LOST MY GHOST

I'M TOMLİNSON,LOUİS TOMLİNSON

Gülümsedim.

''Memnun oldum bay Malik''

Koltuğa doğru geçmesi için elimi koltuğa uzattım.Tatlı bir gülümsemeyle ellerini önünde birleştirdi.

''Mahrumiyet açısından sizinle odanızda görüşmek benim için daha uygun olur,tabii sizin için sorun olacak-''

''Evet bizim için sorun olur'' dedi liam.

Sırtını dikleştirmişti ve suratında tehlikeli bir bakış vardı.Hmene hemen herkesin ürkebileceği bu bakışlara Zayn ürkmüş değil aksine eğleniyormuş gibi rahat bir tavırla karşılık veriyordu.

''Ah,Liam'ın adına üzgünüm.Biraz gerginiz de,elbette sorun olmaz''

Liam sinirle bir gülümseme serg,lerken annemin mutlu sırıtışları beni rahatlatan tek şeydi.Zayn'e beni takip etmesi için baktım ve ben merdivenlerden çıkarken o da arkamdan yavaş adımlarla beni takip etti.Odamın kapısını açıp içeri girdikten sonra onunda girebilmesi için kenara çekildim.İçeri girdikten sonra kapıyı kapadım Yavaş ve gergin adımlarla yatağıma yürüdüm ve karşısında koltuk olan tarafa oturdum.Zayn elleri cebinde gelip yavaşça karşımda ki koltuğa oturdu.

'' Bak brooklyn,sen bana anlatmaya başlamadan önce benim sana söyleyeceklerim var''

Dikkat kesilerek ona odaklandım.

''Ben mükemmel biri değilim.En azından içim öyle değil,yaşadıklarım öyle değil.Hayatım boyunca bir çok şey yaşadım ve bulunduğum yere deneyimlerimle geldim.Seni yargılamak benim işim değil,bu tanrının işi,Bu yüzden benimle rahatça konuş.Abinmişim gibi düşün''

Nedenini bilmiyordum ama rahatlamıştım.Başımı yavaşça salladım.,

''Nereden başlamak istersen oradan başla tamam mı?''

Kucağıma bir yastık çektim ve boğazımı rahatlatmak için hafifçe öksürdüm.

''Çockluğum boyunca babam bana erkeklerden uzak durmamı söyledi.Annem her zaman ondan korkardı,bende öyle.Aşık olma fırsatını hiç tadamadım.Hiç arkadaşım olmadı ve hiçbir zaman hayallerimi yaşayamadım.Tek istediğim mutlu olmaktı.Küçüklüğümü Babam ve annemin kavgalarını dinleyip geceleri sessizce ağlamak ile geçirdim.Annem her zaman bana erkeklerden uzak durmamı tembihlerdi çünkü o aldatılan bir kadındı.Babam onu defalarca aldattı ancak annem ona aşıktı ve her defasında onu affetti.Hiç sıkılmadan affetti e aşkı hiç azalmadı.Bense yalnız ve kinci biri olup çıktım.Liseye geçince düzelir sandım,ancak lise korkunçtu.Kimseyle alaşamadım ve çok fazla korkuyordum.Hiç arkadaşım yok Zayn,bir tane bile.Bir gün kafamın içinde bir ses duydum.Sanki kalbimi yumuşatan,aklımı başımdan alan bir sesti bu,bisküvi'nin arasındaki marshmelow gibi.Yumuşaçık ve tatlı bir his verdi.Bir erkek sesi.Başta bana masum bir şey gibi geldi ancak sonra ses beden buldu.Zayn o hayatımda gördüğüm en güzel erkekti.Mavinin tonlarını gözlerine hapis etmişti sanki.Gülümsemesi,bıyığı ve sakalları,yüzünün sert hatları,o bir..
Bir tanrı gibiydi.Delirdiğimi düşündüm.Bana akıl veriyordu,benimle konuşuyordu,beni kıskanıyordu,seviyordu.Bunun geçici bir şey olduğunu düşündüm.Sonra ona çıkarsızca aşık olduğumu fark ettim.Çıkışım yoktu,ona,ben ona aşıktım.Masum bir şeydi,bir oyun gibiydi.Sonra liam geldi,o gece sanki delirdi.Zayn o gerçekti! defalarca ışıkları kapatıp açtı bardakları çatlattı! Ben...onun duyguları olabileceğini düşünmedim.Onu kırdım ve o gitti.Öylece gitti Zayn.İlk aşkım öylece gitti,ben hayaletimi kaybettim... ''

Bir kaç dakika ağlamamı durdurmam için bana izin verdi ve nazıkçe işlemeli mendilini bana uzattı.Gözlerimi sildim ve hafifçe hıçkırıklarımı bastırmaya çalışırken suratında hiç bir duygu belirstisi yoktu.