21❤

6.5K 155 21
                                    

Shawn Mendes - Stitches

Ceren2005a şarki için teşekkürler❤

MARAL

Sevdiğim adam ile yani eskisi gibi sevdiğime inanmasam da...
Her neyse sevdiğim adam ile şuan evet 'şuan' kelimesi çok önemli.. Ayy herneyse. Şuan sevdiğim adam ile yemek yiyorduk. Sevdiğim adamın evinde.. Bizim evimizde..
Hep böyle güzel hayaller kuruyordum. Ve Poyraz teker teker gecreklestiriyordu. Ama şimdi her istediğimi yapacakmıydı? 

Lan gerizekalı kız! Hamilesin sen! Çok pis eziyet cektireceksin!

Oha ilk defa çok haklı konuştun iç ses ama hakaret etmeseydin iyiydi Ya!
Harbiden ben hamileydim herşey asıl şimdi başlıyordu. Yarın bebişim 3. Ayına giriyordu. Doktorumuz Gülay hanım 3. veya 4. Ayında cinsiyetin belli olacağını söylemişti.
Bazı bebekler kendini hemen göstermiyormuş. Inşallah gittiğimiz gün bebeğim kendini gösterirdi. Çok merak ediyorum cinsiyetini. Benim bebeğimdi... Bizim bebeğimizdi.. Poyraz ile benim...
"Güzelim telefonun çalıyor" demesiyle düşüncelerimden ayrıldım.
Poyraz'a tebessüm edip telefonuma bakmadan açtım.
"Neredesin sen Maral!!" Dedi karşı taraf. Ahh tabi ya teyzem.
"Teyze şimdi şöyle oldu.  Biz hani De-" tam anlatacaktım teyzemin bağırması ile sustum.
daha seni üz-" demesine kalmadan telefonu suratına kapattım.
"Fazla bağırıyordu bir sorun mu var ?" Dedi.
"Önemli değil Ya. Kızdı biraz iste"dedim.
"Istiyorsan yatalım?"dedi.
"Olur. Ama..." dedim.
"Ne Ama?"
"Birlikte yatmasak.."
'Maral ne saçmalıyorsun?" Dedi biraz sesini yükselterek.
"Yada boşver sonra yatarız. Ben daha kahve yapacağım." Diyerek mutfağa geçtim.
Iki fincan şu koydum bir kaşık kahve koydum ve kahve makinesini çalıştırma düğmesine bastım. Kahvenin olmasını beklerken yine düşüncelerime daldım.

Düşünsenize iki yil sonrayı.. 1.5 yaşında bir bebeğimiz olacak ve biz cok mutlu oluyoruz. Poyraz mükemmel bir baba.Hayatımızda tehlike yok, stres yok, üzüntü yok.
Sadece mutluluk var. Sevgi var. Aşk var. Beş yıl sonra kızımız anaokuluna  başlıyor minik minik elbiselerle babasını kıskandırıyoruz. Bize şakasına kızıyor, bizde gülüyoruz. Ama sonra hemen barışıyoruz. Yani.. Mutlu, sakin bir hayatımoz olsa...
Kendimi tutamadım ve ağlamaya başlamıştım.
Ama malesef:( Babam yüzünden sakin bir hayatımız olmayacak. Hep bir tehlike olacak korkusu ile yaşayacağız. Mutluluk yerine, stres, kavgalı, çatışmalı... Babam ölmeden veya bizim peşimizi bırakmadan rahat nefes bile almayacağız. Her zaman tehlke de olacağız. Bebeğimize belli etmemeye çalışsak bile eninde sonunda anlayacak.
Oda hep korkacak. Biz olmadan yapamayacak:(

Belimde hissettiğim eller ile düşüncelerimden sıyrıldım. Gözyaşlarımı sildim ve Poyraz'a döndüm.

"Güzelim iniye ağlıyorsun ? Ne düşünüyorsun yine ? Sen salona geç geliyorum kahveyi döküp"

Herhalde kahve yanmıştı. O kadar  cok kaptırdım ki kendimi.

Salona yavaş yavaş ilerledim ve iki kişilik olan koltuğa oturdum. Poyraz da çok geçmeden geldi. Beni göğsüne çekti, saçlarımı okşamaya başladı.
"Şimdi ne olduğunu anlst bakalım" dedi, bir yandan saçlarımı okşayarak.

"Poy..Poyraz.. Ben korkuyorum..." ağzımdan bir tek bu cümle çıkmıştı. Ağlamaktan konuşamıyordum bile.. Artık kendimi yorgun hissettiğim için kendimi uykuya bıraktım......

POYRAZ

Evimize geldiğimizden beri Maral çok durgundu. Boş gözlerle bakiyordu. Eskiden aşk dolu gözlerle bakardi. Simdi ne nefret, ne aşk, ne de sevgi dolu bakiyordu. Bomboştu. 
Yemek yerken Maral'ın telefonu çaldı. Ama duymuyordu.
"Güzelim telefonun çalıyor "Dediğimde kendine geldi ve tebessüm edip telefonunu kim olduguna bile bakmadan acti.

"....!!"

"Teyze simdi şöyle oldu. De-" Derken sözü kesildi.

"...!!" Karsi taraf bir sey derken kapattı hemen.
"Fazla bağırıyordu bir sorun mu var?" diye bir soru yönelttim.
"Önemli değil Ya. Kızdı biraz iste"dedi.
"Istiyorsan yatalım?"dedim.
"Olur. Ama..." dedi.
"Ne Ama?"
"Birlikte yatmasak.."
'Maral ne saçmalıyorsun?" Dedim biraz sesimi yükselterek.
"Yada boşver sonra yatarız. Ben daha kahve yapacağım." Diyerek mutfağa geçti.
Bende fazla uzatmadım.

13 dakika sonra

On dakika olmuştu ama hala Maral gelmemişti. Merak ettiğim için mutfaga gittim.
Tezgaha tutunmuş ağlıyordu, acikcasi kahveden de duman çıkıyordu .
Maralın beline elimi koyunca bir an irkildi.
"Güzelim iniye ağlıyorsun ? Ne düşünüyorsun yine ? Sen salona geç geliyorum kahveyi döküp"dedim.
Oda yavaş adımlarla salona dogru ilerledi. Kahveyi makineden çıkardım ve lavabo ya döktüm. Salona gidip Maral'ın oturdugu ikili koltugun yanina oturdum ve göğsüme cektim, saçlarını oksamaya başladım.
"Şimdi ne olduğunu anlst bakalım" dedim. bir yandan saçlarını okşayarak.
"Poy..Poyraz.. Ben korkuyorum..." ağzından bir tek bu cümle cikti.  Sonra gözlerini kapatti. Önce telas yapsam da uyandırmayı dusunsemde kotu göründüğü iiçin saçlarını okşamaya devam ettim.
Gözlerim kapanmaya başlayınca güzelimi kucagima aldim ve odamıza goturdum. Üstüne rahat şeyler giydirdim, yorganı çekip yatağa yatırım. Bende rahat şeyler giyip Maral'ın yanına yattım. Arkasından sarıldım. Kokusunu son kez daha ciğerlerime kadar çektim. uykuya daldım......

*******

Selammm

Nasılsınız?

Bölüm nasıldı?

Diğer bölümde neler olmalı?

Şarkı ismi söyler misiniz?

Bir dahaki bölüm icin;

Vote:5 Yorum:3

Sizleri seviyorum❤❤

ÜVEY ABİME AŞIK OLDUM +18 Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin