CLOSER(COMPLETED)

chapter 48

Ilang beses pang naulit ang meeting ni Aidan kasama ang kanyang mga pinsan. Minsan kasama na sila ni Aidan kapag susunduin ako sa trabaho,minsan naman susulpot na lang sila bigla sa condo ni Aidan. 

Honestly natutuwa akong makita silang magkakasama. Medyo okay na naman ang ugali ni Aidan patungkol sa madalas niyang pagseselos sa kanyang mga pinsan lalo na kay Arnold.

And for me that's a good thing though,nakakapagbiro na sa akin ang kanyang mga pinsan nang hindi siya nagagalit. Sa totoo lang kasi gusto ko talagang maka-close ang mga pinsan niya. I kinda missed my two brothers,kaya siguro ganun.

Napaigtad ako ng maramdaman ko ang pagyakap mula sa aking likuran.

"Good morning,mahal! You're up early. I missed you in our bed."kinagat ko ang aking labi ng patakan niya ng maliliit na halik ang aking batok.

Ang kanyang kamay ay pabalik-balik na humahaplos sa aking tiyan. Waves and waves of sensation filled my being. With him planting kisses on my nape while his hands was busy massaging my belly which sometimes reached my underboob. My God, what a way to start our morning!

Ramdam ko ang maya't maya niyang marahas na paghinga mula sa aking likuran. And just like our previous situation like this,ramdam ko na ang ebidensiya ng paghihirap niya. His hard-on is poking on my behind. I smiled while biting my lips.

"I can feel you smiling,mahal. You think this is funny,huh!mas idiniin pa niya ang kanyang katawan sa aking likuran.

Marahan akong napaungol.

"Fuck,mahal your moan is like music to my ears."kinagat niya ang aking tenga.

Pakiramdam ko masusugat na ang aking labi dahil sa mariin kong pagkakakagat dito. Sa ilang beses na ganitong ginagawa sa akin ni Aidan hindi nagbabago ang epekto sa akin. Nakakabaliw! Nakakapanghina!

At nabibilib ako sa matibay niyang pagpipigil. Kasi kahit na ganito na ang nararamdaman namin,nagagawa pa rin niyang pigilan ang pakiramdam na angkinin ako at yun ay dahil sa pangako niya kay Inay.

I started counting in my head. Hindi pa man ako nakakaabot ng lima,kusa na siyang huminto.

Humarap ako. My eyes automatically landed on his pants. Ngumiwi siya. I embraced him.

"Sorry not sorry."he said while he was softly combing my hair.

Napatawa ako.

"Thank you for not being sorry."sagot ko.

He groaned. Though it kinda feel awkward na yakap ko siya with his hard-on,hindi ko na lang inintindi yun. I like being hugged by him. Ang bango-bango niya kasi kahit na bagong gising pa siya at hindi pa siya naliligo.

Nakasimangot pa rin akong nakatingin sa kanya. Katatapos lang naming mag-almusal at kasasabi lang niya na papasok siya at hindi niya ako isasama kasi may darating daw siyang bisita na kailangan kong i-entertain habang hindi pa siya bumabalik. Sasaglit lang daw siya sa opisina tapos uuwi rin siya dito. Hindi naman ako naiinis na iiwan niya ako,alam ko naman na may trabaho siya at naiintindihan ko yun. Ang ikinasisimangot ko lang ayaw niyang sabihin ang pangalan ng bisita niya. Surprise daw,eh bisita niya tapos ako ang aabutan dito,kumusta naman yun di ba?