Jungkook's POV
Why?? How?!
The people in the picture was me and her.
Ang daming tanong sa isip ko ngayon...
"He doesn't love you..."nagulat ako ng magsalita si Ms. Kim. Iba na ang boses nito. Nagtaasan ang mga balahibo ko.
He doesn't love you..."
He doesn't love you..."
Paulit-ulit na saad nito.
Bigla namang nagdilim ang paningin ko.
May nakita akong mga babae sa paligid ko.. Medyo malabo ang paningin ko...
May dugo...
Ang daming dugo....
Unti unting nanlalabo ang paningin ko.
"Leave him alone!!!!!!!!!!!!!!!!"Nakakatakot na sigaw ni yeri. Sa isang iglap napugutan niya ang bampira na nasa harap ko.
"He will not die, he will not die!" paulit ulit na bulong ni Yeri. Parang hindi na siya si Yeri.
"I WILL KILL YOU ALL!!"Sigaw uli niya. Sinugod niya ang mga ito pero mabibilis ang mga bampira, dahil siguro sa takot ay nagsitakbuhan sila palabas.
Naiwan akong magisa, tanging mga daing lang at sigaw ang naririnig ko mula sa kanila.
"He's gonna die..."
"He's gonna die..."
Maya maya'y nagiba na ang sinabi niya.
"They killed him.."
"He's dead."
Alam kong sa kanya galing ang boses na yun. She's here...she's here to save me.
Nabalik ako sa kasalukuyan ng sumigaw uli si Yeri.
"What was that?!" naguguluhang tanong ko. Ano yung bigla kong nakita.
"Ahhhh!! No!!" nagaagaw ang boses ni Ms. Kim at boses ng isang lalaki. Is she being possessed?! Bigla akong nagpanic.
"Ms. Kim... Hey Ms. Kim..." panggigising ko.
"Ahhhhh....."sigaw uli niya.. Ang mga mata niya----
Dumilim.na naman ang paningin ko.
Hinanap ko agad si Yeri and I saw her dragging a unconscious body . Ang dami katawan ding nakakalat sa hallway.
"He can't die.. He can't die..." ayan na naman siya. Pinilit kong makalapit sa kaniya.
"Yeri, stop.. Tapos na...let's go home. " i told her.hawak ko ang magkabilang pisngi niya. Nagkabahid ng dugo ang mukha niya mula sa pagkakahawak ko.
She looked at me.
Unti unting nagbago ang kulay ng mga mata niya.. It's back. Shes back.
"Jungkook.... I.... Are you okay?" naluluhang tanong niya. Napabitawan niya ang hawak niyang walang malay na bampira.
Agad niya akong niyakap.
"I'm sorry.... I'm sorry........"umiiyak na siya. This is the first time I saw her crying.
And it's because of me.
"It's not your fault. Come on. We have to go" saad ko. Tumango naman siya. Gusto ko pa sanang yakapin niya pa ako pero ayoko namang maging huli yun.
Ang dami ko ng nasayang na dugo...
Kumalas naman siya sa pagkakayakap sa akin...
She the look at me and......
And in just a blink of an eye our lips met.
Is this really happening?
She kissed me!! We're kissing!!
Halos kumawala ang puso ko sa sobrang saya.
Our lips parted. Shes staring at me.
Tae, bat ganyan siya kung makatitig? Di ba siya nakakaramdam ng pagkailang?!
"Why....why did you ki----"
She smiled before saying...
I like you too Jungkook ah...
She...she's Yeri....
Napatingin ako kay Ms. Kim.
"Yeri...Yeri..." halos walang lumabas na boses mula sa bibig ko.
Agad ko siyang niyakap.
"Yeri.... Yeri I'm so sorry....I'm really sorry for not recognizing you... Im sorry baby..." nagbagsakan na ang mga luha ko. I feel so stupid! Nakalimutan ko siya... The most precious person in my life.
Paanong----
"Ahhhhhhh.." sigaw uli niya. I made her look at me.
"Yeri, I'm here. Please come back to me. I love you..." I pleaded.
