Lucy Jones, 52 jaar later
Het is 31 december 2018, negen uur 's avonds. Vanavond ga ik met al mijn vrienden oud en nieuw vieren. We gaan films kijken en natuurlijk aftellen en vuurwerk afsteken.
'HEEEYY!!' roept Alice enthousiast wanneer ik de deur open doe. Meteen krijg ik een lach op mijn gezicht.
'Hey Allie!' zeg ik iets minder enthousiast terug. Ik zet een stap aan de kant en hou de deur open, Alice en Kyle komen binnen.
'Zet jullie tassen maar in de hoek van de woonkamer,' zeg ik. Alice geeft me een knuffel en loopt dan meteen door naar de woonkamer.
'Hey,' zegt Kyle met een zacht lachje.
'Hey.' Ik geef hem een knuffel en sluit dan de voordeur. Hij doet zijn jas uit en hangt hem naast die van Alice.
'Dus je ouders zijn weer op zakenreis,' zegt hij, wanneer hij geen jassen van mijn ouders ziet hangen.
'Ja..' zeg ik zuchten. 'Deze keer naar Cuba. Er is daar een of ander groot nieuw jaars feest en daar "moesten" ze heen om een goede indruk te maken op de concurrent. Dus we vieren weer geen oud en nieuw,' zeg ik verdrietig.
'Nou je hebt ons, dus je bent niet alleen,' zegt Kyle. Ik glimlach en we lopen naar de woonkamer, daar zitten Alice en Olivia, die al eerder was gekomen, al druk te praten. Kyle en ik gaan op de bank zitten en meteen draaien Alice en Olivia zich naar ons toe.
'Lulu, wie vind jij knapper? Cody Christian A.K.A Mike van Pretty Little Liars,' zegt Olivia.
'Of Froy Gutierrez A.K.A Nolan van Teen Wolf?' maakt Alice af. Ze laten allebei een foto zien.
'Ik weet hoe ze eruit zien, Cody speelt ook in Teen Wolf.. Maar eehm ik weet het niet.. Ik ga voor.... Co..dy? Denk ik...'
'Ha! Ik win!! Cody is knapper!' roept Olivia.
'Nou... Ik dacht dat jij een Teen Wolf fan was?!' zegt Alice.
'Ja dat ben ik ook! Cody speelt ook in Teen Wolf hoor!'
'O ja... Nou, ik vraag het straks wel aan Charlie, die heeft tenminste smaak,' mokt Alice. Ik lach.
'Ik ga alles wel even klaarzetten,' zeg ik dan. Ik sta op en hoor hoe Alice en Olivia weer verder gaan.
'Ik help wel,' zegt Kyle die waarschijnlijk Alice en Olivia probeert te ontvluchten. Samen lopen we naar de keuken, ik pak een paar schalen en zet ze op het aanrecht. Ik pak een dienblad en acht glazen. Vervolgens open ik een kastje met allemaal chips en chocola en al dat soort dingen erin.
'Kies jij maar,' zeg ik tegen Kyle. Kyle begint met het uitzoeken en ik loop naar de koelkast.
'Wil je nu al wat drinken, of wil je nog wachten op de rest?' vraag ik.
'Eeh ik wacht wel op de rest,' Kyle legt de zakken met chips en m&m's en popcorn op het aanrecht en begint te schalen te vullen.
'Oh, hier kunnen de m&m's in.' Ik zet een schaaltje voor hem neer.
'Aw, wat aardig. Je hebt gewoon m&m's met nootjes gekocht voor ons,' zegt Kyle nep-ontroert.
'Nee, die zijn van Caiden, hij is de gene hier die van m&m's met nootjes houdt. Ik niet,' zeg ik. Kyle lacht en laat de m&m's in het schaaltje vallen.
'Waarom heb je eigenlijk acht glazen?' vraagt Kyle.
'Wacht, je weet het niet?' vraag ik. Kyle schud nee.
'Oh nou, Zayn neemt zijn zusjes mee, want zijn vader is er niet en ze kunnen niet alleen thuis blijven,' zeg ik.
'Oh, oké,' Hij gaat verder met het vullen van de schalen. Ik pak twee schalen, eentje met paprika chips en eentje met zoute popcorn, en breng ze alvast naar de woonkamer.
'Als ik terug kom zijn de schalen nog vol,' zeg ik waarschuwend naar Alice en Olivia, ze kijken me arrogant aan en rollen met hun ogen. Ik loop weer terug naar de keuken en zie dat Kyle klaar is.
