Jimin's POV
"Babyyyyyy!!" nagulat kami habang kausap si Ms. Kang at Kim dto sa Cafeteria nang may biglang sumigaw mula sa di kalayuan.
Baby?
Nasa harap ko nakaupo si Ms. Kang kaya kitang kita ko ang pagngiti niya at pagkaway. Napalingon ako sa likuran para tingnan kung sino ang kinakawayan niya.
Ikon?
"Oh, long time no see." casual na saad ni Ms. Kang ng makalapit na ang Ikon sa lamesa namin.
"Good Afternoon Ms. Kang and Ms. Kim!" formal na saad nila.
" kaya nga eh, tagal kitang di nakita babyyyy. I miss youuu !" malanding saad ni Jinhwan. Napakunot ang mga noo namin. Di ba siya aware na nasa harap siya ng CEO namin?
Yeri giggled ng makita niya ang mga reaction namin.
"Namiss din kita. Pasipa nga, isa lang." casual na sagot ni Ms. Kang. Nagtawanan naman ang Ikon.
Nagpatuloy silang magusap usap. Sa isang iglap, nakalimutan na ata kami nila Ms. Kang. Aish.
Siniko ko ang katabi kong kanina pa walang humpay sa kakakain.
"Ano ba!" mahinang angal nito.
"How can you eat at times like this?" inis na bulong ko.
"This IS the right time to eat. It's lunch time for goodness sake! So what else do you expect me to do, pabo!" inis na saad ni Jungkook.
Naningkit ang mga mata ko sa kanya. Indenial ka pa din ha, tingnan natin kung kaya mo pa din magtago ng feelings.
"Here, masarap tong Egg roll na gawa ni Bobby. Tikman niyo po." todo ngiting saad ni Chan. Nilagyan niya ng egg roll ang plato ni Ms. Kim.
Napalingon ako sa katabi ko. Bumagal ito sa pagkain. You brat! Let see kung makakakain ka pa ng maayos dyan.
"Ang sweet mo naman ata kay Ms. Kim,Chan. Patikim din kami niyang eggroll mo haha" panloloko ko. Kinantyawan naman siya agad ng mga kasama niya. Halata naman kasing may gusto tong si tangkad kay Ms. Kim eh..
"Ano ba kayo, mabait lang talaga yang si Chan. Haha." natatawang saway ni Ms. Kim.
"Pero Ms. Kim medyo bagay ho kayo ni Chan." kumento ko.
He stopped eating. HAHAHAHAHAHHA!! I WON!!!
"Really? Haha" awkward na tumawa si Ms. Kim. Mas lumala naman ang katyawan sa lamesa. Ewan ko kung namalikmata lang ako pero nakota kong nagnakaw ng tingin si Ms. Kim kay Jungkook.
"What the hell are you trying to do?!" mahina pero damang dama ko ang inis sa boses ni Jungkook.
"Huh? Wala naman. Sige na, kain ka na. Eatwell!" pangiinis ko.
Alam ko namang may gusto siya kay Ms. Kim eh. Kahit di niya sabihin halatang halata. Kaso ilang weeks ko na siyang napapansin na parang umiiwas kay Ms. Kim. Siguro binasted to haha
"Actually, magkapit bahay kami nitong si Chan blablablablabla.. Lagi ko siyang nakikitang nakatanaw mula sa bintana ng kwarto niya tuwing nagdidilig ako ng halaman sa labas blablablabal.. I can really say na he is a good catch. Good son, smart, polite, talented and most of all good-looking." napahigpit ang hawak ni Jungkook sa chopsticks nya. Selos mode na si ilong.
"Pre pulang pula na si Chan hahahahhaha agik!" puna ni June. Nagtawanan naman silang lahat. Nakitawa din sila V. Masaya kayo?! Ha ? Masaya?!!
