MERHABA ARKADAŞLAR.ÖNCELİKLE YENİ BÖLÜM BU KADAR GECİKTİĞİ İÇİN ÜZGÜNÜM ÜNİVERSİTE SINAVINA HAZIRLANIYORUM VE ÇOK YOĞUNUM.ELİMDEN GELDİĞİNCE ÇABUK YAZMAYA ÇALIŞACAĞIM AMA LÜTFEN GÖRÜŞ VE DÜŞÜNCELERİNİZİ BENİMLE PAYLAŞIN OLUR MU? AYRICA ACELE YAZDIM YANİ YAZIM YANLIŞI VARSA ŞİMDİDEN ÜZGÜNÜM! SİZİ SEVİYORUM! :D
Pekala her şey bitmişti.Artık benim bir deli olduğumu düşünüyordu.Tıpkı diğerlerinin düşündüğü gibi.
''Sen iyi misin?'' dedi sakin bir şekilde.
Bu tuzak soru muydu? Neden yüzü hiçbir duyguyu ele vermiyordu.Her zaman çözülmesi imkansız bir matematik sorusu gibi olmak zorunda mıydı? Peki ben her çözmeye yeltendiğimde elimde kalan neden koca bir sıfır oluyordu?
''İyiyim'' diye geçiştirdim hızlıca. ''Neden iyi olmamayım ki?''
Kaşları çatıldı.Bir an suratında belli belirsiz bir sırıtış gördüğümü düşündüm.
''Biriyle tartıştığını düşündüm''
Ah elbette.Ben sık sık kendim ile tartışırdım.Zaten genellikle kendimle anlaşamaz ve kendimi haksız bulurdum.
''Yok,hayır ben...Sana öyle gelmiş olmalı''
Suratıma gergin olmaması için dua ettiğim hafif ve sahte bir gülümseme yerleştirdim.O ise hafifçe omuz silkmek ile yetindi.
''Liamın acele bir işi vardı ve gitti.Eleanor'u ise iş görüşmesine gittiği yerden aradılar.Yani sadece ikimiz kaldık''
Ellerini ceplerine sokup dudaklarını birbirine bastırdı.Topuklarına doğru ağırlığını verirken kaşlarını yukarı kaldırdı ve bana alttan bir bakış gönderdi.
Kalbim bakışlarının altında ezilip miğdemin sızlamasına neden olurken bir yandan ise kurduğu cümleyi analiz etmeye çalışıyordum.İkimiz kaldık.Ne demek ikimiz kaldık! Az önce ikimiz kaldık mı demişti!!!
''Anladım...''
Kısa süreli olduğunu tahmin ettiğim ancak bana asırlar gibi gelen bir sessizlikten sonra söze başlayan o oldu.
''Bir yerlere gitmek ister misin?''
Gitmek ister miydim? Onunla beraber olacaksam gitmeceğim hiçbir yer yoktu.
''Elbette.İsterim yani neden istemeyeyim ki değil mi?''
Gözlerime düşünceli bir şekilde baktı ve ellerini cebinden çıkardı.
''Öyleyse seni götürüyorum''
Cevap vermeye fırsat bulamadan önümden yürümeye başladı.Bende arkasından onu takip ediyordum.Hayır kesinlikle poposuna bakmıyordum.Belki biraz bakıyor olabilirdim.Arabanın yanına gittik ve kapıyı benim için açtı.Benim ardımdan arabanın önünden dolandı ve şöför koltuğuna geçti.Arkama yaslandım ve katılaşmış bir beden ile önüme odaklandım.
''Nereye gidiyoruz?''
''Seveceğin bir yere''
Ah ne kadar da açıklayıcı oldu bu biraz daha konuşursan susman için yalvaracağım bay ben her zaman soğuk ve mesafeliyim.
''Seveceğim bir yer neresi?''
Bana yan yan baktı.
''Gidince görürsün''
''Beni öldürmeyeceğinden nasıl emin olabilirim?''
Sırıttı
''Olamazsın''
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LOST MY GHOST
RandomBu bir armağandı.Kendimi bilmeden iki dünya arasında bir adamın kollarında bulmuştum.Bizim aşkımız araftaydı.Ne soğuktu ne sıcak.Ne tam anlamıyla vardık ne de yok.O ne tam anlamıyla bana aitti ne bir başkasına.Tek bildiğim şey onun için ölmeyi göze...
