The Revenge (Dutch/Nederlands)

Hoofdstuk 3

'GELUKKIG NIEUW JAAR!!' roept iedereen. Buiten hoor je al vuurwerk. Iedereen geeft elkaar een knuffel en wenst elkaar een gelukkig nieuw jaar.
'Kom! We gaan vuurwerk kijken!' zegt Nina enthousiast. Iedereen lacht en we lopen naar de gang. We doen onze schoenen en jas aan, ik pak nog snel een paar vuurpijlen en wat fonteintjes die ik al in een tas had klaarstaan. Buiten is de lucht al gevuld met prachtig vuurwerk. We kijken bewonderen naar het vuurwerk.
'Oh wow, kijk die!!' zegt Naomi.
'Lulu! Heb jij het vuurwerk?' vraagt Charlie enthousiast. Ik knik en geef hem de tas met vuurwerk en een aansteker. Olivia en Charlie rennen enthousiast verder de voortuin in, zodat ze op veilige afstand het vuurwerk kunnen afsteken. Ik voel een hand op mijn schouder en draai me om.
'Mevrouw Cassidy! Gelukkig nieuw jaar!' zeg ik. Mevrouw Cassidy geeft me drie kussen op de wang en pakt mijn handen vast.
'Jij ook gelukkig nieuw jaar. Ook aan je ouders en broer. Zijn ze er weer niet?' vraagt mevrouw Cassidy sip.
'Nee, helaas. Mijn ouders moesten naar Cuba voor een of ander dom feest en u weet hoe het zit met Caiden.' Mevrouw Cassidy zucht.
'Ja, dat weet ik inderdaad ja. Het komt wel goed met hem. Hij is een goede jongen, ooit komt hij weer op het goede pad,' zegt ze. Ik glimlach naar het kleine vrouwtje met grijs haar en groene ogen die altijd vriendelijk staan.
'Bedankt, gelukkig nieuw jaar,' zeg ik nog een keer.
'Geen dank meisie, jij ook. Maar ik zie dat je niet alleen bent dit jaar. Wie zijn dit?' vraagt mevrouw Cassidy.
'Dit zijn mijn vrienden,' zeg ik.
'Ooh wat leuk om jullie te ontmoeten,' zegt mevrouw en ze loopt naar Kyle. Meneer Cassidy komt naar me toe.
'Gelukkig nieuw jaar,' zegt hij vriendelijk.
'Bedankt u ook,' zeg ik. Hij glimlacht nog een keer naar me en loopt dan achter zijn vrouw aan, die druk bezig is met zichzelf voorstellen aan al mijn vrienden. Ik kijk weer naar de lucht die wordt gevuld door prachtige kleuren. Ik hoor Olivia gillen en dan zie ik een pijl omhoog vliegen. Hij spat uit elkaar en er verschijnen mooie kleuren in de lucht.
'Wauw!!' roept Charlie. Hij kijkt me enthousiast aan en ik lach. Ik kijk weer voor me en zie dat de overbuurman en vrouw eraan komen. Oh-oh... Als ik ergens geen zin in heb, is dat hen.. Ze zijn een van de grootste rivalen van mijn ouders, ze proberen altijd beter te zijn dan de ander. Het is zo irritant. Maar goed, omdat hun de hele tijd de beste willen zijn maken ze altijd van die rot opmerkingen.
'Lucinda gelukkig nieuw jaar.' O ja en ze noemen me altijd Lucinda. Nee dat is niet mijn naam.
'Bedankt meneer MacArthur. U ook een gelukkig nieuw jaar. Ik hoop dat uw bedrijf het goed doet dit jaar,' zeg ik beleefd terug. Het verbaast me echt niks als ze ook nog verwachten dat ik voor ze ga buig.
Ja echt.
Zo erg zijn ze.
