- Exo Dağındaki Luhan Kurdu -
Genç kız hala yorgundu.
Kendini taşıyamayacak kadar halsiz olduğu halde, tutunabildiği her yerden tutunarak aşağı indi.
“İyi misin bugün?” diye sordu Luhan salon koltuğunda otururken. Mia ona dönüp hafif tebessüm etti ve başını salladı.
“Kendimi taşıyamıyormuşum gibi, ama daha iyiyim sanırım.”
Luhan gülmüyordu. Mia bu duruma işkillense de, ağzını açmadı.
“Mutfağa gidip bir şeyler ye.” Dedi Luhan düz bir sesle.
“Sen neden işte değilsin?” diye sordu Mia mutfağa gitmeden hemen önce.
İlk kez Luhan ile konuşmak istemişti, bu sefer de genç adam onunla konuşmuyordu.
‘Neyi var bu bambinin?’
“Bugün evde kalacağım.” Dedi Luhan, Mia’ya döndü ve ‘Seni takmıyorum, git artık.’ Bakışı attıktan sonra önüne döndü.
Mia başını sallayıp mutfağa gittiğinde, masanın üstünde onun için hazırlanmış bir kahvaltı olmasını kesinlikle beklemiyordu.
Bugün ikinci kez oluşmuştu yüzündeki tebessüm. Kafasını kapıdan uzatıp genç adama baktı. Boş boş televizyona baktığını fark etmişti.
Mia sessiz sessiz yiyebildiği kadar şey yedi, ama Luhan o kadar çok şey hazırlamıştı ki, masadakilerin yarısı duruyordu hala.
Mia etrafı toparlayıp salona geçti ve masadaki ilaçtan içtikten sonra Luhan’ın yanına oturdu.
“Teşekkür ederim.” Diye fısıldadı, onun gibi televizyona boş boş bakarak. “Kahvaltı için.”
“Önemli değil.” Dedi Luhan.
“Ayrıca, dün gece için.”
Genç adam konuşmak yerine başını salladığında, Mia iyice endişelenmişti.
“B-ben bir şey mi yaptım?” dedi sesi çıktığınca. “N-neden böyle davranıyorsun bana?”
Luhan sehpadaki telefonu Mia’ya uzattı. “Saçma saçma konuşacağına Riorio’nu ara.”
Mia gülümseyebildiği kadar gülümseyip telefonu aldı ve numarayı çevirdi.
Luhan ise boş bakışlarla onu inceliyordu.
‘Bu herif onu nasıl böyle mutlu edebiliyor?’
“Rio!” dedi Mia sesi çıktığınca.
Hastayken bile neşeliydi genç kız, bunun sebebi de kuzeni olmuştu.
‘Ben ona kahvaltı hazırlayım, tüm gece bakıcılık edeyim onu mutlu eden şey Riorio olsun. Harika.’
Mia kuzeniyle sohbet ederken, Luhan’ın canı oldukça sıkılmıştı. Genç kız telefonu kapatır kapatmaz ona döndü ve kaşlarını çattı.
“Kuzeninle yakın olman güzel, ama sen hasta değil miydin az önce?”
“Herkesi iyi hissettiren bir şey olur Luhan.” Dedi Mia düz bir sesle.
‘Derdin şimdi anlaşıldı Bambi.’
“Seni iyi hissettiren kuzeninse onunla uyusaydın!”
“Burada olsaydı uyurdum.” Dedi Mia öksürürken.
Luhan zıvanadan çıkmıştı ayağa kalktı ve ayağını yere vurdu.
“Bana bak kızım, benim yanımda ağzından çıkana dikkat et. Yatağımı paylaşmaktan nefret ederim ama sırf hastasın diye seninle uyudum bilmem farkında mısın? Azıcık kıymet bilemez misin acaba?!”
Mia gözlerini kırpıştırdı.
‘Adam haklı.’
“Haklısın.” Dedi Mia başını sallayıp. “Özür dilerim Bambi.”
Luhan şaşırmıştı, Mia ilk kez alttan alıyordu. Genç adam hastayken onun aklının başında olmadığını düşünüyordu artık. Normal Mia’nın asla bunu yapmayacağını biliyordu.
Ya da?
Durup düşündü.
Bu Mia’nın savunma mekanizması olabilirdi, yani.. Aslında o iyi biri olabilirdi.
Peki neden hep Luhan’a hep kötü yanını gösteriyordu?
Cevap çok açıktı.
Genç adam kaybolduğu düşüncelerinden bir şekilde sıyrıldı ve yukarı yöneldi.
“Nereye?” diye sordu Mia merakla.
“Pratik odama.” Diye cevap verdi Luhan. “Bir şey olursa bana seslen, çalışıyor olacağım.”
“İyi çalışmalar.” Dedi Mia birden. “Bir şeye ihtiyacın olursa sende bana söyleyebilirsin.”
“Peki.”