'Breng jij die schalen maar naar de woonkamer dan ruim ik dit wel op,' zeg ik.
'Oké.' Kyle pakt de andere twee schalen, met kaaschips en naturel chips, en het kleine kommetje met de m&m's en loopt de keuken uit.
'Zorg dat Olivia niet alle blauwe m&m's op eet!' roep ik er nog na.
'Zal ik doen!' roept hij lachend terug. Ik maak de zakken met zo'n soort klemmetje weer dicht en leg ze netjes op het aanrecht. Het dienblad met de glazen laat ik nog even staan, ik loop naar de woonkamer en tref daar Kyle aan, zittend op Olivia's rug waardoor ze niet op kan staan. Ik blijf staan en kijk vragend naar Kyle.
'Ja, zij wilde alle blauwe pakken, ik moest toch iets doen,' zegt hij.
'Lulu! Help!' Op dat moment gaat de deurbel.
'Sorry. Moet gaan. Kyle breek Livies rug niet alsjeblieft.'
'Ik beloof niks,' zegt hij nog voordat ik de gang in loop. Ik open de voordeur en zie Charlie staan. Hij heeft zijn gezicht tot aan zijn neus verborgen in zijn sjaal, waardoor je alleen nog zijn kristal blauwe ogen kunt zien, en hij heeft zijn ene hand in zijn jaszak en in zijn andere hand heeft hij zijn tas vast.
'Heey!' zegt hij enthousiast.
'Hey, kom snel binnen,' zeg ik. Snel loopt hij naar binnen en doet hij zijn jas uit en zijn sjaal af. Hij hangt ze aan de kapstok en geeft me een dikke knuffel.
'Bijna 2019!! Aaah!' zegt hij enthousiast.
'Yaaay!' zeg ik terwijl ik jazz-hands doe. Ik weet ook niet waarom. Hij kijkt rond.
'Man, ik vergeet elke keer hoe groot jouw huis is,' zegt hij. Ik lach zacht.
'Oeh, ik zie er goed uit,' zegt Charlie wanneer hij zichzelf in de spiegel bekijkt. Hij haalt zijn hand door zijn grijs-geverfde haar. Ik lach en rol met mijn ogen. Dat doet hij elke keer als we voorbij een spiegel lopen.
'Kom verder, Kyle, Alice en Olivia zijn er al,' zeg ik. We lopen naar de woonkamer, waar Kyle nog steeds op Olivia zit, Olivia reikt haar hand naar het kommetje m&m's uit, maar komt er net niet bij.
'Oh wat is het hier mooi versierd! Dat heb je echt goed gedaan!' zegt Charlie enthousiast terwijl hij zijn tas bij de andere tassen gooit. Ik lach.
'Dank je, ik ben er best lang mee bezig geweest.'
'Oh! Charlie! Kom snel! Livie en ik hebben een vraag!' zegt Alice.
'Wat is er?' vraagt Charlie.
'We hebben je mening nodig over twee jongens.' zegt Alice.
'Allie. Je bent bij de goede persoon. Laat zien,' zegt Charlie terwijl hij op de bank gaat zitten. Ik grinnik en ga naast hem zitten, Kyle komt naast mij zitten en Olivia, die nog snel een paar blauwe m&m's pakt en ons grijnzend aan kijkt, gaat naast Alice zitten.
'Oké, wie vind jij knapper. Cody Christian of Froy Gutierrez?' vraagt Olivia en ze laten allebei weer een foto zien.
'Oeh die is moeilijk,' zegt Charlie denkend. Opeens vliegt de woonkamerdeur open en komt Caiden, mijn broer, binnen.
'Ik ga,' zegt hij. Ik sta op en geef hem een knuffel.
'Doe alsjeblieft geen gevaarlijke dingen,' zeg ik zacht.
'Ik kan niks beloven,' zegt hij zacht terug. Ik kijk omhoog, waardoor ik in zijn grijze ogen kijk. Hij heeft die ogen van mijn vader, net zoals ik. Maar ons zwarte haar hebben we van onze moeder.
'Wil je dan je best doen om niks gevaarlijks te doen?'
'Ik zal het proberen,' zegt hij. 'En jij. Niet drinken of vieze dingen doen,' zegt hij streng.
'Serieus Caiden! Ieuw! Wat denk jij wel niet van mij?! Er zijn vanavond wel kleine kinderen bij,' zeg ik.
'Ja jij, dus ik waarschuw je alvast,' zegt hij.
