First day of school. Nakakakaba. Naiilang ako sa tao. It was my first time going somewhere far just for school. Nasanay ako na sa malapit lang. Madami akong kilalang tao, pero nandun pa din syempre yung takot ko sa strangers. College na ako at kasalukuyan akong nasa Manila. UP Diliman kasi ang napili kong Univ. Mahihirapan akong makahanap ng kasama kasi mahiyain ako.
Uy dito ka pala nag-aaral. Kelan ka nag-enrol? Narinig kong usapan nung mga babae sa likod ko. Buti pa sila may kakilala na.
Si mommy kasi nag-enrol sakin. May sakit ako nun e. Sayang nga, di ako nakagala. Tapos narinig ko syang bumulong. Girls, diba si Rodney yun. Oh-em-gee. I cannot. Ang gwapo pa rin. Tumili pa sya ng mahina. Tapos tumingin ako dun sa Rodney. Oo nga. Maitsura sya, pero wala akong mafeel. Minsan naiisip ko baka robot lang ako. O baka naman wala lang talaga akong romantic bones.
Umupo sa tabi ko yung Rodney kahit madami pa namang vacant seats. Tiningnan ko sya at nakita kong nakatingin sya sakin kaya nginitian ko. Gumanti naman sya ng ngiti tapos magsasalita sana sya nang biglang may humigit sa kanya.
Uh. Mmm. Ano kasi Rod. Ano, k-kasi hmmm. Ate ano ba. Haha. Natatawa na ako sa kanya. She's so weird. Biglang nanghatak tapos ngayon super nagbablush at nags-stutter. Ito number ko! Bigla syang may nilabas na papel mula sa likod nya. Nagpipigil ako ng tawa dito tapos biglang tumakbo si ateng nanghatak.
Bumalik na si Rodney sa tabi ko at nagulat ako nung nagsalita sya. Pst. Babae ka diba? Obviously mister. Asar tong isang to ha. Tumango ako.
What's the problem with you girls? I mean, to some of the girls? I just glared at him. Ang kapal a.
Look. I clarified it, right. I even said "some of the girls". I did not generalize. Paki ko? Feel kitang di kausapin e. Haha. Kahit pa wala akong maging kaclose, ok lang.
Galit ka ba? Sorry na oh. I didn't mean to do it. I'm sorry miss. Napatingin sya sa papel na inabot nung babae at biglang napatawa.
Look. Nilapit nya sa muka ko yung sticky note at binasa ko.
HERE'S MY NUMBER, SO CALL ME MAYBE. That is written on the paper together with her phone number. Napatawa ako. Kaya ngumiti sya.
Ayun. Tumawa din sya. Ang ganda mo. First day pa lang malandi na. Haha. Rodney. Tsk. Di pa din ako umimik.
Hey. Look, I really am sorry for merely generalizing. Can we be friends? Kawawa naman to. Mukang sincere. Pero poker face pa din ako. Trip ko lang magpakipot. Nilabas nya ang phone nya at hinarap sakin.
0917*****38.
Here's my number, so call me maybe ~. Napatawa ako nung tumayo sya at kumanta pa. Tinanggap ko yung phone nya para makuha yung number. Damn. Ang hot at ang gwapo ng boses nya.
BINABASA MO ANG
The One Destined
JugendliteraturLove comes in a perfect timing. Love is a feeling I wanna feel. And, love is the least thing I can't have. There'll be no "you and I" Cause WE is a cannot.