziet. Zij is echt aardig. We staan allemaal een kant. "Als ik zeg trek, trek dan!" vervolgt ze. Ik kijk naar boven. Opeens komen er tranen. Kut ik ben een jongen! "3!! 2!! 1!!.. TREK!" We trekken allemaal aan het kleed. *Pats* Yes ze ligt. We laten die deken langzaam zakken. "Tash Tash Tash!!" roep ik. "Luke haal water" zegt Amber. "Tobias zoek naar die bessen die ik je liet zien!" vervolgt ze haat zin. Ik pak haar hand vast. "Tash word wakker!!" roep ik hysterisch. "Jayden kalm aan ze word heus wel wakker!" zegt Amber. "Wat als ze niet wakker word!" roep ik nog steeds hysterisch. "Ze kan zo dood gaan!" "Dat gebeurt heus niet!" schreeuwt ze nu. Ik pak nu beide handen van Tash. Ik druk nog een klein kusje op haar lippen. Een tinteling gaat door me heen. Wat zij met me doet is niet normaal. Wacht voelde ik het nou goed. Bewoog haar hand? Ik kijk goed naar haar hand. Zo te zien Amber ook. En jahoor. Ik zie het goed haar hand beweegt! "Tash! Word wakker alsjeblieft! Ik smeek het je!" fluister ik. Ze knijpt me zachtjes in mijn handen. "Heb ik het overleeft?" hoor ik zachtjes uit haar mond komen. De tranen stromen van mijn wangen. Ik negeer nu het feit dat ik een jongen ben. Maar jongens hebben ook gevoelens. "Tash!" roep ik van geluk. Tobias en Luke komen aanrennen. En ik zie dat zij ook tranen in hun ogen hadden. Ze probeert overeind te komen. Maar het lukt niet echt. Ik probeer haar overeind te helpen. En ik ondersteun haar als ze eindelijk zit. Luke geeft haar het water aan. Ze drinkt met grote slokken. Dan geeft Tobias die bessen. Ze eet ze een voor een op. "Gaat het princes?" fluister ik. Ik zie dat ze een waterige glimlach heeft. Ze knikt. "Ja" antwoord ze zachtjes. "Hoe is het gebeurt?" vraagt Amber. Ze knikt en dan vertelt ze het, het hele verhaal. Ze is bij haar 'team' vandaan gerent omdat ze werd bekogelt met stenen. Steeds meer. Uiteindelijk was ze bijna bij de rand en toen viel ze. "Als ik die Tori vind dan vermoord ik haar" zeg ik als ze klaar is met praten. Ik kus haar op haar wang. "Je moet rusten" zegt Tobias. Ze knikt. En kruipt voorzichtig dichterbij mij aan. Ik sla mijn andere arm om haar heen. "Welterusten princes" fluister ik nog voordat ze met een glimlach in slaap valt.
"Jayden?" Ik word wakker. Maar ben nog steeds slaapdronken. Zo'n raar woord. "Jayden word wakker" zegt iemand en schud me wakker. Ik open langzaam mijn ogen. "Huh wat?" vraag ik terwijl ik de slaap uit me ogen wrijf, met de arm die ik niet om Tash heb geslagen. "Ik wil gaan pleas ik wil morgen nog thuis komen" zegt Amber smekend. Ik grinnik als ze haar handen vouwt en begint te bidden. "1 Je bent niet christelijk en 2," zeg ik terwijl ik 2 vingers op steek. "Ik wil ook weg." "Kom we gaan inpakken." zegt ze. Ik kijk omhoog het is al nacht. Amber loopt weg en haalt mijn tas op. "Tash word wakker. We gaan zo weer weg." fluister ik in haar oor. Ze opent 1 oog. "Huh?" dan denkt ze na volgens mij. Ze knipt in haar vingers. "Ik weet het weer." fluistert ze dan. Ik grinnik. "Kom we gaan." zeg ik nu op normale toon. Ze knikt en probeert op te staan. "Auw!" roept ze. Ik schiet vliegensvlug in actie en steun haar arm. We zijn nu bij Amber en Luke vouwt de deken op. Tobias is vast weer bessen aan het plukken. Ik zie Tobias in de verte terug lopen met een tas vol bessen. Ik hoor geknor van iemand maag. "Sorry dat was ik, ik heb gewoon honger" fluistert Tash in mijn oor. Ik grinnik. En mijn gegrinnik gaat over in een gegrijns. Tash ziet het en lacht mee. Een betoverende glimlach. "Hier een paar aardbeien" zegt Tobias en geeft Tash een handje aardbeien. "Dankje" zegt ze verlegen en pakt het handje aardbeien aan. Ze stopt er een in haar mond. Iedereen staart haar aan. "Mmm" ontsnapt uit haar mond. Luke en Ambet grinniken allebei. Tobias deelt alle aardbeien uit. Ik zie dat er ook bosbessen zijn. Ik pak er een en knijpt erin. "Kut" hoor ik Tash vloeken. Ik trek een wenkbrauw op. "Je hebt me blauw gespoten!" roept ze half lachend. Ik kijk naar haar gezicht en zie dat ze inderdaad blauw is. Ik grijns-lach. Lachen en grijnzen? Ooit van gehoord? Nou nu dus wel. Ze pakt een bes en gooit die in mijn gezicht. Maar ze mist en gooit recht op Amber die de slappe lach krijgt. We kijken elkaar aan. "Bosbessen gevecht!" roepen we tegelijk.
-----
Heej mayo's hoe was het op school? Als je nog geen school heb dan heb je dikke vette geluk. Want dit is echt hel hierzo. Eerste week is bijna voorbij nog 2 dagen. Shit. Maar het valt wel mee. Alleen dat mensen me klein noemen, en die fucking zware rugzakken. Ik kan het niet op mijn kleine rugje dragen -,- xD
Vote
Comment
Follow
Xjes Catharina
JE LEEST
Voetbal en mayonaise
RomanceTash Stars is een normaal meisje dat naar een internaat moet. In het begin krijgt ze hele erge ruzie met de populairste jongen van school. Maar wat als ze samen naar Miami moeten voor kamp. En wat als alles bedrog is? Jayden Augustus is een typisch...