Charismatic Rivero's (Ricci, Prince, Rasheed)

Chapter 43

Ricci POV

"So tingnan mo to perfect di ba?  Ang galing ko na mag luto.  Gusto kong pinag luluto kita palagi" sabi ni Gracie habang inihahanda ang carbonarra

Di ko alam kung ano ang mararamdaman ko habang pinapanood ang mga video clip na nirecord nito.  Halos lahat ng panahon na kasama ko siya ay nirecord pala niya.  Yung magkasama kami habang nasa park.  Pag kain namin sa street food,pag lalaro ko ng basket ball at ang pag cheer niya.  Naramadaman kong humikbi ako.  Pinindot ko ang huling video clip.

Doon ay naupo ito sa kama at hawak ang isamg scrap book.  Ito yung nakalagay sa loob ng karton.  Kasama ang USB na pinag lagyan niya ng clip.  Pinanood ko ng mabuti.

Ngumiti ito. 

"Kita mo ba tong scrapbook na hawak ko?  Andito lahat ng magagandang memories.  Gusto mo ba basahin ko? " tumawa ito "Eto ang kwento ng mala fairy tale kong love story"

Bumuntong hininga ito "I grew up alone.  Tanging si Lola lang yung nag palaki sakin.  Ang naisip ko hindi ako mahal ng magulang ko kaya iniwan na lang nila ako sa Lola ko. I distance myself to everyone except for my true friends.  I closed all the doors, did not entertain suitors. My life is a totally bored.  Black and white" ngumiti ito "Then suddenly i met this guy unexpectedly,  he broke my stethoscope, reason kaya bumagsak ako sa isang quiz ko sa Med"

Napatawa akoo.  I remember that moment.  That was our first encounter.

"Sobrang galit ako non kasi i never got a failing grade even in my quizes.  Sabi ko sa susunod na makasalubong ko siya iirapan ko siya, bubugbugin but then for the second time he brought disaster again.  This time nabasag niya yung pinaglagyan ko ng gamot.  I am really angry that time that i almost want to kick his ass and dump in to a creek.  But then he says sorry but of course i did not accept it.  Napagalitan ako ng professor ko noon at nanganib nanaman ma fail ang isa kong subject but then i found out that he talk to my professor and ask for some punishment. Then palagi na siyang umaaligid sakin, at firt i got irritated because ayaw niya akong lubayan.  He even join me and nanay to eat in the carinderia. Sumama siya sa bahay ni Nanay na halos maliit na eskinita nadaan at not so big house.  Humanga ako sakanya doon but i protected by myself also my heart.  Sabi ko hindi ako mag papadala dito.  Pero hindi mo talaga maawat yung puso mo when it beats. My life is in danger,he was my saviour. That time hindi niya ako iniwan, he take care of me.  Doon nag simula umusbong ang hindi ko inaasahan.  I dont really expected, i just sleep and woke up knowing that i am falling inlove with that guy.  I started giving him chance, he never fails suprising me.  He show that he deserve the chance i gave.  But it seems that fate are not with us.  I need to to things that i know all of us will be free.  Free from tbe problems i brought.  I tried to hold on. Pero hindi ko na kayang makita na nahihirapan ang mga taong mahal ko.  I know you'll get mad.  I am sorry.  I suggest that we did not get our happy ending"

I hold my breathe.  Nakita kong nag simula na tumulo ang mga luha niya.  She's crying in the video.  She cried hard and it hurts me so much.  Alam kong parehas kaming nahihirapan. But why.  Why she did it this way?  Iniwan niya ako.  She left me hanging

"To the man i love the most.  I am sorry.  I'm really sorry.  I know it will be better this way.  Ricci Paolo Uy Rivero.  You own my heart.  Thank you for everything. Thank you for coming.  I hope you'll forgive me someday.  This is Good bye"

Saglit na katahimikan ang nangyari.  Shit!  Im crying.  Inabot ko yung box.  Tiningnan ko lahat ng nasa scrapbook. This is our love story.  Nang mapunta ako sa huling page ay doon nakalagay ang all Caps na letters