Dilemma (TÖRE)

3/Kaderimde Olduğunu Hissediyorum

Multi :Yonca

Mardin'in muazzam manzarasına dalıp giden Lorin'in aklında tek bir şey vardı.

Fırat Şeyhanlı...

Esen rüzgar ile omzuna attığı şalına daha da sarıldı. Yüzünde belli belirsiz bir tebessüm vardı. Kim olduğunu bilmiyordu. Adını hiç duymamıştı. Açıkçası fazlası ile merak ediyordu kim olduğunu. O konağın Şeyhanlı aşiretinin konağı olduğunu biliyordu. Ama hiç merak edipte sormamıştı. Kapıdan çıkarken ki duruşu bile onu gözünde daha da yakışıklı kılıyordu. O adam da bir şey vardı. Daha önce hiç böyle şeyler hissetmemişti.

Çikolatasından ısırık alıp kahvesini içti. Yanına oturan ablası ile göz göze gelince gülümsedi.

"Neden uyumadın?" diye sordu Sırma.

Lorin "Düşünüyordum" dedi.

Sırma kaşlarını kaldırıp "Neyi düşünüyormuşsun bakayım" dedi.

Lorin yerinden kıpırdanıp ablasına döndü.

"Aşk nasıl bir şey abla?" diye sordu.

Sırma kız kardeşinin sorusu ile ima dolu gözlerle süzdü Lorin'i. Utandırmak istemediğinden bir şey sormadı. Kollarını birbirine bağlarken dudaklarından şu sözler döküldü.

"Aşk... Tarifi olmaz Lorin. Anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır. Böyle kalbin onun yanındayken hiç olmadığı kadar hızlı atar. Avuç içlerin terler. Değişik bir duygu aşk. Bazen nefreti bazen de sevgiyi barındırır.Ama aşk kavramından bir şey koparmaz bu duygular. Aksine daha da körükler "

Lorin dikkatlice ablasını dinliyordu. Konuşurken gözleri parıldıyordu. Son sözleri üzerine kaşlarını çattı.

" Aşkta nefret olmaz ki. Nefret gibi bir duygu aşkı yok etmez mi abla? "diye sordu.

Sırma" Bilmem... Her zaman her şey güllük gülistanlık olmaz. Bu zamanlarda savaşmayı bilmelisin. Yeri geldiğinde seveceksin. Yeri geldiğinde de nefret edeceksin ki"dedi.

Lorin kafasını salladı. Ablasının dertli bir şekilde konuşması kafasına takılmıştı.

"Şahin abi ile aranızda bir sorun yok değil mi?" diye sordu dayanamayarak.

Sırma "Bir kız var. Şahine takmış kafayı" dedi öfkeyle.

Lorin "Şahin abi seni seviyor abla. Bu senin için yeterli olmalı. Hem o kız taksa ne olur ki.Onun hayatında sen varsın" dedi ellerini ablasının ellerinin üzerine koyarken.

Sırma kendisine teselli veren kardeşine gülümseyip "Ee sen de ne var ne yok" diye sordu.

Lorin yanağına hücum eden kırmızılık ile omuz silkti.

"Aman ne olacak abla ya. Değişen bir şey yok" dedi gözlerini kaçırırken.

Sırma kıkırdayıp "Öyle olsun bakalım. Ben yatıyorum sen de çok geç yatma" dedi ayağa kalkarak.

Lorin başını sallayıp gülümsedi.

"Acaba yarın geçsem mi o konağın önünden" diye sordu kendi kendine.

Telefonuna gelen bildirim sesi ile yanında duran telefonu eline aldı. Çocukluk arkadaşı Yonca mesaj atmıştı. Yarın çaya davet ediyordu. Mesajı cevaplayıp kapattı telefonu. Yonca bahanesi ile belki kalbine dokunan adamı görebilirdi.

Geç saate kadar kaldığı için kahvaltı masasında uyukluyordı Lorin. Sırma Devran ve Besna Hanım alay dolu gözlerle onu izliyordu.