45. Bölüm

192 13 12
                                    

"Yine mi yanlış?"

Chanyeol ciddi bir yüz ifadesi takınarak kollarını göğsünde birleştirdi.Yavaşça tezgaha adımladığında kalçasını tezgaha yasladı ve alayla "Sana daha ince olmasını gerektiğini söylemiştim." diye ikaz etti.

"Bana patronluk taslama."

"Yemek yapmayı öğretmemi sen istedin?"

"Hata ettim tamam mı.Şimdi bana işkence etmeyi kes ve sırada ne var söyle."

"Pirinci yıkayıp makinaya yerleştir." Chanyeol imalı bakışlarla onu izlerken "Bunu tek başına yapabilirsin değil mi?" diye sordu.

"Cidden mi!" Jay göz devirip ona öfkeyle baktı. "Şunu yapmayı kes."

"Neyi?"

"Beni kışkırtma, bu sana son uyarım."

Chanyeol yumuşacık, kibar gülümsemesiyle "Peki ya hoşuma gidiyorsa?"

"O zaman yapacaklarımdan sorumlu olmam." Jay elindeki bıçağı kesme tahtasının üstüne bırakıp yüzünü Chanyeol'a çevirdi.

"Ne yapmak istiyorsun ki?" Chanyeol anlamıyormuş gibi davranırken Jay aradaki mesafeyi kapadı.

"Kartlarımı açık oynadığımı sanıyordum."Dedi, yakıcı bakışları Chanyeol'u ürkütmüştü. İşleri daha da karmaşık hale getirmek ve onu gücendirmekte istemiyordu.

"Sanırım pirinç hazır." diye uzaklaştığında neredeyse kızarmıştı.

"Söylesene, en son mutfağa ne zaman girdin?"

"Bir düşüneyim.Immm, yanlış hatırlamıyorsam ortaokula gidiyordum."

"Bende öyle düşünmüştüm. Bir dahakine kendin karar vermeden önce bana sor."

"Keyifsiz görünüyordun bende yemek yapmanın iyi bir fikir olduğunu düşündüm." Jay içtenlikle söylediğinde Chanyeol pirinç makinasının önünde bir süre duraksadı."Teşekkür ederim."

"Peki bu ne içindi.Buraya geldiğinden beri milyonlarca şey için özür diledin de."

"Beni güldürmeye çalıştığın için."

"Bunu kendim için yapmıyorum tamam mı? Gülümserken seni izlemek hoşuma gidiyor." Jay samimi bir şekilde söyledi ve ardından işine devam etti.

"Hep bu kadar açık mı konuşursun?" Chanyeol kinayeli bakışlar attığında Jay, "Imm, her zaman değil."diye cevap verdi.

Sebze kesme işinden sıkıldığında "Bana biraz ondan bahsetsene. Nasıl biriydi, seni kendine bu kadar aşık edecek ne yaptı?"

"Bu hiç iyi bir fikir değil." Chanyeol zorlandığı için sesi hırıltılı çıkmıştı.

"Hadi ama ben sana anlattım."

"Kendini hiç bir başkasının yanında önemsiz hissettiğin oldu mu? Bir bakışta aşk palavralarını kasdetmiyorum."

Chanyeol yine ciddileştiğinde Jay sorduğu için pişmanlık duymuştu. Henüz yaraları tazeydi ve içini döktüğünde bu onu rahatlatmayabilirdi.

"Ona baktığımda sadece onu görüyordum. Bilirsin... sadece ona bakmak bile yeterliydi.

Birlikte saatlerce uzakları seyrederdik.Hiçbir şey konuşmasak da birlikte vakit öldürmekten hoşlanırdık.Herhangi bir konuda saatlerce sobhet edebilirdim.

Saçma bile olsa beni dinlerdi." Jay onun gitgide derin bir düşüncenin içine çekildiğini görebiliyordu.

"Teninin kokusunu,kahakaha attığında tuhaf sesler çıkarmasını, ıslak saçlarının yastığında oluşturduğu izi, daima uzakları izleyen puslu bakışlarını,üstünden çıkarmadığı tişörtünü tepeden tırnağa ona dair her şeyi seviyorum. Dünyanın en güvenli yeri onun kucağı.Yatağımdaki sıcaklığını özlüyorum."

Benim Suskun Sevgilim...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin