Kendi değerlerinden herhangi bir insan uğruna vazgeçtiysen,
O insana dönüp iyice bak;
O insan artık ya herşeyindir… yada hiçbirşeyin......
Günün ilk ışıkları ile beraber Asel gözlerini ağır ağır açtı. İlacın etkisi yeni geçmişti....
Elleri ile başını tutttu, başı ağrıdan çatlıyordu....Kendine gelmek için bir kaç dakika bekledi ve yerinden doğruldu. Önce bir etrafına baktı ama bu nasıl olurdu odasındaydı gece yaşadıkları onlar neydi peki tüm yaşadıkları rüya mıydı ...
Yatağından çıktı ve bir şey fark etti. Üzerinde gece dışarı çıkarken giydiği kıyafetleri vardı. Demek o ki yaşadıkları rüya değildi herşeyi doğru hatırlıyordu . Eve nasıl gelmişti peki, ev tamam da odasına nasıl gelmişti?... Aklında bunlar gibi onlarca soru dolaşıyordu.
" Peki o gizemli adam, ona ne oldu" istemeden sesli söylemişti. Aklına gelen şey ile hemen pencere kenarına gidip perdeleri çekti. Ve o ıssız sokağa baktı ama bakması nafileydi çünkü etrafta kimse yoktu. Bilmediği bir şey vardı ki o da tam karşı evden izlendiğiydi.
Pencerenin önünden tam çekileceği sıra karşı evin penceresinde birisini görmesi ile beraber olduğu yerde kala kaldı. Biraz daha dikkatli bakınca bu o adamın olduğunu fark etti. Genç adam da fark edildiğinin farkındaydı ve ona rağmen geri çekilmedi çünkü ondan uzak olmak istemiyordu bir şekilde onun hayatında olmak istiyordu...
Genç kız şaşkınlığını atlatıp hızlı bir şekilde perdeleri çekti ve duvara yaslanıp kalbini tuttu. Garip bir şekilde kalbi hızlı atıyordu bunun nedenini biliyordu ama kendisine bile itiraf edemiyordu. Ya da saçma buluyordu bir iki kere gördüğü hiç tanımadığı bir insana nasıl bir duygu besleyebilirdi bir anlam veremiyordu. Üstelik iyi bir şekilde bile karşılaşmamıştılar.
" Ah kalbim artık sakinleş Allah aşkına bu olmamalı ona karşı bir şey hissedemezsin çok saçma" kendi kendine söyledi…...............
Genç adam perdelerin çekilmesi ile yüzünde hafif bir gülümseme oluştu. Biraz daha bekleyip o da geri çekildi. Bu evi sırf sevdiğine yakın olmak için almıştı.
Artık genç kızın hayatında olmak istiyordu ona uzak olmak zor geliyordu. Ama ona emirvaki yaparmış gibi olsun istemiyordu. Sevdiği kadından sevgisine karşılık vermesini istiyordu... Asla kimsenin hayatına zorla girecek bir insan değildi. Herşeyi akışına bırakacaktı.....
Aklındaki düşünceleri bir kenra bırakıp ceketini alıp evden çıktı.....
Evet gece mekanına gidip uyumuştu bunun nedeni ise sadece sevdiği kadının kokusu içindi. Ama sabah ezanı ile birlikte evine geri dönüp duşunu almıştı.
Ve artık işlerinin başına geçmesi lazımdı. Evet aslında o bir iş adamı. Sadece karanlık yönüyle tanınan bir insan değil, manevi babası olan Adem Ülkü' nün zamanında kurduğu şirketlerinin başına geçirmesiyle o da iş dünyasına 20 yaşında ilk adımını atmıştı.
Aslında bu gibi masa başı işler ona göre değil ama öz babası gibi gördüğü adamın lafının üzerine birşey söylemek istememişti. Çünkü hayatında değerli olan insanlar arasında ilk sıralardaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİRAZDA SEN AĞLA #wattys2019
Ficção Geral"bir daha bu sokaktan geçmeyeceksin demedim mi lan"...... genç adam deliye dönmüştü. uyarmasına rağmen bu sokatan geçmişti. sözünü ikilettenlere sabrı yoktu.... genç kız korkudan deli gibi titriyordu nas...