The Letter || The Marauders Fanfic. ✔

Hoofdstuk 32 - Het plan zonder plan

Ik lig naar adem happend op de grond. Leef ik nog? Langzaam beweeg ik al mijn lichaamsdelen, en op het feit na dat alles behoorlijk stijf is voel ik nergens pijn. Zelfs niet in mijn linkerenkel.

"Harry, Ron, ze is wakker!" roept een stem boven me.

"W-wa..?" mompel ik. Wat is er aan de hand? Van wie is die stem? Ik herken de stem niet.

"Geweldig! Nog iets waar we ons op dit moment zorgen kunnen maken!" zegt een andere stem.

"Ronald Weasley! Je weet wie ze is. Dumbledore heeft Harry over haar verteld. Zij is de enige die ons op dit moment zou kunnen helpen," zegt de 1e stem weer.

Mijn ogen schieten open bij het woord Dumbledore. Onmiddellijk word ik bijna verblind door het licht, maar ik trek me er niks van aan en ga snel rechtop zitten.

Voor me staan een meisje met wild krullend bruin haar, een jongen met rood haar en een jongen met zwart haar en een bril voor me gehurkt.

Wanneer ik aan het licht gewend ben kijk ik ze eens goed aan. Dan hap ik geschrokken naar adem.

De jongen met de bril is James' zoon.

Harry Potter.

"Kan je zeggen wie je bent," vraagt het meisje vriendelijk.

Ik draai mijn hoofd naar haar toe. "Ik ben Valerie Young."

Ze knikt. Ze draait haar hoofd naar Harry toe.

"Wat is je doel in deze oorlog?" vraagt Harry opeens. Ik weet wat hij probeert te doen. Hij wilt achterhalen of ik niet een oplichter ben die wisseldrank heeft gebruikt.

"Ik moet het 8e Gruzielement vernietigen van Dumbledore. Het Maankristal. Jij en je vrienden moesten de andere 7 Gruzielementen vernietigen volgens mijn info."

Hij knikt. "Ze spreekt de waarheid."

"Heb je het Maankristal?" vraagt de roodharige jongen.

Oh shit.

Ik voel in al mijn zakken, maar ik kan het nergens vinden. Ik begin in paniek te raken.

Snel komt het meisje met de wilde krullen naar voren en stopt ze mijn wilde arm bewegingen. Dan haalt ze een ketting van mijn nek af.

Sinds wanneer draag ik een ketting?

En dan snap ik het.

Het Maankristal hangt eraan.

"Ja," adem ik uit.

Ik merk nu pas dat hun kleren compleet doorweekt zijn.

"Hoe is dat gebeurd?" vraag ik.

"Lang verhaal. Geen tijd om nu uit te leggen. We moeten door gaan," zegt Harry.

"Wacht wat?"

"Hij weet het," zegt Harry, "Jeweetwel. Hij weet dat we hebben ingebroken in Goudgrijp en wat we hebben gestolen. Hij weet dat we Gruzielementen aan het jagen zijn.

"Hoe weet je dat? Dat heb je ons niet eens verteld!" zegt het meisje met het krullende haar.

"Ik zag het."

"Je hebt hem binnengelaten?! Harry dat kan je niet doen! Dumbledore wilde dat je Occlumentie leerde om je van hem af te sluiten!"

"Hermione ik kan er niks aan doen! Nou, misschien wel. Ik weet het niet oké."

"Maakt niks uit, wat is er nou gebeurd?" vraagt de roodharige jongen. We zijn ondertussen opgestaan en we lopen van de waterrand vandaan.

"Hij is boos. En ook bang. Hij weet dat als we alle Gruzielementen vinden en vernietigen we hem kunnen doden. Hij denk dat hij er alles voor over zou houden om er zeker van te zijn dat we de rest niet vinden."

Ze zijn ondertussen bezig van kleding te wisselen. Blijkbaar heeft het meisje met het krullende haar haar tasje betovert zodat er enorm veel in past. Kon ik maar zulke magie produceren.

"Oh, en er is meer. 1 van de Gruzielementen is op Hogwarts."

"Wat? Zag je Gruzielement?"

"Ik zag het kasteel. En Rowena Ravenclaw. Het moet wel iets met haar te maken hebben. We moeten er heen, nu!"

"Wat? Dat kunnen we niet doen! We moeten een plan maken!"

"Hermione, hebben onze plannen ooit echt gewerkt? We maakten een plan, we kwamen bij de plek, en hel barstte los. We moeten gaan, hij gaat ze stuk voor stuk checken. En de laatste is op Hogwarts. Hij begrijpt niet hoe we achter zijn geheim zijn gekomen, en nu gaat hij ze allemaal checken. Om te beginnen met de ring. Hij denkt dat die op Hogwarts de veiligste is, aangezien Snape daar is, en omdat het enorm moeilijk gaat worden om naar binnen te komen zonder gezien te worden. Maar ondanks het feit dat hij die misschien als laatste gaat checken, zou hij er al binnen een paar uur kunnen zijn-."

"We hebben echt een plan nodig!" zegt het meisje met het krullende haar, die dus blijkbaar Hermione heet.

"We moeten nu gaan," zegt Harry, en ik weet dat het Hermione niet gaat lukken om hem over te halen.

"Maar hoe komen we naar binnen?" vraag ik.

"We gaan naar Hogsmeade," zegt Harry, "en we verzinnen wel iets wanneer we zien hoe het rondom de school het eraan toegaat."

"Maar we passen niet allemaal onder de onzi-." Hermione word onderbroken door Harry.

"Het zal donker zijn, niemand zal onze voeten kunnen zien."

Achter me hoor ik het geluid van klappende vleugels, en ik zie een draak zich afzetten en wegvliegen. Ik kijk er verbaast naar en kijk vragend naar Hermione.

"Ik leg het ooit wel een keer uit," verzekerd ze me.

We gaan dicht bij elkaar staan en Harry pakt een Onzichtbaarheid's mantel.

De oude van James.

Hij slaat hem om iedereen heen, en je kan inderdaad onze voeten zien.

"Laten we gaan," mompelt de roodharige wiens naam ik nog steeds niet weet.

En met dat beginnen we onze reis naar Hogsmeade.

1 stap dichterbij het winnen van deze oorlog.

---------------------------------------------- ----------------------------------------------
Hi! Ik ben niet dood hoor ;P

Als ik eerlijk moet zijn ben ik het compleet vergeten om te updaten, maar ik beloof jullie dat ik probeer minstens 1x per week te updaten, aangezien dit boek langzamer hand naar z'n einde komt.

Love u!

xx Garance