BNO | Yarı Texting (Bitti)

İpucu

***
Betül: ya ben o an hazır olmazsam?

Uzaktan sinek vızıltısı gibi duyulan ses yaklaştıkça bağıran dana yavrusuna benziyordu.

Ses yanımda son bulana kadar merak etmeksizin kafamı kaldırıp bakmamıştım bile.

"Betül!" dedi uzatarak Zeynep.

Şuan okul bahçesinde bir bankta oturuyordum.

Zeynep de yanıma oturdu ve sakinleşmeyen hareketleri eşliğinde anlatmaya başladı.

"Hani Onur varya." dedi sonunu uzatarak. Yarım ağızla gülüyor ve gizemli bir hava oluşturmaya çalışıyordu.

Bezgin bakışlarımı sürdürdüm.
"Onur kim?"

Göz devirdi.
"Ya hani ben anonimim diyen..."

"... Geri zekalı." diye eklediğimde kafasıyla onayladı.

"Ne olmuş?"

"Ya kanka... Şimdi, ben." dedi ve uzattığı ayaklarının ucuna bakarken eli saçına gitti ve sesi alçaldı.

"Ben merak ettim."
"Tamam dur vurma."
"Sen zaman verdin anonime zaman ama ben merak ediyorum."

"Eee?" dedim. Sinirlenmeye başlıyordum. Eğer zaman verdiysek beraber vermeli, plan yapacaksak beraber yapmalıydık. Kankalık kurallarına aykırı aksi.

"Ya kanka bakma öyle." dedi bir çırpıda.

"Sen kendini tutuyorsun diye bu benim için de geçerli değilya..."

"Of! Her neyse Oğuz ile ne alakası var?"

"Onur." diye düzeltti Zeynep.

"Her ne haltsa."

"Ben onu aradım, buldum. Tabi bulmam zor oldu kanka kimlik tespitinde baya zorlandım."

Tek kaşımı kaldırmaya çalışırken ona takılmak amaçlı dalga geçtim.

"Aa, Zeynep'cim formundan mı düştün sen?"

"Kanka çocuğu ilk gördüğümüzde yüzü düzgündü. Şimdi yamulmuş bulunca bir emin olamadım. Şüphe ettim."

Nasıl yani?

"Ay her neyse ya dinle beni!" dedi heyecanla.

"Ben bunu buldum konuşmaya çalıştım bununla ama bana ne dedi?" Yine sonunu uzatmış ve aynı şeyi yapmıştı.

"Ne dedi?"

"Söyleyemem dedi."

Alkışladım.
"Vay be! İnanamıyorum bu haber çok mühim. Neden daha erken söylemedin?" dedim sahte telaşımı kullanarak.

Yüzünü astı.
Çok geçmeden toparladı.

"Ya öyle değil ya, yani ondan hiçbir şey öğrenemedim."

Konuşmama hakkımı kullandım.

"Ay yeter, of!" dedi.

Bencede.

"Kanka sen mi fazla safsın ben mi fazla zekiyim anlamadım ki. Şu an çoktan anlayıp şok evresine geçmeliydin."

"Zeynep..."

"He?"

"Ne diyon gülüm?"

"Kanka bak bunun ağzını biri kapatmış. Kim olduğunu tahmin etmek zor değil. Haliyle tipini yamultanı da tahmin etmek zor değil. Buradan ne anlıyoruz?"
"Anonim güçlü birisi."

Dedi ve hayal dünyasına dalmadan önce gökyüzüne baktı.

Ben tepki vermeyince heyecanı ölmüştü tabiki.

"Lan geri zekalı sana anonim hakkında bir ipucu veriyorum sende tık yok. Anlamıyorum. Neden benim gibilerin anonimi olmaz..?"

"Sen anonimle de kanka olurdun." diye hipotezimi koydum.

"Doğru." dediğinde ileri doğru bakarken kafasını olumlu anlamda sallamıştı.

"Ee verdiğim bilgi hakkında ne düşünüyorsun onu de bari. Kankan o kadar uğraşmış peşine düşmüş."

"Zeynep, bana onun kendisini bulamadığın sürece ondan parçalar getirme."

"Niye ki?"
"Ay dur! Yoksa... Siz küstünüz mü?"
Yüzümü buruşturdum.

"Hayır kanka. Onu bulamadığım sürece ona dair bir şeyler öğrenmem sadece daha fazla merak etmemi sağlıyor."

"Bu bana yararı olan bir şey değil." diye ekledim.
"En azından şimdilik."