BİRAZDA SEN AĞLA #wattys2019

23.Bölüm

Merhabalar ben geldim sınır geçilmedi yine üzüldüm  ama ben sizi mutlu etmek istedim ama bu seferlik son olsun vereceğim sınırı  geçersiniz umarım..  

KEYİFLİ OKUMALAR....

70 vote 70 yorum

İçeriye giren Zeynep ve Yunus Efe ile  rahat bir nefes almıştı genç kız. Servis olayı Yunus Efe' yi ne kadar çok etkilemişse ablasını da bir o kadar  etkilemişti. Artık kimseye güvenemiyordu, güvenmeye de niyeti yoktu tek varlığını da kaybedemezdi.
Zeynep ondan Yunus Efe’ yi alabileceğini  söylediğinde neyi düşünerek izin verdiğini hala aklı almıyordu. Ama ‘ her neyse ‘ dedi sağ salim geldi ya onada şükür’ bu cümleyi içinden geçirmişti genç kız.

Genç kız yüzüne samimi bir tebessüm  kondurarak kardeşine  doğru  adımlamaya başladı. Yunus Efe ablasının ona gelmesiyle kollarını açıp boynuna sıkı sıkı  sarılıp yanaklarını nazik bir şekilde öpmüştü.
Genç kız kardeşini özlemişti. Özlemini mis gibi kokusundan  çekerek gidermeye çalıştı. O sırada Zeynep ve Ezgi de onları gülümseyerek izliyorlardı. Yunus Efe boynundan öpüldüğü için kendini geriye  çekmişti. Genç kız kardeşinin oradan huylandığını biliyordu.

“ Nerde kaldın paşam seni çok özledim.” Yarı kızgın bir şekilde aslında Zeynep' eğdi bu kızgınlık. Zeynep sözlerinin altında yatan kızgınlığının ona karşı olduğunu    anlamıştı. Tam açıklama yapacağı sırada Yunus Efe ablasına cevap vermişti bile..

“ Abla kahramanım ile karşılaştık o bizi getirdi. “ heyecanlı bir şekilde dile getirmişti. Genç kız önce anlamadı ama sabah konuşulanlar aklına gelince kaşlarını çatmadan yapamadı. Zeynep' e kısa bir bakış atıp kardeşinin konuşmasını kaldığı yerden dinlemeye devam etti.

“ Biliyor musun abla Zeynep ablanın elindeki arabayı bana hediye etti onunda aynı o araba gibi bir arabası varmış hemde kocamanmış.” Genç kız kardeşinin nefes almadan konuşmasını büyük keyifle  dinlemişti.

‘  Ablasını beklemeden git kardeşine de araba al olur mu bu şimdi' dedi içinden ama sonra saçmaladığını anlayınca kardeşine odaklandı.
“ Bebeğim hani yabancılardan bişey almıyorduk bu bizim ikinci kuralımızdı.” Hatırlattı kardeşine, Yunus Efe üzgün bir şekilde ablasına baktı.

“ Ama abla hani o abi benim kahramanım ya artık yabancı değil. “ dudaklarını bükerek söylemişti. Sonra aklına gelen şey ile...
“ Hem abla biliyor musun Zeynep abla ona abi diyor demek ki  yabancı sayılmıyor.” Dedi  Kendini haklı çıkarmaya çalışarak.
Genç kız  kardeşinin  savunma şekline içten bir şekilde kahkaha atmasına sebep olmuştu. Kızlar da buna katılmıştı  ama Yunus Efe' nin yanakları al al olmuştu. Onları dışardan izleyen genç adam  genç kızın gülüşünden  öpmek istemişti o an ne de güzel gülüyordu. Genç adam için sevdiği kız her zaman gülmeliydi, bunu kendisi yapacaktı en  önemli amaçlarından bir tanesi de bu idi.

Genç kız kardeşiyle konuşmaya devam edeceği sırada kafeye  bir grubun gelmesi ile konuşmalarını yarıda kesmek zorunda kalmıştılar. Ezgi  arkadaşlarının yanından ayrılarak kasadan menüleri alıp grubun yerleştiği masaya  doğru gitmişti.
Genç kız kucağında duran kardeşini aşağı dikkatli bir şekilde indirip elinden tutmuştu. Ama Yunus Efe Zeynep' in elindeki arabasına yönelerek ablasının elini bırakmıştı, bunun üzerine genç kız..
“ Bebeğim önce ellerini ve yüzünü  yıkamalısın ondan sonra araba ile oynarsın tamam mı?.” Yunus Efe kafasını onaylar bir şekilde sallamıştı. Ablasının bıraktığı eli tekrar tutmuştu.
“ Zeynep biz hemen döneriz. “
“ Tamam ben arabayı sol köşedeki  masaya koyarım.” Genç kız başı ile onay verip kardeşi  ile Zeynep' ten uzaklaşmıştı.
Zeynep dediği gibi arabayı  kafenin sol  köşesinde ki masaya bırakmıştı. Orası diğer masalara uzak sessiz bir köşe  idi genelde kimse olmayınca orada takılırlardı.
Siparişleri alan Ezgi’ nin mutfak bölümüne sinirli bir şekilde gittiğini gören Zeynep seslenmişti ama nafileydi  çünkü Ezgi Zeynep' i duymamıştı. Zeynep içinde oluşan merak ile  arkadaşının peşinden  koşarak gitmişti. Ama o kadar hızlıydı ki nefes nefese kalmıştı Zeynep. Tezgaha yaslanıp biraz soluklandıktan sonra anca konuşabilmişti.