Hatinggabi na at di pa rin ako nakakatulog. Tapos ko na yung thesis ko kaninang hapon. Bale, linggo na ngayon at bukas ay magsisimba daw kami ni Marc. Niyaya din nya si Papa para bukas.
Di ako dinadalaw ng antok. Ang dami kong iniisip. Oo, inaamin ko. Naiisip ko pa din si Isaac, kung bakit nung naattach na ako sa kanya tsaka sya umalis. Pangalawa si Marc, kung bakit sya ganun kabait sakin. Natatakot akong isang araw maiwan ulit ako sa ere. Pangatlo si Papa, naiisip ko nung mga panahong masaya pa kami sa pamilya. Wala pang gap. Pero sa mga panahon ngayon, parang nagkaroon ng wall between us. It just happened. Di ko alam kung bakit. Ewan. Namomroblema talaga ako.
Tumayo ako mula sa kama ko at umupo sa may study table dala ang kumot kong sobrang comfy. Kinuha ko ang laptop ko at nagbabakasakaling may online pang kakilala. Gusto ko lang ng kausap. Pagka-online ko, mga 3 seconds biglang may nagmessage. Si Marc. Gising pa din sya.
Marc: Bakit gising ka pa?
Marlene: I can't sleep. Ikaw?
Marc: Kinakabahan ako.
Marlene: Bakit?
Marc: At the same time masaya kasi first time nating sisimba bukas. Kasama pa si Papa.
You heard it right. "Papa" na din ang tawag nya kay Papa. Nahihiya pa nga sya nung unang sinabi ni Papa na yun na lang itawag sa kanya. Pero sa paglipas ng panahon nakasanayan na din ni Marc. Feel at home na din sya sa bahay. Sobrang close na sila ni Papa at ganun na din kina Mama at sa mga kapatid ko kahit nasa Batangas sila.
Marlene: Ganun ba? Excited ka naman masyado Marc. Tulog ka na. Pag ikaw nalate, di tayo matutuloy. Ikaw din.
Marc: Ikaw muna ang matulog.
Marlene: Di pa ako inaantok e.
Marc: Okay. I'll wait until you fall asleep. Mag-logout ka na. Tatawag ako at ipaghehele kita.
Sinunod ko naman ang sinabi nya at bumalik na ako sa kama. Maya maya lang ay nagvibrate ang phone ko. Agad ko namang sinagot.
Hello. Pambungad ko.
Inaantok ka na ba ngayon? Bakit ganun? Parang nakuryente ako sa boses nya. Ang hina, ang sexy, parang paos. This can't be.
Nope. I heard him yawn. May narinig akong pagstrum ng guitar. Naggigitara sya habang tumatawag? Paano yun?
Marc. Pagtawag ko sa kanya.
Hmm? Ang gwapo ng boses nya.
Matulog ka na. Alam ko namang inaantok ka na e.
Pero hindi ka pa natutulog. I want you to sleep first. Wag ka ng mag-isip ng kung anu-ano. Iintayin kita, I care for you. You know that. His words are pleasing. Ang sarap sa tenga. Gusto ko sana syang marinig kumanta pero nahihiya naman ako kasi naiistorbo ko na sya.
I care for you, too, Marc. Kaya nga.. Natahimik ako. Di ko alam ang sasabihin. Walang nagsasalita. Inaantay nyang dugtungan ko ang sasabihin ko. Kaya nga, sige na nga tutulog na ako. Sabay tayo.
Awww. I heard him chuckle sa kabilang linya. Ayaw mong marinig ang boses ko? Nakakatampo.
Di naman. Wag ka nga. Actually, gusto kong marinig ang singing voice mo. Kaso, alam kong inaantok ka na e. Naiistorbo kita. Nakakahiya kaya. Hatinggabi na e.
Ikaw pa? I enjoy your company. That's the reason why I want you to be safe. I care for your health, of course. Tumawa na naman sya ng sexy.
Sige na nga. Tutulog na ako. Tsaka mo na lang ako kantahin. See you tomorrow.
Okay, Marl. See you tomorrow, and later in dream land. Good night. I ended up the call. Sa wakas dinalaw na ako ng antok.
BINABASA MO ANG
The One Destined
Novela JuvenilLove comes in a perfect timing. Love is a feeling I wanna feel. And, love is the least thing I can't have. There'll be no "you and I" Cause WE is a cannot.