'Bedankt Lucinda, ik zou het zelfde zeggen, maar aangezien het bedrijf van je ouders wordt geleid door... Ja, zeg maar jouw ouders, verwacht ik ook dit jaar niet veel. En ik verwacht al helemaal niks van die dronken lap die zichzelf jouw broer noemt. Hij eindigt waarschijnlijk toch ergens onder een brug, zonder vrouw, kinderen, baan en huis,' zegt meneer MacArthur kill. Tranen ontstaan in mijn ogen. Het raakt me niet omdat het gemeen is, wat hij zegt.. Het raakt me omdat dat van Caiden misschien wel eens waar zou kunnen worden. Als hij zo door zou gaan, dan zou hij inderdaad ergens in de goot kunnen eindigen.
Ik kan me inhouden om hem niet totaal uit te schelden en zeg: 'Ik vind dit niet echt gepast meneer MacArthur. Ik denk dat het beter is als u dit terrein verlaat.' Meneer MacArthur lacht, zijn lach klinkt kill en zonder emotie.
'Je weet toch wel dat ik een grapje maak Lucinda,' zegt hij.
'Ziet u mij lachen meneer MacArthur?' vraag ik met een kille blik. Het is stil, iedereen kijkt naar ons, je hoort alleen nog al het vuurwerk dat in de lucht ontploft.
'Ik wil dat u nu mijn terrein verlaat meneer MacArthur. Ik vraag het nog een keer vriendelijk,' zeg ik. Hij lacht weer.
'Wat ga je dan doen Lucinda. De politie bellen?' vraagt hij spottent.
'Ja,' zeg ik kortaf.
'Denk je echt werkelijk dat dat gaat lukken Lucinda? Ik kan ze gewoon laten ontslaan, ik hoef alleen maar met mijn cheque te wapperen bij de baas van het hoofdkantoor en ze staan in een wip op straat,' zegt Meneer MacArthur. Ik zucht, ik heb mijn tranen tegen kunnen houden en plaats gemaakt voor woede.
'Meneer MacArthur, u weet toch dat dat corruptie is. Dat gaat misschien werken bij een basisschool, maar bij de politie gaat dat niet werken. U weet toch wel dat de politie alles doet volgens het boekje, en als u daar gaat staan wapperen met uw cheque, dan kunnen ze u arresteren voor corruptie én het lastig vallen van een minderjarige bij haar eigen huis,' zeg ik. Meneer MacArthur weet even niet wat hij moet zeggen.
'Lastigvallen? We maken gewoon een praatje,' zegt hij met een nerveus lachje.
'Ik vind van niet meneer MacArthur,' zeg ik en ik sla mijn armen over elkaar.
'Ik vind van wel Lucinda,' zegt meneer MacArthur arrogant.
'Stel nou, meneer MacArthur, ik ga nu uw gezin beledigen. Vind u dan nog steeds dat we gewoon "een praatje maken"?' vraag ik.
'Ja,' zegt hij bot.
'Oké nou. Hey, meneer MacArthur hoe gaat het eigenlijk met uw zoon?' Nog voordat hij antwoord kan geven ga ik alweer verder.
'Ja, ik hoorde dat hij het niet zo goed doet op school. Ik heb zelfs gehoord dat hij misschien moet blijven zitten. Dat is toch niets voor een toekomstige baas van een groot bedrijf?' vraag ik spottend. Meneer MacArthur zucht en loopt weg, mevrouw MacArthur kijkt me nog een keer vuil aan. Ik glimlach vriendelijk naar haar.
'Nog een fijne nacht mevrouw MacArthur,' zeg ik. Ze draait zich om en loop snel op haar veel te hoge hakken achter haar man aan.
'Dat heb je heel volwassen opgelost Lucy,' zegt mevrouw Cassidy. Ik glimlach naar haar.
'Je bent net zoals je moeder. Die wist dit soort dingen ook altijd goed op te lossen. Altijd iemand te slim af zijn,' zegt ze.
'Nou wij gaan maar weer eens. Gelukkig nieuw jaar allemaal,' zegt ze en ze loopt weg.
