More Than One Night ~Night series~

18

{Noah}

De volgende ochtend breng ik Milou thuis en rij dan door naar mijn eigen huis. Ik kan echt niet wachten tot ik zelf in mijn auto kan rijden. Nog twee weken...

Thuis aangekomen trek ik mijn jas uit en ga op de bank zitten. Mijn moeder is niet thuis. Ze zal wel boodschappen aan het doen zijn. Wanneer ik mijn telefoon pak zie ik dat Ethan me een bericht heeft gestuurd.

*Het is klaar tussen Hayley en mij.*

*Wat? Hoezo?*  stuur ik snel terug.

*Ik ben vreemdgegaan. Kan ik langskomen?*

*Ja, natuurlijk. Tot zo.*

Ik leg mijn telefoon weer weg en loop naar de keuken waar ik wat te drinken voor mezelf inschenk. Dit had ik echt niet verwacht van Ethan. Hij leek altijd zo gelukkig met Hayley.

Binnen een kwartier gaat de bel en staat Ethan voor de deur.

'Hey' begroet hij me.

'Hey, kom binnen' zeg ik en ik zet een stap opzij. Ethan komt binnen en trekt zijn jas uit waarna hij achter me aanloopt de woonkamer in.

'Wat is er gebeurd?' vraag ik aan Ethan als we op de bank gaan zitten.

'Ik ben zo stom geweest' mompelt hij. 'Ik ben naar bed geweest met Luna, zo'n maand geleden. En toen Hayley en ik naar Parijs waren is ze erachter gekomen. Ik wilde het haar wel eerder vertellen, maar ik kon het gewoon niet. Ze is zo erg gekwetst.'

'Waarom ben je vreemdgegaan?' vraag ik verward. 'Je was toch gelukkig met Hayley?'

'Dat was ik ook.' Ethan heeft tranen in zijn ogen gekregen. 'Ik hou van Hayley, zielsveel. Toen ik Luna ontmoette voelde alles weer even zoals met Emily. Haar ouders waren zo lief voor me. Ik voel me altijd welkom daar. Er kwamen gewoon zoveel herinneringen naar boven, en toen dacht ik niet langer na. Het was super stom van me.'

'Maar is het nu voorgoed klaar?' vraag ik. 'Of zit er nog potentie in?'

'Natuurlijk wil ik haar terug' zegt Ethan. 'Maar ze verdient beter dan ik. Dus ik ga haar laten gaan. Iemand anders kan haar gelukkiger maken.'

'Weet je dat echt zeker?' Ethan schudt zijn hoofd. Een eenzame traan rolt over zijn wang.

'Maar het is het beste voor haar' mompelt hij. 'En Hayley verdient het allerbeste na alles wat ik haar heb aangedaan. En ik ben simpelweg niet het beste.' Hij houdt oprecht meer van Hayley dan van zichzelf. Het zou zonde zijn als hij het opgeeft, maar ik kan hem niet dwingen.

'Wil je trouwens alsjeblieft niks tegen Milou zeggen?' smeekt Ethan. 'Ik wil niet dat Hayley nog hoop heeft. Ik ga naar een andere school om daar mijn examenjaar af te maken. Ik heb alles al besproken met mijn moeder. Het is beter voor Hayley als ze me gewoon helemaal niet meer ziet. Dat is de enige manier hoe ze me volledig kan vergeten en door kan gaan met haar leven.'

'Ethan, je kwelt jezelf hiermee' zucht ik. 'Ik zal niks zeggen, maar je moet ook aan jezelf denken. Ik weet dat Hayley je gelukkig maakte.'

'Ik verdien dit' mompelt Ethan. 'Na alles wat ik heb gedaan...'

'Wij blijven nog wel contact houden, toch?' vraag ik ter verduidelijking. Ethan knikt.

'Laat Milou alleen niks merken' zegt hij. 'Ik weet dat ik veel van je vraag, maar je moet het me beloven.'

'Ik beloof het' zeg ik. 'Weetje, het komt allemaal uiteindelijk wel goed. Of je nou met of zonder Hayley eindigt. Je wordt weer gelukkig.' Ethan glimlacht klein.

'Hoe zit het nu eigenlijk tussen jou en Milou?' vraagt Ethan dan. 'Hebben jullie al iets?'

'Ja, sinds gisteren' glimlach ik.

'Jullie zijn leuk samen' zegt Ethan. 'Verpest het niet bij haar. Ik moet nu gaan, maar we houden contact.' Ik knik en loop met Ethan mee naar de deur.

'Je kan altijd langskomen als je wilt praten, of gamen of zo' zeg ik. Ethan glimlacht dankbaar en trekt zijn jas aan.

'Bedankt dat je naar me hebt geluisterd' zegt hij.

'Geen probleem.'

Wanneer Ethan weg is laat ik me op de bank vallen en zucht diep. Als Ethan niks van zich laat horen tegenover Hayley, vertel ik hem ook niet wat Hayley allemaal doet in haar leven. Als hij constant herinnerd wordt aan haar kan hij ook niet verdergaan met zijn leven. Hij is niet altijd een heilig boontje geweest, maar hij ziet zijn fouten in en hij heeft er spijt van. Ik gun hem een goed leven. En als dat niet met Hayley is, is dat zo. Ze verdienen allebei het beste. Misschien komen ze ooit, op een dag weer bij elkaar. De tijd zal het leren.