BİR DELİNİN AŞK HİKAYESİ

6)LEYLA SARININ OLACAK

Leylanın arkadaşı Miray, Yunusu görür görmez aşık olmuştu .

Günlerce Yunusun hayalini kurdu ...

Ve artık kararını vermişti.

Leylayı Yunustan ayırmak için elinden geleni yapacaktı .
Bu ikisini ayırmanın kolay olmadığını biliyordu .
Yunusu Leyladan nefret ettirecek şekilde bir plan yaptılar.

" İyi ama nasıl olacak " dedi Aslı.

"Amcamın oğlu Sarıyı biliyorsun ya ? Leyla tam ona göre değil mi sencede?"

" İyi ama o çok tehlikeli bir adam . Leylayı kullanıp atacaktır. Hem Leyla da Yunusa aşık .Nasıl olacak ?"

" Herşeyi planladım Aslı .Yunus benim olacak . Leylada Sarının .
Yavaş yavaş alıştıracağız Leylayı.
Bağımlı olacak .
İstese de vaz geçemeyecek .
Yunusun yüzüne bakamayacak duruma gelecek."

" Aman Miray ne diyorsun ? Aklımdan geçen şey mi bu söylediğin? Bağımlı mı yapacağız? Yazık günah değil mi ?
Çok genç daha . Vebale gireriz ."

" Bana yazık değil miydi ?
Hiç kimse bana acımadı. "

"Leyla almayacaktır " dedi Aslı . Ellerini kavuşturup ,yüzünü cama doğru döndü. Bu işe pek taraftar değildi.
Bu plan çok acımasız gelmişti .
Ama elinin Miraya mahkum olduğunu biliyordu . Çünkü eğitim masraflarını ve herşeyini Miray karşılıyordu . Fakir bir ailenin aç gözlü çocuğuydu.
Mirayın şaşaalı hayatında kaybolup gitmişti.
Son zamanlarda ailesini neredeyse hiç ziyarete bile gitmemişti.

" Salak salak konuşma Aslı.
Direk verirsek tabi almayacaktır. Yemeklerine katıp vereceğiz. Yavaş yavaş alışacak . "

Leylayı zehire alıştırma planını uygulamaya koyacaktı Miray .

Acımasız olduğunu bilsede acımadı.
Kalbi sızlamadı.
Ruhu daralmadı.
Sadece kendine yapılan kötülükleri aklına getirip , kimse bana acımadı dedi .
Tecavüze uğradım, babam acımadı .
Şiddet gördüm ,annem acımadı .
Aç bırakıldım , kimse halimi görmedi .
Lüks hayatın içinde acılar içimde kıvranan bir çocukken kimse bana acımadı.
Ben Yunus gibi seven bir adam hiç görmedim .
Kimse beni sevmedi .
Annem sevmedi .
Babam sevmedi.
Sevgililerim sevmedi.
O yüzden artık bende sevilmek istiyorum.
Bende Leyla kadar sevgiyi hak ediyorum.
Ben Yunus gibi seven adam görmedim .Yunusu istiyorum. "

Ellerini ovuşturarak odanın içinde yürümeye başladı .Yüzüne sahte bir gülümseme kondurarak yaptığı işin çirkinliğini örtmek istedi.

" Evet planımızın ilk aşamasına geçelim hemen . Leylayı haftasonu düzenleyeceğim partiye davet edelim bakalım . "

###

Ali ve Mert ,Ali Hikmeti aldıkları yere geri bırakmış ve Yunusa anlatmaması için tembih etmişlerdi.
Yunusa annelerinin kim olduğunu söylememe kararı aldılar .
O günden sonra bu mevzuyu konuşmadılar.
Yunus ise yoğun çalışma temposundan fırsat buldukça araştırmaya devam ediyordu.