'Doei,' zegt meneer Cassidy. Iedereen zegt doei terug en dan draaien we ons weer naar het vuurwerk. Wanneer het te koud wordt en al ons vuurwerk op is gaan we weer naar binnen. Zayn brengt meteen zijn zusjes weer terug naar bed en ik ruim alle schalen, glazen en prut op.
'Willen jullie in de logeerkamers slapen of met z'n allen in de woonkamer?' vraag ik.
'Met zijn allen in de woonkamer. Dat is wel zo gezellig,' zegt Olivia, een beetje vragend. Iedereen knikt.
'Oké, als jullie dan de tafel daar willen neerzetten, dan haal ik wel een matras. Olivia, Alice en ik slapen met z'n drieën op het matras,' zeg ik.
'En wij dan?' vraagt Zayn.
'Jullie slapen op de grond,' zeg ik serieus.
'Claim het tapijt!' roept Charlie. Ik lach.
'Geloofden jullie dat echt? Jullie mogen op de bank. En niet zeuren. Die bank ligt heel fijn en er is genoeg ruimte voor jullie drie én jullie grote ego's,' zeg ik. De jongens rollen met hun ogen. Ik lach en loop naar boven. Ik pak een random matras en laat hem van de trap naar beneden glijden. Ik pak ook nog wat dekens en kussen en gooi die ook naar beneden. Ik loop de trap af en duw het matras verder. Als we alles klaar gezet hebben en gezellig hebben gemaakt doen we onze pyjama's aan. Nou ja.. Alice, Olivia en ik hebben een pyjama, de jongens hebben gewoon een shirt en een joggingbroek, maar dat kan ook als pyjama.
Olivia doet haar kastanje bruine haren in een warrige knot en Alice borstelt haar korte blonde haar. Haar haar komt tot ongeveer een paar centimeter boven haar schouders en het staat haar echt geweldig. Olivia heeft kastanjebruin haar dat en paar centimeter over haar schouders komt, wat haar ook heel mooi staat. We zetten nog een film op en gaan met z'n allen op de bank zitten.
'Gaan we nog iets van een film kijken of gaan we gewoon slapen?' vraag ik wanneer de film is afgelopen.
'Ik ga morgen nog naar familie en als ik niet slaap, ben ik echt heel chagrijnig. Dus ik denk dat ik zo wel ga slapen,' zegt Alice.
'Ja ik ook,' zegt Olivia gapend.
'Pff meiden,' zegt Zayn oog rollend. We horen zacht gesnurk en kijken naar de bank. Daar liggen Charlie en Kyle al  te slapen. De meiden en ik lachen. Zayn rolt nog een keer met zijn ogen en gaat liggen. We ruimen alles op. Ik leg nog even een deken over Charlie heen en een deken over Kyle heen en ga dan zelf ook liggen. 
'Welterusten,' zeg ik zacht. Ik krijg nog een welterusten van Olivia terug en van Zayn en Alice een 'hmm'. En toen was het helemaal stil. Zal ik wachten tot Caiden thuis komt? Hij was wel echt heel dronken... Straks valt hij van de trap.. Of krijgt hij de sleutel niet is het sleutelgat.. Ja, ik wacht wel. Mijn ogen zijn al aardig gewend aan het donker, waardoor ik de wijzers van de klok die aan de muur hangt, kan zien. Het is bijna kwart voor drie 's nachts. Nou Caiden kennende denk ik dat hij pas rond half vijf, vijf uur thuis komt. Ik zucht zacht. Dat wordt nog lang wachten.
Wanneer ik na een half uur zeker weet dat iedereen slaapt pak ik mijn telefoon. Ik kruip onder de dekens en zet mijn telefoon aan. Snel zet ik alle geluid uit en het scherm op het donkerste. Ik open Wattpad en tik een boek aan. 

Hoofdstuk 3!!

Ik hoop dat jullie het leuk vinden!!

Doei!

Xxx Indy