Napatingin uli ako kay Ms. Kang at sa katabi niyang kabute. Siya mismo ang naghihimay ng pagkain ni Ms. Kang. Makikita mong close sila on how they look at each other. She's really comfortable with that guy... Damn it.
Crush ko si Ms. Kang.
Crush lang...
Oo crush lang...pero bakit grabe ang inis na nararamdaman ko ngayon? Bakit parang gusto kong lagyan ng bakod si Ms. Kang para di siya malapitan nitong dilaw na kabuteng ito-----OKAY! SINUBUAN PA NIYA SI MS. KANG. OKAY LANG AKO...OO OKAY LANG AKO PUTANG INA BIGYAN NIYO AKO NG BARIL NG MAPATAY KO TONG GAGONG TO!!!!
Napapikit ako. I need to breath.
------
Irene's POV
"Labas muna ko eonnie." paalam ni Jennie. Halatang malungkot ito.
Nalaman na kasi namin kung ano talagang nangyari sa kanya.
She was kidnapped para kuhaan ng kung anu-anong pwedeng gamitin sa experiment ng mga tao yun... She lost alot of blood...pero ang pinaka ikinagulat namin ay pati pakpak niya kinuha. Dahil doon ay hindi na siya makakalipad pabalik sa langit.
"Becareful. Wag kang lalabas ng building." paalala ko. Tumango naman siya bago lumabas. Nakakaawa. Yung feeling na kinuha sayo ang pinakamahalagang bagay sa buh----ahhkkk!!!
Napahawak ako sa ulo ko.
Ang sakit. Biglang bumukas ang pinto. Kasama ni Joy si Sungjae.
"Oh eonnie? Okay ka lang??!" agad silang lumapit sa akin.
"Sobrang sakit ng ulo ko." saad ko.
"Hala, na kay Taehyung pa yung gamot ko para sa sakit ng ulo eh. Wait lang, tatawaga-----"
"bebeloves!!" napalingon ako. Hindi ko mapigilang hindi mapangiti ng makita ko si Taehyung na may hawak na bouquet. Valentine's day ngayon at sumaktong may pasok.
Napatingin ako sa paligid. Sikat pa naman sila tae dito, malamang marami na naman magagalit at maiinis sa akin.
"Don't mind them. Wala naman silang laban sa kagandahan mo eh."inakbayan niya ako sabay halik sa noo ko.
"Umayos ka. Nasa school tayo." paalala ko. Sumimangot naman siya.
"So bawal na magcelebrate ng Valentine's day ang mga magjowa pag nasa sch----aray naman bebeloves!!" sinipa ko kasi ang hita niya.
"Jowa mo mukha mo. Bleh!!" bineletan ko siya sabay takbo.
"Jo...Joy.." nagsimulang tumulo ang luha ko.
"Saglit lang eonnie. Papunta na siy---here he is! Akin na ang gamot Tae!" agad niyang sinalubong si V. Nanginginig ang buong katawan ko ng makita ko siya.
Hindi ko na makontrol pa ang mga luha ko.
"Eto na....eonnie?" nagulat si Joy ng daanan ko lang siya at dumeretso kay V.
"V...I...I.." di ko alam kung paano ko sisimulan. Natatakot akong di niya ako maalala..paano kung pareho kami ng maging reaction noon..
Paano kung di din niya ko maalala?
He smiled.
"Finally, welcome back bebeloves." nanlaki ang mga mata ko. He...he can still remem--
Tumango siya. "Hindi ako nakalimot uli Irene. Sinadya ko yun para hindi ka mailang sa akin since di mo na ako maalala. I was just waiting for you to remember me too." paliwanag niya. Mas lalo akong napaiyak.
"Sorry!! Sorry!! Sorry kung di kita naalala---"
"Shhh...it's okay. Atleast naalala mo na uli ako... I Missed you so much.." niyakap niya ko ng mahigpit.
"I'm doomed." rinig kong bulong ni Sungjae.