Aylardan Kasım , mevsimlerden hüzündü.
Yüreğinde ki sıkıntılar gitmek bilmiyordu .
Sanki görünmeyen bir adam ,elini göğsünden içeri sokup, kalbini sıkıyordu.
Fiziksel olarak hiç bir sorunu olmayan bir insan nasıl bu kadar acı çekebilirdi ?
Kendi kendine sordu;

Kimsin sen Yunus ?

Neden yaşıyorsun ?

Bu gidiş nereye ?

Babası İmam Efendiyle konuşmayalı günler olmuştu.
İmam Efendiye karşı kırgınlık hissediyordu .
Neden kendisinden gerçekleri saklamıştı ?
Neden öz anne ve babasının başkası olduğunu söylememişti ?
Bari sorduğunda söyleseydi .
Onun kaçamak ve şiirsi cevapları canını sıkıyordu.
...

Akşam Leylayı evinden aldı. Çiçekli elbise giyinen Leylayı inceleyerek ;

" Hoşgeldin baharım" dedi.

Leyla gözlerini devirdi.Biraz da şımarık bir şekilde sordu;
" İlk bahar mı ,sonbahar mı Yunus?"

Yunus ,nazlı güzelin yine iltifat duymak istediğini biliyordu. Ona doğru bakıp gülümsedi .

" Nevbaharımsın çiçeğim. "

Leyla da " yaaaaa" dedi utanarak.Yüzünü Yunusun göğsüne sokup ,ellerini beline sıkıca doladı.
Yunusun kokusunu içine çekti . Heybetli bedeninde bir kuş gibi cılız fakat bir o kadar da güvende hissetti .
Canından çok seviyordu bu deli adamı.
Çocukluğundan beri bir tek gün kırmamıştı kalbini. Bir tek gün olsun çatmamıştı kaşlarını. Herşeye öfkelenen bu adamın kendisine hiç Öfkelendiğini görmemişti.
Sonra aklına söyleyeceği şey geldi .Bu sefer öfkelenebilirdi . Şansını deneyecekti .

-Yunuss ben sana birşey sormak istiyorum.
- Sor canımın içi .

-Yunus kızlar beni partiye davet ediyor. Gitsem mi diyorum . Miray seni de çağırıyor.

Yunus irkildi . Tüm tüyleri dikenlenmisti.Fakat Leylaya belli etmedi .

-Leylam ben gelemem . Öyle bir ortama girmeyeceğimi sen de biliyorsun gülüm.

- Peki ben gidebilir miyim Yunus ?

- Ben olmadan başka adamların da olduğu bir partiye mi katılmak istiyorsun gülüm ?

- Yani çok ısrar ettiler . Onlar benim arkadaşım. Kırmak istemiyorum. Hem merak ediyorum ortamı.

-Neyini merak ediyorsun sevdiceğim? Miray denen kızın içip sıçtığını,ne haltlar yediğini sen anlatıyordun bana.

-Bana güvenmiyor musun Yunus?

-Güveniyorum sevdiğim . Bu konuda sana bir engelleme yapamam Leylam. Seni deli gibi kıskanırım.
Seni her gözden sakınırım.
Sen oraya gidersen belki ben kafayı bile yerim.
Ama sana gitme demem Leylam .
Sen biliyorsun ki benim gönlüm razı değil.
Ama sen vicdanınla konuşup kararını vereceksin sevdiceğim.
Gitmek istiyorsan git Leylam.
Yada kalmak istiyorsan kal.
Biz seninle yılları devirdik Leylam . Bundan sonra birbirimizi anlayarak yola devam etmeliyiz .
Eğer sen sadece ben dediğim için oraya gitmeyeceksen ama yüreğin orada kalacaksa benim için hiç bir önemi kalmıyor gitmemenin .
Ben yüreğe bakıyorum Leylam .
Bu iş sana kaldı gülüm . "

Leylanın bu işe canı sıkılmıştı .
Gitmeli mi ?
Kalmalı mıydı?

Merhabalar :) Leyla gider mi  sizce ? Gitsin mi kalsın mı?