'Ugh! Ga toch gewoon weg!' zeg ik. Hij lacht en wrijft over mijn haar. Hij geeft me nog een kus op mijn voorhoofd en laat me dan los. Hij wil weglopen, maar dan vallen zijn ogen op iets op de tafel.
'Zijn dat mijn m&m's?' vraagt hij.
'Zijn schuld!' roep ik meteen en ik wijs naar Kyle.
'Ey! Zij heeft niet gezegd dat het niet mocht!' roept hij in verdediging. Olivia begint snel alle blauwe m&m's te pakken en stopt ze in haar mond als een soort van hamster.
'Ik hou niet eens van m&m's met nootjes!' roep ik terug. Caiden kijkt me met gespleten ogen aan.
'Wat nou?! Ik weet zeker dat ze op dat rare feestje waar jij heen gaat ook wel lekker eten hebben, dus ga weg!' Ik trek hard aan zijn arm, maar hij beweegt geen centimeter.
'Is dat alles wat je hebt?' vraagt hij.
'Alsof jij zo sterk bent, meneertje "ik-ga-naar-de-sportschool".' Caiden rolt met zijn ogen en komt op me af. Hij tilt me op en gooit me richting de bank. Ik slaak een gilletje en beland bijna boven op Charlie. Ik kijk hem boos aan, hij grijnst en pakt een handje m&m's uit het schaaltje. Hij stopt er een paar in zijn mond en kijkt dan naar zijn hand. Zijn ogen vallen weer op het schaaltje en dan kijkt hij verward naar mij.
'Waar zijn alle blauwe?' Ik kijk naar Olivia die geschrokken op kijkt. Haar wangen zijn helemaal bol van de blauwe m&m's.
'Nergens...' zegt ze half verstaanbaar. Ik begin te lachen en al gauw lacht iedereen mee. Caiden eet de rest van de m&m's in zijn hand op en draait zich dan om.
'Doei Little L,' zegt hij, terwijl hij naar de deur loop.
'Doei Little C,' zeg ik. 'Rij je auto niet in de prak!' roep ik hem nog na.
'Ik beloof niks!' roept hij terug. Ik zucht en rol met mijn ogen.
'Ik kies sowieso hem,' zegt Charlie dan.
'Hm?' vraagt Alice.
'Als ik iemand moest kiezen, dan kies ik Caiden,' zegt Charlie.
'Ja, da- is-aar. Bij-em ma-en-e tenmin-e nog-en kans,' zegt Olivia, nog steeds met volle mond.
'Ja inderdaad,' stemt Alice in.
'Guys! Serieus?! Hij is mijn broer!'
'En heel knap,' zegt Charlie. Ik zucht gefrustreerd.
'Ik bedoel, kijk naar hem. Hij is zo sterk! Heb je gezien hoe makkelijk hij jou in de lucht gooide... Wauw...' zucht Alice.
'Oh, dus nu zeg je dat ik zwaar ben?!' vraag ik nep-beledigd.
'Nee, ik zeg gewoon dat hij heel sterk is,' zegt Alice.
'Alsnog. Ik bedoel, hij doet toch alleen maar foute dingen,' zeg ik terwijl ik naar mijn handen kijk.
'Het komt wel goed, hij zei dat hij het zou proberen, dus hij gaat waarschijnlijk niet heel gevaarlijke dingen doen,' zegt Kyle om mij gerust te stellen. Ook al weten hij en ik allebei dat dat niet waar is.
'En als hij op de een of andere manier in een gevecht komt, wat me niks zou verbazen, dan red hij het wel. Ik bedoel heb je zijn spieren zien?' Ik kijk Alice zuchtend aan.
'Ja, maar ik bedoel, het zijn niet alleen vechten. Hij rijd soms ook als een gek met zijn auto of motor door de straten. Wat nou als hij een ongeluk krijgt? Of wat nou als HIJ een keer door rood rijd, waardoor HIJ bijna iemand aanrijd en diegene uitwijkt en dan crasht en dood gaat? Net zoals bij Zayns moeder. Dan kan ik echt niet meer met mezelf leven.'
'Ten eerste: Caiden is echt niet zo dom om dronken door de straten te gaan racen, hij weet heus wel wat hij doet. En ten tweede: als zoiets gebeurd, hoef jij je echt niet schuldig te voelen. Het is dan zijn schuld en niet de jouwe,' zegt Charlie. Hij kijkt me serieus aan. Ik knik.
'Je hebt gelijk. Ik maak me gewoon zorgen dat ik hem kwijt raak, weet je..? Als hij weg is dan heb ik niemand meer, want mijn ouders zijn altijd op zakenreis, of bezig met werk,' zeg ik.
