الحلقه الثامنه عشر
روايه همس الذكريات
بقلم سحر فرج
فى القريه وفى داخل سرايه الحاج ادهم كان الكل صاحى .
عمر فى اوضته بيلبس هدومه وبيستعد علشان هايسافر مع معتز اخوه ووالدته وسماح على القاهرة علشان يطمنوا على ريهام وعمر ويعملوا الواجب معاهم .
وفى اوضه الحاج ادهم كان بيلبس هدومه هو والحاجه سهام .
الحاجه سهام .. انا خلصت يا حاج وهانزل على تحت اشوف الولاد خلصوا ولا لسه شويه عليهم .
الحاج ادهم ... ماشى يا حاجه تروحوا وترجعوا بالسلامه وانا لبست ورايح ازور الشيخ وهدان شيخ الجامع بيقولوا تعبان اوى .
الحاجه سهام .. ربنا يشفيه ويعفيه ويديله الصحه .. عمر بس لو يرضى ونجوزه زينب بنته .. بس ابنك مش راضى خالص على الجواز مش عارفه ليه ودماغه ناشفه.
الحاج ادهم .. كل شىء بأوانه يا حاجه .. ومش هانغصب عليه الجواز .. ده راجل وضابط شرطه كمان .. واللى هو يشوفه يعمله يا حاجه .. بس هو يشاور بس على بنت الحلال .
الحاجه سهام .. عندك حق يا حاج ربنا يفرح قلوبنا بيه هو واخواته .
الحاج ادهم .. يالا انا هانزل وسلمى على الدكتورة ريهام كتير وعمر وانا تحت امرها فى اى شىء تطلبه وكام يوم كده وانا هاروح بنفسى اطمن عليهم .
الحاجه سهام .. حاضر يا حاج .
معتز وسماح كانوا خلصوا لبس ونزلوا على تحت فى انتظار عمر والحاجه سهام .
شويه وجه جبل علشان يطمن على سماح أخته وعلى عمته الحاجه سهام .
جبل .. صباح الخير
معتز ... صباح النور واهلا وسهلا يا جبل عاش من شافك يا ابن خالى .
سماح .. ازيك يا جبل كيفك يا اخوى عامل ايه ؟
جبل .. قرب من اخته وباسها وطبطب على كتفها وقالها .. الحمد لله يا ام فهد انا كويس .. انتى اخبارك ايه ولابسه من الصبح كده ورايحه على فين .
سماح .. هانروح نزور الدكتورة ريهام وابنها فى القاهرة .. انا وعمتك ومعتز وعمر علشان نطمن عليهم ونعزيها فى جوزها .
جبل ... والله كان نفسى اجى معاكم وأقوم بالواجب دى مهما كان مرات اسلام الله يرحمه بس ورايا شغل كتير ولازم اكون موجود .
معتز ... فيك الخير يا جبل مرة تانيه إن شاء الله ابقى روح مع الحاج ادهم .
جبل .. باذن الله .
نزلت الحاجه سهام وكان ماسك أديها عمر علشان نزول السلم صعب عليها شويه .
جبل .. ازيك يا عمتى اخبار صحتك ايه ؟
الحاجه سهام ... زينه يا جبل يا ولدى نحمد ربنا على كل شىء .
جبل ... كيفك يا عمر يا ابن عمتى ؟
