Dengesiz

-7-

Kafeden çıktıktan sonra evin yolunu tuttum. Kulaklığımı takıp telefon da Lady Gaga G.U.Y şarkısını açtım. Bu şarkıya bayılıyorum çok güzel. 

Yol da yürümeye devam ederken öpüşen bir çift gördüm. Kızın sırtı duvara dayanmıştı. Ve erkeğin yüzü bana dönüktü. Yüzünü görmüştüm.  Ağh! İğrenç bir şey öpüşmek. Ben onlara tiksinerek baktıktan sonra yola devam ettim.

Beni fark etmişlerdi ama hiç bir şey yapmadılar ben olsam utancımdan düşünemiyorum bile.. Kendi kendime düşünürken eve kadar gelmişim. Eve girip üstümdekileri çıkarttıktan sonra duşa girdim.  Sanırım duştan sonra uyuyacağım. Başka planım var mı? Hayır. Güzel. Duştan çıktıktan sonra pijamalarımı giyip salona geçtim. Keşke annemle babam da burda olsaydı.

Onlar yanım da olunca kendimi güven de hissediyorum. Ama yanım da olmayınca kendimi tehlikedeymiş gibi hissediyorum. Ve beni koruyacak kimse yokmuş gibi.. Zaten öyle. Şu an da bir şey olsa kim koruyacak ki? 

Kendi kendime soru sormayı bırakıp annemi aradım. 2 kez çaldıktan sonra açtı.

" Alo kızım? "

" Anne.. Sizi çok özledim. " Sesim titrek çıkmıştı.

" Biz de seni çok özledik kızım. Şu an da durumumuz iyiye gidiyor. Yakın da geliriz. " Onun da sesi titrek ve ağlamaklı çıkmıştı.

" Tamam. Ee babam ne yapıyor? " 

" Çalışıyor kızım. Durumumuz biraz daha iyi olursa çok güzel olacak ve geleceğiz. " Dedi sesini neşeli çıkartmaya çalışarak.

" Tamam anne. Sizi çok seviyorum. İyi geceler. " Dedim ben de sesimin neşeli çıkmasına özen göstererek.

" Sana da kızım. Bizde seni çok seviyoruz. Hadi uyu. " Dedi ve telefonu kapattı. 

Garip okulum hakkın da hiç bir şey sormadı. Başka zaman olsa sorardı. Düşüncelerimden kurtulmak için başımı hızlıca iki yana salladım.

Koltuğa uzanıp gözlerimi kapattım. Bir şey unutmuştum. Hemen koltuktan kalkıp odama gittim ve masamın üzerinde ki annem ben ve babamın resmi olan çerçeveyi aldım. Ve koltuğa geri döndüm. 

Kısa süre içerisin de uykuya daldım.

............

Geceni bir vakti telefonumun sesiyle uyandım. Gecenin bu saatin de hangi öküz aradı ki?

Telefonuma baktığım da .umara vardı sadece isim yoktu. Acaba kimdi. Telefonu açtığım da

" Alo? " dedim düz bir ses tonumla.

" Benim Selim. " 

Daha önce neden düşünmemiştim ki.

" Gecenin bu yarısı arayacak başka birini bulamadında mı beni arıyorsun? " Diye sordum uykulu ve boğuk çıkan sesimle.

" Fazla konuşma da kapıyı aç. "  diye dedi. Benim dediğimi neden umursamıyordu ki? 

Delirdi mi bu neden kapıyı açayım ki buna? 

" Anca rüyan da görürsün canım. Çok beklersin." Dedim ve telefonu yüzüne kapattım.

Derdi neydi bu çocuğun gecenin bir vakti evime geliyor.  Kapının ziliyle kendi kendime düşünmeyi bıraktım. Kapının önüne gittiğim de

" Kapıyı açmayacağım demiştim Selim. Şimdi git. "  Dedim sinirli ses tonumla.

" Sen bilirsin ben de kapıyı kırarak içeri girerim ne dersin? Güzel fikir. " Dedi normal düz sesiyle.

Yapar mıydı gerçekten? Neden olmasın. Söz konusu psikopattan bahsediyoruz.

Ben ise cevap vermemeyi seçtim.  Kapıyı açsam iyi olacaktı bence. Yoksa kapıyı kıraradı.

Ses çıkarmadan kapıyı yavaşça açtım. İçeri girdi ve ilk geldiğinde ki gibi direk koltuğa oturdu. Hey orada ben  uyuyordum. 

" Burada mı uyuyorsun? " Diye sordu tek kaşını havaya kaldırarak.

" Evet. Koltukta uyumak daha rahat. " dedim düz bir ses tonumla.

" Otur sana bir şey soracağım veya söyleyeceğim."

Ben tamam anlamın da kafamı salladım ve koltuğa oturdum.

Selim boğazını temizlemiş gibi yaparak öksürdü. Acaba ne söyleceyecekti? Hiç bir tahmin yürütemiyordum.  Normal de olsa tahmin ederdim.  

" Ne söyleyeceksen söyle ve git. " Dedim normal bir şekil de.

" Normal de hiç bir kıza sormam ama.... Her neyse."

" Söyleyecek misin Selim?"

" Söylüyorum Pelin. Benimle çıkar mısın? " Diye "sordu merakla.

Onu tanımıyordum.  Ne diyeceğimi bilmiyorum. 

" B-Ben seni t-tanımıyorum ki." dedim kekeleyerek.

" 1 Hafta? Beni tanımana yardımcı olur mu 1 hafta içinde? " Diye sordu yine merakla.

" Bilmiyorum.. Düşünmem lazım " Dedim.

O tamam anlamın da başını salladı ve gitti.. Ne diyeceğimi bilmiyordum.