الخامسه والعشرون
روايه همس الذكريات
بقلم * سحر فرج
عدى كذا يوم والكل كان بيستعد علشان حفله خطوبه منه وحازم اللى قرروا يعملوها فى داخل الفيلا ويعزموا أفراد العيلتين بس وتكون فى ابسط الحدود .
ريهام ماسكه الموبيل وبتكلم هند وبتفكرها بالميعاد .
ريهام .. علشان خاطرى يا هند لازم تجيبى صلاح والبنات وتيجوا . احنا عاملينها على الديق ولازم تكونى موجوده معانا وجنب منه فى يوم زى ده انتى اختها برضه .
هند ... والله مش هاقدر يا ريهام اعذرينى علشان خاطرى . صلاح هو اللى هايجى .
ريهام .. لا بجد يا هند لو ما جتيش انا هازعل منك .. ولا مش عاوزة تشوفى عمر ابن اخوكى .
هند .. لا طبعا ليه بتقولى كده .. ده عمر حبيبى وانتى عارفه انى بموت فيه . ده ابن اسلام الله يرحمه وحته منه .
ريهام .. طيب خلاص مش عاوزة اى اعزار وهستناكى انتى وصلاح والبنات .. اتفقنا .
هند .. ماشى يا ريهام حاضر . وربنا يتمملها على خير .
.ريهام .. يارب يا حبيبتى .
نيجى بقى فى اوضه منه اللى مقلوبه على اخرها وكان معاها هدير صاحبتها بتستعد معاها وبتشوف ايه اللى ناقص لمنه وبتساعدها فيه قبل حازم وأهله ما يجوا .
منه .. والنبى يا هدير شوفيلى ماما وريهام خلصوا تحت ولا لسه . ده زمان حازم وأهله على وصول .
هدير .. وصول ايه يا بنتى انتى لسه كام ساعه على ميعادهم .
منه .. ليه هى الساعه كام دلوقتي.. مش بتجرى ولا ايه .
هدير .. لسه الساعه اربعه ما تقلقيش .
منه ... اربعه بس ده انا قربت اخلص كل حاجه .. انا افتكرتها سته ولا حاجه .
هدير .. لا يا اختى مش سته مستعجله ليه ؟
منه بضحك ... عاوزة اشوف حازم وهو لابس بدله الخطوبه .. اكيد هيبقى زى القمر .
هدير .. اكيد طبعا . علشان هو حلو من غير حاجه .
منه .. احمد هايجى طبعا .
هدير .. مش عارفه والله يا منه انا لما سألته قالى مش هاقدر علشان عارف ان الخطوبه على الديق علشان ظروف ريهام .
منه .. حصل خير وان شاء الله نعزم الكل فى ليله الفرح .
هدير .. باذن الله .
منه .. طيب ايه رايك كده كويس المكياج ولا تقيل .
هدير .. اه حلو اوى ورقيق . اصبرى لما انادى على ريهام تشوفه وتقولك رأيها فى الفستان وتسريحه وشعرك كمان ..
منه .. اوك .
فى بيت جاسر كانت الأم بتكلم اختها ام سحر .. وبتأكد عليها ميعاد الخطوبه .