'Dat begrijpen we,' zegt Olivia, haar blauwe met groen gemengde ogen stralen begrip uit. Ik glimlach zacht. En dan gaat de bel, ik sta op. Wanneer ik de voordeur open doe zie ik Zayn staan, achter hem staan twee verlegen meisjes. Ze hebben allebei een klein rugtasje op hun rug. De ene heeft blond haar en de andere heeft donkerbruin haar, net zoals Zayn. Zelf heeft Zayn ook een tas mee.
'Hoi,' zeg ik.
'Hey.'
'Kom snel binnen.' Ik hou de deur verder open.
'Kom op meiden, binnen is het lekker warm,' zegt Zayn. Langzaam stappen ze naar binnen, ze kijken bewonderend de hal rond. Ik grinnik en sluit de deur. Zayn hangt zijn jas aan de kapstok en dan de jasjes van Naomi en Nina.
'Jullie kennen Lucy toch nog wel? Ze komt heel vaak langs,' zegt Zayn. De meisjes kijken me even aan.
'Lulu!' roept Naomi, de oudste.
'Lulu!' roept Nina nu ook.
'Hey!' zeg ik lachend.
'Ik ga alvast naar de woonkamer,' zegt Zayn.
'Oké, laat hun tassen maar hier, die breng ik wel naar hun kamers,' zeg ik. Zayn knikt en neemt alleen zijn eigen tas mee.
'Dus, willen jullie bij elkaar op de kamer, of willen jullie een eigen kamer?' vraag ik terwijl ik op mijn hurken voor hun zit. Ze kijken elkaar aan.
'Eehm eigen kamer..' zegt Nina verlegen.
'Oké. Kom maar mee, dan laat ik jullie je kamers zien.' Ik pak hun tassen en loop voor ze uit naar boven.
'Jullie kamers zijn allebei hetzelfde, dus hier slaapt.. Naomi en in de kamer hiernaast slaapt Nina. Oké?' Ze knikken allebei. Hun ogen vergroten wanneer ze het tweepersoonsbed zien.
'Krijgen we allebei zo'n groot bed?' vraagt Nina bewonderend. Ik knik. Ze happen naar adem en kijken elkaar enthousiast aan.
'Mogen we erop springen?' vraagt Naomi met puppy oogjes. Ik lach.
'Goed dan, heel eventjes.'
'Yes!' roepen ze allebei. Ze rennen naar het bed.
'Ho ho! Wacht!' zeg ik. Ze stoppen en kijken me sip aan.
'Eerst jullie schoenen uit.' zeg ik "streng". Snel trekken ze hun schoentjes uit.
'Oké, nu mogen jullie,' zeg ik. Snel rennen ze naar het bed. Ze klimmen er op, wat voor hun best lastig gaat en dan beginnen te springen en te lachen. Wanneer ze uitgesprongen zijn, neem ik ze mee naar "de speelkamer". Ik zet een Disney film op en leg kleurboeken en kleurpotloden neer. Ook leg ik wat spelletjes neer en zeg dat ze geen ruzie mogen maken. Ook zeg ik dat als de film afgelopen is dat ze dan moeten komen. Ze knikken braaf en Nina begint naar Frozen te kijken en Naomi begint te kleuren. Ik loop weer terug naar de woonkamer, die naast de speelkamer is en plof neer op de bank.Hoofdstuk 1 van The Revenge of Davey Jacobs!!
Ik hoop dat jullie het leuk vonden! Dat hoop ik echt, want het is natuurlijk heel wat anders dan The Secrets of the McCoys.
Maar goed, in het begin gebeurt er niet heel veel, maar het wordt nog spannender. Beloofd!
Ik wil jullie eerst even een beetje kennis laten maken met de karakters enzo, daardoor kan ik het verhaal ook goed op gang brengen. Zeg maar. Soort van...
Maar goed. Ik hoop echt dat dit wat wordt en dat ik niet halverwege stop ofzo, dat zou echt zonde zijn.
Het volgende hoofdstuk zal snel verschijnen!
Doei!
Xxx Indy
JE LEEST
The Revenge (Dutch/Nederlands)
Mystery / ThrillerIn het kleine, gezellige dorpje Wakefield viert Lucy Jones samen met haar vrienden bij haar thuis oud en nieuw. Het is allemaal heel gezellig en leuk, maar dan ziet ze een nieuwsbericht. Er staat dat er een jongen dood is gevonden in het park, in he...