3. BÖLÜM

15.6K 559 96
                                    

  

İnsan hayattında bir çok zorlukla karşılaşır. Bu onların imtihanıdır.... Ben de bir çok zorluk çektim , ve hala da çekiyorum diyebilirim...... Onlardan biri de şuan karşımdaki olay idi.....

  Karşımda şu an insan adı altında yatan üç yaratık vardı. Niye mi yaratık, çünkü ben daha önce böyle dev insanlar görmediğim içindir bu tepkim.  

  Bu yaratıklar pardon!! İnsan evlatları bir kızın etrafını sarmış silah doğrultmuşlardı. Evet resmen güçsüz bir kızın etrafını böyle sarmışlardı. Kız ağlamaktan kızarmış gözleri ve dövülmekten mosmor olan bedeni ile artık ayakta kalacak gücü bulamayıp tabiri caizse yere yapıştı.

  Ben mi ne yapıyorum?? Bir duvar kenarında beni görmeyecekleri bir  şekilde onları izliyordum.

   Çok acizce değil mi???

" konuş lan kimin için bu ihaneti yaptın. " dedi, adamlardan biri ...

  Bu adam resmen iki metre boyu ve yapılı vucudu ile ' benden korkun ' duruşu sergiliyordu.  Az önce konuşan adam derin bir nefes alıp kızın çenesinden tutup yüzüne bakmasını sağladı.

" Şimdi son kez soruyorum , kimin için beni sattın lan. " dedi..

Burdan bakılınca resmen kızgın bir boğadan farkı yoktu.

" Susma konuş lannn.." diye resmen kükredi. Kız titrek bir nefes alıp...

" Efendim ben size ihanet etmedim yemin ederim. " dedi akan göz yaşlarını elleri ile kabaca silip konuşmaya devam etti.

"Beni bir ker dinleyin lütfen her şeyi açıkla-" o an adamın....

" SUS!!  konuşma lan... " demesiyle kızın cümlesi yarıda kesildi. Manyak mıdır nedir, hem konuş diyor hem konuşmasına müsade etmiyordu. Katıksız öküz ne olucak....

Adam silahını kızın alnını hedef alınca, resmen korkudan az kala bayılacaktım. Silah ah!! Görünce bile tüylerim diken diken oluyor.  Ama korkumu yenip kızı onların elinden kuratarmam lazım... Yoksa kızı öldürecekler....

Ama şöyle bir şey varki ben hayatımda böyle bir durumla karşılaşmamıştım ki... Acaba polisi arasam mı diye düşündüm ' manyak mısın kızım polisler gelene kadar bu kızı bırak tüm mahalleyi yakıp yıkarlar ' diyen iç sesime hak verdim. Biraz abartığı kesin ama ben bu adamlardan her şeyi beklerim valla...

  Yardım edin diye çığlık atsam, elimle anlıma vurup böyle saçma düşünceleri aklımı ucundan nasıl  geçirebiliyorum anlayamıyorum. Ama normal benim saçmalamam şu durum her zaman başıma gelmiyor.  Zaten çığlık atmamla ilk önce beni öldürüler hatta buraya bile gömebilirler. Ne yapsam! Ne yapsam diye bir ileri bir geri giderken ayağıma takılan şeye bakmak  için bakışlarımı yere çevirdim.

  Ayağıma takılan şeyler boş sprey boya tenekeleriydi. Aniden aklıma gelen fikirle onları elime aldım. Hemen harekete geçip sırt çantamdan sigara paketimi çıkarttım, içindeki çakmağımı çıkarıp paketi tekrar çantaya attım. Planımı uygulamak için biraz ileride olan harabeye dönmüş binaya doğru sessiz olucak bir şekilde koştum.

  Tam da tahmin ettiğim gibi bir sürü karton kutu vardı. Bir kaç parça yırtık kağıt alıp çakmak ile tutuşturdum ve bir kutunun içine koydum. Biraz daha kağıt daha alıp yanan kağıtların üzerine atıp ateşi harlandırdım. Sonra kenara koyduğum boş boya kutularını alıp yanan ateşe attım biraz uzaklaşdım. Ve sonra yüksek çıkan sesim ile " İMDATTTT!! " diye. Tiz bir çığlık attım ...

  " BUM!!!..." tam o sıra kutular bomba etkisi yaratacak bir şekilde patladı. Zamanlama mükemmeldi ... Adım sesleri geliyordu evet işe yaramıştı. Hemen binanın arka kısmındaki çıkışa doğru koşmaya başladım .. Dışarı çıkınca direk gözüm kızı aradı ve buldum ama ya şimdi bu oldu mu kızın başında bekleyen biri vardı.

BİRAZDA SEN AĞLA #wattys2019Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin