BNO | Yarı Texting (Bitti)

***parkı

"Tuğçe ne diye sessiz yaklaşıyorsun?"

"Telefonun içine girmiştin merak ettim."

Cidden mi?

"Bu Bno nedir?"

"Aramızda bir espri."

"Yani ne demek?"

Aramızda espri dememden aramızda olduğunu anlaması gerekmiyor muydu?
Yahu kızım git diyorum sanane diyorum anlasana.

"Seni ilgilendirmez demek." dediğimde yüzünü çevirmeden gözlerini indirdi ve güldü.

"Yardım ister misin?"

"Ne alaka." dedim tersleyerek.

"Arkadaşının planı güzele benziyor."
Telefona döndüğümde Zeynep'in uzun bir mesaj atmış olduğunu gördüm.

Mesajı o mesafeden okudu mu yani?
Bu kıza tahammül edemiyorum. Patlamam yakındır.

Zeynep'in planını okuduğumda Tuğçe konuştu.

"Tek başınıza yapamazsınız."

"Yardım ederim. Sen de ne olup bittiğini anlatırsın."

Kafamı kaldırıp ona döndüm.
Yardım isteyen mi vardı?!
Sinirle güldüm.
"Hiç sanmıyorum."

Telefonun titremesiyle telefona döndüm.

Tuğçe'den uzaklaşırken Zeynep'in mesajlarını okudum.

Zeynep: Sen oradayken şüphelenmeyeceği kişiler olmalı diğerleri. Tanımayacağı kişiler.

Göz ucuyla Tuğçe'ye baktım.

Bizim okuldan değildi onu tanıdığını sanmıyorum.

Kızı tersledikten sonra bir de gelmesini mi isteyecektim...

Hayır.

Planı uygulamayız olur biter.

Hiç özür dileyeceğimi falan sanmıyorum.

Zeynep: Hadi ben çıktım seni almaya geliyorum.
Yok artık.
______

Zile abanan kişiyle bebek yüksek bir sesle ağlamaya başladı.
Al işte.
Bugün iyi dayanmıştı.

Evde koşuşturma başladı.

Halam bebek odasına, Tuğçe kapıya ben de yere.

Evet yere...
Telaş yapınca koşmayıp yere kapaklandım.
Bugün iyi dayanmıştım!
İkincide düşeceğim belliydi.

Yerden kalktığımda Zeynep'i gördüm.

Kalkmama yardım edip direkt çekiştirmeye başladı.

"Hadi gidelim acelemiz var hadi."

"Dur bir bu ne acele?"

"Bu fırsatı kaçıramam."

"Tey Allah'ım ya. Neden yapıyoruz bunu sanki?" diye yakındığımda Zeynep dehşetle bana döndü.

"Ciddi misin? Ona dava açıp çikolata nafakası bağlamam lazım. Şimdi yürü."

"Nereye gidiyorsunuz?"

"Bir sen eksiktin."
Söylediğim şeyle dudağımı ısırdım. Al işte patlamıştım. Ağzımdan kaçıvermişti.

Zeynep, Tuğçe'nin konuşarak varlığını belli etmesiyle ikimizin arasında bakışlarını gezdirdi.

"Ben de gelebilir miyim?"

"Hayır."
Adamım Zeynep!
"Dur bir dakika, nereye?" dedi Zeynep.