Forget Him

Chapter 18: (I love you...I miss you..)

Her Pov

Nandito kami ngayon ni David sa hacienda sa probinsiya na pagmamay-ari nang kaniyang lolo.
Kahapon pa kami dito nakarating nang gabi malayo kasi mula maynila hanggang dito sa sa probinsiya nila.

Basta ang alam ko lang nang mapikon na ako sa kaniya kahapon  ay tinulugan ko magdamag ang mokong at nagising nalang ako kaninang umaga na nasa loob na ako nang magarang kuwarto nahiya nga ako dahil may mga kasambahay na pinagseserbehan ako pinipigilan ko sila dahil parehas lang din naman kami mga kasambahay pero iyon daw ang utos sa kanila ni David.

Kaya pinabayaan ko nalang sila mapapaos narin kasi ako kakasalita.

Napahinto ako sa pagsuklay nang buhok ko na mapansing papasok si nay Loring.

"Maam A--"

"Arianne, nalang po nay Loring."

"Pinapatawag ka Arianne ni senyorito David."

"Mayamaya susunod nalang po ako nay Loring."

"Oh, siya segi mauna na ako hija."

Pagkatapos kong mag-ayos bumaba na ako nakita ko naman si David sa katapusan nang hagdanan na nakapamulsa na parang ako na yata ang hinihintay.

"Sorry, kung medyo natagalan ako."

Sabi ko nang makababa na ako pero hindi manlang ako nito pinansin at naglakad lang ito na sinundan  ko naman ito mula sa likuran.

"May problema ba?"

"None. If, mayroon man bakit ko naman sasabihin sayo?"

"Were friends right?"
Pagpapaalala ko dito at nginitiin ito nang malapad.

Ngumiti naman ito tsaka ginulo ang pagkaka-ayos nang buhok ko. Madali ko naman itong hinampas sa braso ang  tagal ko kayang inayos ang buhok ko tapos guguluhin niya lang.

"Ouch."

Habang hinimashimas ang parte na hinampasan ko.

"Hey! Where are you going?"
Tawag nito sa akin tumakbo kasi ako  pagkatapos ko itong hampasin samantalang siya ay nakatayo lang.

"Maglilibot kung saan-saan."

"Tsk. Boring, let's start  our mission here. "
Walang ganang sabi ni David kj talaga nito.

Malungkot akong lumapit dito at tinignan ito nang masama.

"Okay. Ang kj mo talaga."
Sabi ko.
lalakad na sana ako nang mag-salita ito ulit.

"Tsk. Okay fine you can do what you want  today."

"Really?!"
Hindi makapaniwalang tanong ko dito.

"Yeah."

Nakangiti na sabi nito na ikinatalon ko naman.

"Yehey!"

Maglalakad na sana ako nang maalala ko si David kaya hinila ko ito na ikinairita naman nito.

"What?!"

Halos pabulyaw na tanong nito na nginitian ko lang nang pagkatamis tamis na ikinaiirita nito lalo.

"Kailangan kasama ka!"
Galitgalitan na sabi ko.

"Tsk. I said it was boring."
Ganti rin nito.

"Pero mas boring kung mag-iisa kalang dito. Segi ka! Baka mamaya mabaliw kana kakaproblema sa kahon na iyon. Kaya nga nandito ako diba tutulungan kita pero sa ngayon magrelax muna tayo, okay?
Isa pa huwag ka ngang sumimangot diyan! Bawal ang sad dapat happy lang."