Joy's POV
Okay
So Angel pala si Cherr--Jennie.
Aigoo! Ano naman kayang parusa sa pangbubully ng Anghel? Baka kahit isalba ko pa ang buong mundo sa impyerno pa din bagsak ko. Hays.
Napabuntong hininga ko habang pabalik sa office.
"Magsorry kaya ako? Teka! May dahilan naman ako ah! Bakit ako magsosorry?!" parang timang na saad ko.
Pero...anghel pa din siya...
"Aish! Bahala na nga!" kausap ko sa sarili ko.
"Oy san ka pupunta?"
Napatalon ako sa gulat.
"BAKIT KA BA NANGGUGULAT?!!" singhal ko kay Jennie. Napanguso naman siya.
"You were so into your thoughts. Kasalanan ko bang di mo ko napansin. Tss." bulong nito sa sarili.
Hangal, mukha ba akong bingi? Akala ba niya di ko maririnig?
Sisigawan ko na sana siya nang maalala kong anghel pala siya.
Napasimangot nalamang ako. Pinasadahan ko siya ng tingin.
Hindi na siya kagaya noon na see through. Konting konti nalang at mukha na siyang tao..
"Papasok ba tayo o hindi?" nagulat ako sa tanong niya.
Napairap ako bago ko buksan yung sliding door. Naabutan naming natutulog si Seulgi sa desk niya.
"Joyyyyy."tawag sa akin ni Jennie. Sa lamesa siya ni Yeri nakapwesto. Pinaglaruan niya yung upuan ni Yeri. Umupo siya dito at nagpaikot ikot. Mukhang bored na bored na siya sa buhay niya kung titingnan mo siya ngayon. *sighs* I feel her hays. Asan na ba kasi si Sungjae?
"Ano?" im acting cold towards her para di niya mapansin na natakot ako sa news na pagiging anghel niya. Hays. Pride nga naman.
"Namimiss ko na si Yeri. Kelan ba siya papasok?" malungkot na tanong nito. Oo nga pala, ilang araw ko ng hindi nakikita yung babaeng yun ah. Hays, akala ko ba wala munang magslaslack kasi next month na yung party nila mommy? Napakajoker talaga nila minsan tss.
"Ewan. Teka, di ba kayla eonnie ka na natutulog?" tanong ko. Narinig ko kasing simula nung nalaman ni eonnie na may naghahabol sa kanya, doon na siya pinatira ni eonnie.
Tumango ito.
"Yep. Masyado raw mapanganib maiwan ako dito magisa sa gabi."paliwanag niya. I nodded. Tama din naman sila. Nagsearch ako ng isang clothing website, kailangan ko kasing maghanap ng designs para sa isusuot namin para sa party next month. Alangan magmukha kaming muchacha ng mga lalaking yun diba? Dapat nakaformal din kami.
Nang biglang may nagpop out na message.
Bigla akong nabuhayan ng dugo.
Clinick ko yung icon.
Yook Sung Jae
Hey! How's the trainee?
Wow ha, yung trainees talaga yung unang kinumusta. -_-
Okay lang ako ay este yung trainees. They're debuting next month. Ikaw kumusta ka na?
Great! Okay Bye.
Wow. Wow talaga!
Biglang bumagsak uli ang energy ko. Hays. Bakit ba kasi ganito siya?aish! Napasabunot na lamang ako sa inis.
Naoatingin ako sa salamin tapos kay Jennie.
"Oy," tawag ko dito.
'Yeah?" walang ganang sagot niya.
"pangit ba ako?" tanong ko. Binigyan niya naman ako ng "What the hell" look.
"Aish! Nevermind!"inis na saad ko.
Bakit ba kasi di ako crush ng crush koooo?
------
Irene's POV
"How will I not know my girlfriend's nickname?"
"How will I not know my girlfriend's nickname?"
"How will I not know my girlfriend's nickname?"
"How will I not know my girlfriend's nickname?"
"Hey!" nagulat ako sa biglang pagsulpot ni Seulgi. She sat on my table. Napairap ako ng palihim. Can't she understand that tables are for things and chairs are for butts?
"Lalim ng iniisip natin ah." puna nito. Napasandal ako ng upo.
"Problem? Come on you can tell me." she said. Napailing ako. Not now. Not until I finally find out what's really happening here.
"I don't have any problems, seul." sagot ko. Napasimangot naman siya.
She's about to argue so i stopped her. "Oh please I kno----"
"How's those paper works I told you to pick up yesterday?" pagiiba ko ng topic. Nanlaki ang mga mata niya.
Nakalimutan niya, I know. Haha
Ano pa nga bang aasahan natin sa babaeng to. Steps lang ata ang hindi niya nakakalimutan eh. Haha
"Eonnie! I'm sorry---"
Natawa ako.
"It's fine. Alam ko na din naman na makakalimutan mo so I called them yesterday to sent those papers. Better check it out downstairs." natatawang saad ko. Napapalakpak siya.
"Omg! Napakagaling mo talaga eonnie! You're the best! Gonna go pick those up downstairs! Be right back!" masiglang saad nito. Natatawa pa din akong umiling.
Ang tahimik ng office, saan kaya nagsuot si Jennie? Baka sumama na naman kay wendy.
Biglang bumukas ang pinto..
"Uhmm.. Hi Ms. Bae." greet ni Taehyung. I managed to composed myself. Thanks God.
" Oh hi Taehyung. What could have brought you here at this time?" napatingin ako sa wall clock. Napakamot naman siya ng ulo.
"Uhm..Ms. Kim told me to come here and pick you up. She said she wanted to talk to you." naiilang na saad nito. Nahawa naman ako at nagsimulang mailang din sa kanya.
"O..okay. Just tell her I'll be there. You can go home now. "
"Uhm.. Ms. Bae.. Ms. Kim used your car so.. She told me to just drive you there." paliwanag nito. Automatic na napakapa ako sa bulsa ko. Bullshit! Paano niya nakuha yun ng hindi ko nalalaman?
Di din naman siya pumasok ah!
then it hit me.
Jennie...
Kaya ba niya ako binunggo kanina?
Inutusan ba siya ni Yeri? But why? Anong purpose niya?
Sinubukan kong pakiramdam ang paligid... Asan na siya? Bakit wala na ang enerhiya nilang lima sa building?!
"Have you seen Seulgi outside?" tanong ko.
"Opo, pinapasabi niya din po sa inyong mauuna na siya." sagot niya. Aish!
Di naman ako sumasakay ng bus dahil sa sobrang dami ng tao...meaning maraming mga utak. The mind is noisy when the mouth is silent.
Napapikit ako at minasa-masahe ang sentido ko. Ano naman kayang nangyari kay Yeri at nanghiram ng kotse ng may kotse?
Inayos ko ang mga gamit ko sabay tayo.
"Fine. Then drive me there." saad ko sa kanya.
