Şeyhanlı, Dağdelen ve Karasoy aşiretlerinin etrafında gerçekleşecek olaylar bir o yana bir bu yana savuracaktı onları. Aşkın ihtirasına kapılıp yapmayacakları şeyler yapacak olmadıkları kişiliklere bürüneceklerdi. Gözlerinin önüne inen perde kor olu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gecenin karanlığına yüreğine kor gibi sözler eklenince kalbinin daraldığını hissetti Lorin Dağdelen. Ablasının nefret dolu sesi altında ezilirken gözleri doldu. Dudaklarını ağlamamak için birbirine bastırırken ablasına döndü.
Kinle bakan gözleri ile omuzlarını silkerken " Saçmalıyorsun" dedi titreyen sesi ile.
Sırma gözlerindeki yaşları elinin tersi ile silerken alaylı bir tavırla gülümsedi.
" Sen sadece benim saçmaladığıma inanmak istiyorsun Lorin ! Gidip konuşsana annemle. Ben senin kızınım değil mi diye sorsana. O zaman görürsün saçmalayıp saçmalamadığımı " dedi.
Lorin " Sus ! Sus abla " dedi yüksek çıkan sesi ile.
Sırma, Lorin'in öfkelenmesi ile keyiflenirken birkaç adım daha attı. Kara gözlerini gözlerine dikerken kulağına eğildi.
" Annemin intikamını, senden sevdiğin adamı alarak alacağım. Yıllar önce babam nasıl annemi ezip anneni bu konağa getirdiyse, nasıl annen babamı annemin elinden aldıysa ben de aynısını sana yapacağım. Fırat Şeyhanlı benim olacak.Kalbini paramparça edeceğim ! " diye fısıldadı.
Lorin ablasının sözleri ile kalakalırken gözleri şaşkınlıkla ardına kadar açıldı. Iki eli ile ablasını omuzlarından iterken duyduklarının vermiş olduğu kırgınlık ve öfke ile tokat attı.
" Sen benim ablam olamazsın ! Ne dediğinin farkında mısın sen ? Nasıl sevdiğim adama göz koyarsın ! Kendine gel Sırma. Yoksa ben getirmesini çok iyi bilirim" diye bağırdı.
" Neler oluyor orada ? Siz ikiniz kavga mı ediyorsunuz ?" diye sordu.
Sırma,ateş saçan gözlerini Lorin'den çekerken abisine bakıp yalandan gülümsedi.
" Ne kavgası ağabey ? Biz öylesine konuşuyorduk. Değil mi Lorin ?" diye sordu sonda kardeşine bakarken.
Lorin, ablasının ani değişimi ile kafasını sağa sola sallarken " Öyle ağabeycim. Var mı bir isteğin?" diye sordu.
Devran, kız kardeşinin sözleri ile gülümserken " Sen de olmasan bu konakta beni düşünen yok Lorin'im"deyip merdivenlere yöneldi.
Sırma ise Devran'ın sözleri ile kaşlarını çattı.
" Aşkolsun ağabey ! Hem Lorin yokken ben vardım. Ayıp ediyorsun" dedi sahte bir tebessüm ile.
Lorin'in kaşları havaya kalkarken ablasının kendisini ne denli kıskandığını fark etti. Fakat bunu abisinin yanında söylemeyecekti. Yanına doğru gelen abisine yürürken " Görüyor musun Devran ağa paylaşamıyoruz seni " dedi muzip bir tavırla.
