LOST MY GHOST

I'LL CHANGE MY MIND

MERHABA! BEN ASENA SEVGİLİ YAZARINIZ! BİLGİSAYARIM TAMİRDEN GELDİ VE BENDE YENİ BÖLÜM İÇİN KOLLARI SIVADIM.SİZLERİ SEVİYORUM UMARIM YENİ BÖLÜM ÖKSÜZ KALMAZ! AYRICA HİKAYE İLE İLGİLİİSTEDİĞİNİZ ŞEYLER VE SORMAK İSTEDİĞİNİZ SORULAR VARSA BANA İLETİN SİZİ CEVAPLAYACAĞIMA EMİN OLABİLİRSİNİZ! Bİ BİR AİLEYİZ! İYİ OKUMALAR

LOUİS'İN DİLİNDEN

Sadece küçük bir an.Saniyelik bir buluşmayla gözlerim karşımda duran ürkek bedenin taşıdığı gözlerle buluştu.Nefesi daralmaya başlamış olmalıydı ki gögsü hızlıca inip kalkıyordu.Kızdığında,ağladığında yada korktuğunda sık sık olurdu bu.Ağlamak istediğinde gülmesi,sinirlendiğinde ağlamaya başlaması,aynanın karşısına geçip göbeğine ve kalın bacaklarına bakıp dert yanması,iri dişlere sahip olduğu için gülümsememesi,hıçkırık tuttuğunda nefesini tutup hıçkırığının geçmediğini anladığında küçük bir siktir çekmesi,evden sol ayakla çıkmanın uğursuzluk getirdiğini düşünmesi ve kendini kestiği için pişman olsada bunu yapması kadar rutin bir şeydi bu.Astımı yüzünden okulun futbol takımına alınmadığında saatlerce ağlamış ve büyük bir kriz geçirmişti.Henüz 6 yaşındaydı ve ben onu o gün tanımıştım.Cennet ve cehennem arasında kalmış bir ruh için küçük bir kızın azimli hıçkırıklarını görmek savaşmak için oldukça yeterli bir sebepti.Kaçarsam kurtulurum sanmıştım ama hayır.Ondan kaçamıyordum.O benim kızımdı.O dudakların aldığı şekli yıllarca izlemiştim ve onu her zaman korumuştum.Şimdi benim olanı vermeye hiç niyetim yoktu.Hemde hiç.
Bi kaç büyük adımla yanlarına gittim.Boo'nun kolunu kavrayıp ayağa kaldırdım.

''Sen ölmek mi istiyor-..''

Boo'yu arkama alıp Liamın yakasını kavradım.Ayaklarının yerle temasını kestim.Çenemi fazla sıkmış olmalıydım ki suratımın tamamı ağrıyordu.

''Beni öldürmek mi istiyorsun koca adam'' dedim dişlerimin arasından ''Beni öldürmen için yaşıyor olmam gerek.''

Boo'yu çekiştirerek götürmeye başladım.

''Loueh! Ne yapıyorsun! Nereye gidiyoruz! Beni korkutuyorsun!''

Onu duymamazlığa vurdum.Arabanın olduğu yere gittim.Onu ön koltuğa oturtup bende sürücü koltuğuna geçtim.Gazı kökledim ve sürmeye başladım.Boo buğulu gözlerle bana bakıyordu ve bu beni çıldırtmak üzereydi.

''Sana zarar vermem biliyorsun'' dedim güven vermeye çalışarak.

Sessizce durdu ve camdan dışarı bakmaya başladı.

''Korkmanı istemiyorum boo..''

Hala cevap vermiyordu.Tanrım bu kızın inadı beni öldürecekti!
Yol boyunca ikimizde hiç konuşmadık ve bu beni deli etti.Uzun sayılmayan ama kısada olmayan bir yolculuktan sonra arabayı terk edilmiş bir sokakta ki motelin önünde durdurdum.Arabadan inip Boo için kapıyı açtım.O da inince elini tuttum ve içeri girdik.Tanıdık olduğumdan oyalanmama gerek kalmadan anahtarımı verdiler ve odaya çıktık.Kapıyı açıp onu içeri soktum ve bende girip kapıyı kilitledim.Dönüp ona baktım.

" Bu beni deli ediyor.Ciddi anlamda ediyor.Susma"

Hiç bir zaman beni dinlemediği gibi yine beni dinlemedi.Gidip yatağın üzerine oturdu.Derin bir nefes alıp saçlarımı elimle arkaya yatırdım.Gidip yanına oturdum ve ona doğru döndüm.