Takipteyim

--30--

Kenan Şahin'in okulda ne işi var ya? Bunların zengin olduklarını kimseye çaktırmaması gerekmiyor muydu? Adam kafayı bana nasıl taktıysa kendisi kontrol etmek istedi anlaşılan. İşin gücün yok mu senin be adam, küçücük kızla uğraşıyorsun. Beni görmesin diye okulda dört döndüm resmen. Telefonum çaldı. Annem arıyordu.

" Anne."

" Mehtap Uçan'ın kızı mısınız?"

" Evet. Siz kimsiniz. Annem nerde?"

" Anneniz bir trafik kazası geçirdi. Şu anda hastanemizde."

" Durumu nasıl?"

" Doktor muayene ediyor şimdi. " Hastanenin adını öğrenir öğrenmez koşarak aşağı indim. Göz yaşlarıma engel olamıyorum. Birden aklıma geldi. Bu Kenan Şahin oğlumdan uzak durmazsan ailene zarar veririm dememiş miydi. Sakın bu manyak yaptırmış olmasın bu kazayı. Bahçede gördüm onu. Hızla yanına gittim.

" Sen mi yaptırdın?"

" Ne."

" Ne değil zurna. Anneme araba çarpmış, sen mi yaptırdın dedim."

" Benim yaptığımı nerden çıkarttın?"

" Çünkü yapabilirsin. Yiğit'in yanından ayrılmadığımı gördün anneme zarar verdin. Bana bak, eğer sen yaptırdıysan bunu..."

" Ee."

" Seni bitiririm Kenan Şahin. Ne pahasına olursa olsun." Kenan Şahin'le kötü kötü bakışırken yanımıza Yiğitler geldi.

" Neden ağlıyorsun? Ne oldu?"

" Annesi kaza geçirmiş." Ben bakışlarımı Kenan Şahin'in üstünden çekmiyordum. Konuşacak durumda da değildim zaten.

" Gidelim hadi." Yiğit beni kolumdan tutup yürüttü. Şu an tek düşündüğüm annemin iyi olup olmadığı. Ve eğer bu işin altından Kenan çıkarsa kendimi yakma pahasına polise gider her şeyi anlatırım. Yiğit üzülür belki ama yapacağım başka bir şey yok.

Hastaneye geldiğimizde korka korka annemin yattığı odaya geldik. Doktor bizi içeri almadı. Kapının ucundan da olsa annemi görebildim. Kafası yana düşmüş uyuyordu. Boynu tutulur onun yaa.

" Meyra korkma. Annene hiçbir şey olmayacak. "

" Umarım. Yoksa her şey sarpa sarar."

" O ne demek?"

" Öğrenirsin." Kesin kararlıydım. Kork benden Kenan Şahin. Biz Yiğit'le kapının önünde beklerken babam geldi. Sıkıca sarıldım ona. Annemle görücü usulü evlenmişler ama zamanla birbirlerini sevmişler. O da anneme bir şey olacak diye çok korkuyordu. Kapı açıldığında babamla birlikte doktora döndük.

" Mehtap Uçan'ın eşiyim ben. Karıma araba çarpmış durumu nasıl?"

" Araba kazası değil. Mehtap hanım yolun ortasında bayılmış."

" Nasıl ya? Hemşire bana araba kazası dedi." Babam da beni onayladı.

" Şöyle ki, Mehtap Hanım bir arabanın önünde bayılmış. Hemşire de size araba çarptı diye anlatmış sanırsam."

" Her neyse. Mehtap neden bayılmış?" babam iyice sabırsızlandı. Tabi bende.

" Tebrikler, eşiniz hamile."

" Hııı" bunu üçümüz aynı anda söyledik.

" İçeri girebilirsiniz." Doktor çekilince bizde odaya girdik. Annem bizim vereceğimiz tepkiyi merak ediyordu. Galiba annem bunu zaten biliyordu. Tabi ya, o bulantılar halsizlikler hep hamileliktendi. Hiç aklıma gelmezdi.