BİRAZDA SEN AĞLA #wattys2019

20.BÖLÜM

Merhaba canlarım  hergün bölüm yazmaya devam edicem ama ufak bir şartım var. Bu şartım sınır olması sizden vote ve beğeni istiyorum belirlediğim sınır geçerse hemen atıcam sizleri çok öpüyorum 🤗🥰😇🙏

Sınır...

50 vote 50 yorum   

Keyifli okumalar...

Hatıralar  bazen bu hayatta çaresiz bir insana yaşamak için sebep olabiliyor. Bazen sevdiğim adam veya kadından bir parça bazen ise yaşadığın olumsuzluklarından birer parça...bide aile var tabi...
Bu hatıralar aile ile bağlantılıysa sadece onlara bakarak bile bedeninde ufak bir enerji parçası hissedebiliyorsan.

  Bide birden hepsini bi daha hiç bulmayacak olsan neler değişir hayatında...

Bu genç kız için geçerliydi işte, ailesinden kalan ne varsa sadece dakikalar içinde kaybolmuştu. Ama genç kız bundan habersiz bir şekilde kafede sinirli bir şekilde çalışıyordu....

" Bebeğim geldiğinden beri tek kelime bile etmedin neden bu suskunluk anlat da bilelim..."

Ezgi arkadaşı geldiğinden beri tek kelime bile konuşmamıştı bir gariplik olduğunu sezmişti ama kafede oluşan yoğunluk yüzünden  bir türlü  soramamıştı. Şuan nihayet  sorma fırsatı bulmuştu tabi birde cevap alabilse ne mutlu olurdu...

" Asel sana diyorum konuşsana kızım.." yine cevap yoktu. Yoksa o adam ona yanlış bir şey mi söylemişti aklına gelen şey ile ona dönüp...

" Yoksa Ares bey mi bişey söyledi.." genç adamdan bahsettiği gibi genç kızın  azalan siniri tekrar tavan olmuştu...

" Beymiş haha ne bey ama pabucumun beyi.." Ezgi kaşlarını çattı '..Allah' tan Zeynep  burda  degildi yoksa çok ayıp olurdu..' diye içinden geçirdi...

Zeynep Asel de bişeylerin olduğunu  sezmişti o yüzden okul adını ve Yunus Efe' nin şubesi öğrenip küçük beyi almaya gitmişti.. Genç kız önce izin vermemişti ama sonra müsaade  etmişti nedense....

" Ne oldu kız sana kötü bişey mi söyledi yoksa.."  Genç  kız arkadaşına dönüp tüm dikkatini ona verdi...

" Keşke kötü  bişey söyleseydi o zaman ağzının payını  nasıl veriyordum.." Ezgi çatık olan kaşlarını mümkün müş gibi daha çattı...

" Peki ne oldu Asel..." aklına gelen ile ağzı kocaman açıldı...

" Yoksa yoksa sana...." Asel ne ima ettiğini  anlayınca açık olan ağzının ortasına yavaş olmayacak bir şekilde  vurmuştu..

Ezgi aniden gelen vurma ile ağzını tutup içinden sağlam bir  küfür etti. Içinden çünkü  dışa söyleyecek cesareti yoktu söylese Asel' den sağlam bir dayak yerdi daha önceden  yediği için biliyordu...

" Saçmalama Ezgi öyle bişey tabi olmadı sadece ona biraz sinir oldum.." dedi üzgun bir şekilde... Ezgi şaşırarak....

"Biraz mı Allah aşkına sabahtan beri tek kelime dahi etmedin  neredeyse sinirden müşterileri kovacaktın..." Asel gözlerini devirerek..

" Abartma Ezgi.." sonra yaptıklarını  düşününce Ezgi' nin haklı olduğunu anlaması uzun sürmemişti..

" Ya da haklısın ama düşünsene hem ısrar edip seni arabasına  alıyor sonra bırakıyor sen git  diyince yine ısrar ediyor sen ise  kabul ediyorsun ama  çıkınca beyefendiyi göremiyorsun ne hissedersin.." o anı hatırlayınca sinirle homurdanmıştı genç  kız...