More Than One Night ~Night series~

2.34

{Noah}

Ik zucht diep terwijl ik uit de auto stap. Vandaag is dat feest van Milous ouders. Ik ben best zenuwachtig. Ik heb de rest van haar familie één keer eerder gezien, op een verjaardag. Maar toen heb ik niet echt uitgebreid met ze gepraat. Ik weet niet wat ze van me vinden. Waarschijnlijk mogen zij me ook niet.

'Kom je nog?' Milou staat al bijna bij de voordeur. Ik knik en loop naar haar toe.

'Het komt echt wel goed' glimlacht Milou. 'Ik blijf bij je.' Ik glimlach klein en bijt dan op mijn lip.

Milou belt aan en een aantal seconden later gaat de deur open en staat haar moeder in de deuropening.

'Kom binnen' zegt ze vriendelijk en ze glimlacht gemaakt naar me. Milou geeft haar moeder een knuffel en ongemakkelijk loop ik achter haar aan naar binnen. Milous ouders en ik geven elkaar nooit echt een begroeting. Het is altijd ongemakkelijk tussen ons geweest.

'Willen jullie iets drinken?' vraagt Lily. Milou en ik knikken beiden en al snel krijgen we een glas champagne in onze handen gedrukt. Ik slik terwijl ik het drankje bekijk.

'Oh, Noah drinkt niet meer' vertelt Milou tegen haar moeder als ze me ziet staren.

'Hoezo niet?' vraagt Lily verbaasd.

'Ik...' prevel ik.

'Gezondere levensstijl' antwoordt Milou voor me. 'Hij wil fit blijven en zich vooral focussen op voeding.'

'Oh, ik zal even wat water pakken dan' zegt Lily waarna ze mijn glas afpakt en naar de keuken loopt. Ik glimlach dankbaar naar Milou.

'Ik hou van je' zeg ik haar terwijl ik een kus op haar wang druk. Ze glimlacht en geeft een kneepje in mijn hand. Wanneer Lily me een glas water geeft bedank ik haar en lopen Milou en ik verder. Onderweg naar de tuin begroeten we alle familieleden. Tot nu toe doen ze allemaal aardig tegen me en zijn ze enthousiast over onze relatie.

'Oma!' kermt Milou opeens en ze rent de tuin in. Snel volg ik haar. Ik heb haar oma nog nooit gezien, maar volgens mij heeft Milou een goede band met haar. Ze heeft me wel eens verteld dat ze haar oma bijna nooit ziet, omdat ze in België woont.

'Milou!' Haar oma geeft haar een stevige knuffel. 'Hoe gaat het met je?'

'Goed' glimlacht Milou. 'Ik heb je zolang niet gezien!' Haar Oma knikt instemmend.

'Wie heb je meegenomen?' vraagt ze dan, doelend op mij.

'Dit is Noah' zegt Milou terwijl ze mijn hand vastpakt.

'Oh ja, dat is waar ook' zegt ze. 'Milou heeft veel over je verteld. Maar ik word een beetje vergeetachtig.' Ze lacht en Milou lacht mee.

'Leuk u te ontmoeten' zeg ik terwijl ik mijn hand uitsteek.

'Ach, doe niet zo gek' zegt ze terwijl ze haar armen om me heen slaat. 'Noem me maar gewoon "je".' Ik knik en laat haar langzaam weer los.

'Ik heet trouwens Gerda.' Ik knik begrijpend. Milou is inmiddels gaan zitten, dus ik neem naast haar plaats.

'Je loog niet toen je zei dat hij knap was' zegt Gerda tegen Milou. Milous wangen worden wat roder en snel neemt ze een slok van haar champagne. Ik grinnik en neem een slok van mijn water.

'Ik vind het alleen jammer dat papa en mama hem niet zo aardig vinden' zucht Milou. 'Hij is echt een schatje.' Gerda lacht.

'Mijn ouders vonden opa ook nooit leuk' vertelt ze. 'Maar hij was echt de versierder van de school. Ik snapte hen wel, maar ik was eigenwijs. En zonder hem had ik je moeder niet gehad, en dan was jij er ook nooit geweest.'

'Het komt ook wel weer goed' verzucht Milou. 'Maar ik vind het soms gewoon moeilijk. Gelukkig is zijn moeder wel heel aardig.' Mijn mondhoeken trekken omhoog. Ik ben blij dat mijn moeder Milou mag. Schoonfamilie is niet alles, maar het maakt wel deel uit van je leven. Dus het is fijn als je ermee kan opschieten.

'Ik heb al met je moeder gepraat' zegt Gerda. 'Ze zegt dat ze Noah niet vertrouwt. Wat ik totaal niet snap. Hij ziet er aandoenlijk uit.' Milou schiet in de lach. Ik schud lachend mijn hoofd.

'Hoe dan ook' gaat Gerda verder. 'Ze gaat het serieus proberen.'

'Ik ga nog wat te drinken halen' zeg ik als ik zie dat mijn glas leeg is. 'Wil iemand anders nog iets?' Milou en Gerda schudden beide hun hoofd, dus ik loop naar binnen, richting de keuken.

Ik vul mijn glas met water en leun dan tegen het aanrecht aan. Ik bekijk de vele mensen die zich door het hele huis hebben verspreid. Ik heb veel van hen nog nooit eerder gezien. Waarschijnlijk zijn het collega's of vrienden van Milous ouders. Ik vraag me af hoeveel mensen van mij hebben gehoord, en wat ze dan hebben gehoord. Ik weet dat ik fouten heb gemaakt, maar ik probeer het nu beter te doen.

'Heey, waarom sta je hier?' Mijn vriendin komt de keuken in en komt voor me staan.

'Ik was gewoon even aan het nadenken' zeg ik.

'Waarover?' Zuchtend haal ik mijn schouders op.

'Niks bijzonders' mompel ik. Milou knikt en slaat haar armen om mijn middel waarna ze haar hoofd tegen mijn borstkas aanlegt.

'Ik hou van je' mompelt ze. 'En ik ben zo trots op je.' Glimlachend sla ik ook mijn armen om haar heen.

'Ik hou ook van jou' fluister ik. 'En ik weet dat ik het niet vaak genoeg zeg, maar ik waardeer alles wat je voor me doet en hebt gedaan. Je hebt me oprecht geholpen en je hebt me uit mijn dieptepunt gehaald. Zonder jou had ik het echt niet gekund. Ik ben blij dat je nog steeds met me bent, na alles wat er is gebeurd. Ik heb het nog steeds niet makkelijk, maar ik wil dat je weet dat je altijd naar me toe kan komen als er iets is. Ik ben er om je te helpen en je te steunen.' Milou glimlacht en houdt me nog wat steviger vast. Ik weet zeker dat ik de rest van mijn leven met dit meisje wil spenderen.

THE END

(Heel erg bedankt voor het lezen, stemmen en reageren op dit boek. Hij is nu aan een eind gekomen. Ik weet niet of ik nog een deel drie ga maken, maar de tijd zal het leren, I guess. Hoe dan ook, bedankt voor alles. Ik hoop dat jullie het een leuk boek vonden x)