Derin bir nefes alıp toparlandım.Annem misafirleri içeri yöneltti ve salonda konuşma faslına başladık.Bay ve bayan Payne ile tokalaştık ve ayak üzeri biraz sohbet ettik.
'' Acıkmışsınızdır.Buyurun yemek masasına geçelim'' dedi annem.
Memnuniyetle başlarını salladıktan sonra yemek masasına geçerken babam
'' Eşim yemek konusun da harikadır,kızımda öyle''
demeyi ihmal etmedi.
Sofraya oturduk ve sohbet ederken yemeklerimizi yemeye başladık.Aileler iş sohbetlerine dalmıştı ve açıkcası sıkılmaya başlamıştım.Louis hemen baş ucumda durduğundan kendimi gardiyanların gözetimi altında gibi hissediyordum.Arada bir Liam ile göz göze geliyorduk ama hemen gözlerimi kaçırıyordum.O ise buna hiç gerek duymuyor bakışlarını arsız bir sıtışla tamamlarken bana bakıyordu.
Louis Liam'a doğru yürüdü ve dibinde durdu.Ona bakıp gözlerimi rahat dur anlamında pörtlettim.
'' Bu çocuğu hiç sevmedim'' dedi homurdanarak.
Burnunu uzattı ve kokladı.Suratını buruşturarak geri çekildi ve dilini çıkardı.
'' Üstelik kokuyor!''
Gülmemek için yanaklarımın içini dişliyordum.Kollarını bağladı ve dudaklarını birbirine bastırıp hafif büzerken saçının önünü savurdu.
'' Ayrıca bunlar kas falan değil'' yüzünün önüne eğildi'' Yanaklara baksana bayağı bayağı tombik bu!''
Artık güldüğümü saklamak oldukça zordu.Louis Liamın önünden çekilince Liamın bana tek kaşı havada kendini beğenmiş bir sima ile baktığını gördüm.Neden böyle bakı...Lanet olsun! Onlar Louis'i göremiyorlardı ki! Ona gülümsediğimi sanıyordu! Hemen gözlerimi kaçırdım.Ben nasıl bir rezalete imzamı atmıştım az önce? Tanrım.
'' Hadi kahve için içeri geçelim'' dedi annem.
Hep beraber masadan kalktılar ve annem ile ben sofrayı topladık.Annem içeri gittiğinde kahvelerin yapımı bana kalmıştı.Tanrıya annem kahveyi yapmayı zorla öğrettiği için teşekkürettim.Kahveleri yaptım ve içeri götürdüm.Teker teker herkese dağıttım.Yerime geçtim ve oturdum.
'' Bu gece misafirimiz olun'' dedi annem.
Delirmiş miydi bu kadın! Adamlar bu evde kalır mıydı be! kümes gibi bir evimiz vardı ve bir de üzerine onlar zenginlerdi.
'' Elbette memnun oluruz'' dedi Bay Payne.
Tekrar söylüyorum: Delirmiş miydi bu adam be! Bu evde kalınır mı! zenginsiniz siz gidin evinizde kalın!
Biraz sonra tekrar iş sohbetine geri dönmüşlerdi ve benim beynim patetes püresine dönüşmüştü.Liamın kapanan gözlerine baktığımda onunda benden farksız olmadığına karar verdim.Louis ise bir saattir söyleniyordu.Başımın etini yemişti resmen.Konuşurken nefes almayı unuttuğunu düşünmeye başlamıştım.
'' Bakın ne diyeceğim'' diye bir fikir sunmaya hazırlandı Liam '' Bu iş muhabbetleri gece boyunca sürecek gibi görünüyor.Biz gençler dışarıda takılsak?''
Düşününce şuan buradan kurtulmak için her şeyi yapabilirdim.Ancak bu arsız gülüşe sahip herifle bu saatte dışarıda olmak fikri pek akla yatmıyordu doğrusu.
'' Bak ilk defa bir işe yaradı bu pis kokulu yıkım güllesi'' dedi Lou.
Dudaklarımı birbirine bastırarak gülmemi engellemeye çalıştım.
'' Elbette iyi olur.'' dedi annem ve babama dönerek onay almak için ekledi '' Değil mi hayatım? Hem kızımız Liam'a emanet ona dikkat edeceğine eminim.''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOST MY GHOST
RandomBu bir armağandı.Kendimi bilmeden iki dünya arasında bir adamın kollarında bulmuştum.Bizim aşkımız araftaydı.Ne soğuktu ne sıcak.Ne tam anlamıyla vardık ne de yok.O ne tam anlamıyla bana aitti ne bir başkasına.Tek bildiğim şey onun için ölmeyi göze...
