More Than One Night ~Night series~

2.8

{Milou}

'Ben je al bijna klaar?' Noah steekt zijn hoofd om de hoek van de badkamerdeur.

'Vijf minuten' zeg ik terwijl ik nog een plukje van mijn haar om de krultang wikkel. Noah knikt en loopt weer weg. We gaan zo naar een feestje. Hayley en Samuel komen ook, dus dat is gezellig.

Wanneer ik mijn haar heb gekruld kleed ik me om en trek een jurkje aan. Hij is misschien een beetje kort, maar het kan ermee door. Als ik ook mijn hakken heb aangetrokken loop ik de woonkamer in waar Noah op de bank zit.

'We kunnen gaan' zeg ik hem. Hij knikt en staat op waarna we ons appartement verlaten.

Op het feest aangekomen is het erg druk. Overal staan mensen en de geur van rook en wiet dringt mijn neus binnen. Noah pakt mijn hand vast en leidt me door de mensenmassa.

'Milou!' Hayley komt op me afgelopen en geeft me een knuffel.

'Heey' glimlach ik. 'Waar is Samuel?' Ze knikt naar achteren. Samuel staat bij een groepje jongens.

'Hoe gaat het nu tussen jullie?' vraag ik.

'Wel oke' zucht Hayley. 'Maar het is nog steeds niet helemaal goed. Ik snap het echt niet. Ik vind niemand anders leuk.'

'Jongens zijn soms gewoon eikels' zeg ik schouderophalend. 'Hij komt er wel overheen.' Ze knikt en kijkt even naar hem. Wanneer Samuel haar blik opvangt glimlacht hij even en richt zich dan weer op zijn vrienden.

'Iets drinken dan maar?' vraagt Hayley dan. Ik knik en loop achter haar aan richting de keuken. Ze schenkt wat te drinken voor ons beiden in en overhandigt de rode beker aan mij. Meteen neem ik een slok en al snel volgt de rest van de inhoud.

Aardig wat drankjes later staan Hayley en ik te dansen. Ik weet niet eens waar Noah is. Ik heb hem de hele avond amper gezien. Ik laat mijn lichaam bewegen op de maat van de muziek en zing af en toe wat zinnen mee die ik ken.

'Milou' hoor ik iemand zeggen. Ik kijk op en zie Samuel staan.

'Wat is er?' vraag ik hem.

'Noah heeft drugs gebruikt' vertelt hij. 'Ik denk dat je even bij hem moet gaan kijken.'

'Waar is hij?' Samuel loopt voor me uit richting de tuin. Noah zit bij die vrienden van hem en lacht hard terwijl hij een slok neemt van zijn drankje. In een klap ben ik weer nuchter als ik hem zo zie. Ik loop op hem af en pak zijn arm waarna ik hem meetrek naar een eindje verderop.

'Waar ben je mee bezig?' sis ik.

'Milou!' Noah glimlacht breed en wilt me een kus geven, maar ik hou hem tegen.

'Je zou die zooi niet meer gebruiken!' zeg ik.

'Nee, ik zou ermee oppassen' zegt hij. 'Milou, wat maakt het uit?'

'Veel!' roep ik uit terwijl ik tranen in mijn ogen voel ontstaan. 'Je bent anders geworden.'

'Nee, jij bent anders geworden' kaatst Noah terug. 'Vroeger was je leuk, gezellig. Nu let je op elk dingetje dat ik doe.'

'Ik ga naar huis' mompel ik. 'Zie maar of je naar huis komt.' Met die woorden loop ik weg.

'Gaat het?' Hayley pakt mijn pols vast. Ik knik en veeg de tranen uit mijn ogen. 'Samuel en ik brengen je wel thuis.' Ik glimlach dankbaar.

Niet veel later zitten we in de auto. De gehele rit kijk ik uit het raam en staar naar de bomen die langs de weg staan. Wanneer ik even opkijk zie ik dat Samuel zijn hand op Hayleys bovenbeen heeft gelegd. Meteen wend ik mijn blik weer af. Ik heb er nu echt even geen behoefte aan om naar verliefde stelletjes te kijken.

'Milou, het komt wel goed tussen jou en Noah' zegt Hayley plotseling. 'Jullie zijn gek op elkaar.'

'Ik heb nu niet zo'n behoefte om over hem te praten' verzucht ik waarna Samuel de auto voor mijn appartementencomplex parkeert.

'Als er iets is kan je altijd bij me terecht, oke?' zegt Hayley terwijl ik uitstap. Ik knik en glimlach klein.

'Bedankt voor het thuisbrengen' zeg ik waarna ik het gebouw inloop.

Bij mijn appartement aangekomen laat ik me op de bank vallen, en dat is het moment waarop ik me niet meer in kan houden. Tranen rollen over mijn wangen en luide snikken ontsnappen aan mijn mond. Alles is gewoon klote op dit moment. Ik dacht dat Noah en ik het wel aankonden, maar nu weet ik het niet zo zeker meer.

Wanneer ik op de klok kijk zie ik dat het drie uur is geweest. Ik pak mijn telefoon, maar Noah heeft me niks gestuurd dus ik leg hem weer weg. Zuchtend sta ik op van de bank en loop de slaapkamer in. Ik weet echt niet wat ik moet doen. Ik weet ook niet wat ik wil. Ik vraag me af of Noah überhaupt thuiskomt, maar dat zien we vanzelf wel.

Ik kleed me om en trek mijn pyjama aan waarna ik in bed ga liggen. Ik doe meerdere pogingen om in slaap te vallen, maar tevergeefs.

Inmiddels is het vijf uur en er is nog altijd geen spoor van Noah te bekennen. Ik zucht diep en sla dan het dekbed van me af. Het heeft toch geen zin om nog proberen te slapen. Ik ben klaarwakker. Ik stap uit bed en trek mijn satijnen badjas aan waarna ik naar de woonkamer loop en daar op de bank ga zitten. Ik start Netflix op en zet een serie aan.

Tegen acht uur hoor ik de sleutel in het slot en gaat de deur open. Ik kijk op en zie Noah binnenkomen, stomdronken.