Be Paid

Be Paid 25

တီ... တီ... တီ... တီ... တီ...

"လူနာက​ေသြးလို​ေနပါတယ္​ O minus (O-) ပါ ​ေသြးတူ႐ွိသလားမသိဘူး..."

​ေဆးရံုမွာ ႐ုတ္​႐ုတ္​သဲသဲျဖစ္​သြားၿပီးတဲ့​ေနာက္​ အျဖဴ​ေရာင္​ကုတင္​ထက္​မွာ ျဖဴ​ေလ်ာ့စြာလဲ​ေလွာင္​း​ေနတဲ့ သူ...

အျမဲဂ်ယ္​လ္​လိမ္​းၿပီး သပ္​ရပ္​​ေနတဲ့ ဆံပင္​​ေတက ​ေပ်ာ့​ေပ်ာင္​း​ၿပီး ႐ႈပ္​ပြ​ေနတဲ့ သူ...

"၁လ႐ွိၿပီ ကိုကို.. ... ျပန္​လာခဲ့ပါ​ေတာ့ ... "

💦💦💦💦💦

တံခါးဖြင္​့ဖို႔ ၾကံရြယ္​​ေနတဲ့ ကြၽန္​​ေတာ္​့လက္​​ေတ ၿငိမ္သြားသည္​... မမခကို ကာကြယ္​ရင္​း ကိုစက္​​ေဆးရံု​ေရာက္​ခဲ့တာ ၾကာၿပီ...

အသက္​လဲၿပီးခ်စ္​ျပခဲ့လို႔လည္​း မမခလည္​း​ေနာင္​တ​ေတရ​ေနပါၿပီ ကိုစက္​ .... ခင္​ဗ်ားကြၽန္​​ေတာ္​့ မမခကို ငို​ေအာင္​လုပ္​​ေနၿပီ..

"မမခ ... ထမင္​းစားၿပီးၿပီလား မစားရ​ေသးဘူးမလား.... သြားစားလိုက္​ပါ ကြၽန္​​ေတာ္​​ေစာင္​့​ေပးမယ္​ ..."

"မဆာပါဘူး ​ေမာင္​​ေလးရယ္​ .... တစ္​​ေယာက္​ထဲလား .... ကိုမာန္​​ေရာ မပါဘူးလား... "

"မပါဘူး ... သူနဲ႔ ရန္​ျဖစ္​ထားတယ္​ .."

ဆူပုတ္​ၿပီး​ေျပာ​ေနတဲ့ ဇြဲဇံ​ေလး... သိပ္​ခ်စ္​ဖို႔​ေကာင္​းလို႔လည္​း ဟိုက ခ်စ္​​ေနတာ​ေနမွာ...

"ဇံ​ေလး​ေနာ္​ ကိုမာန္​ကခ်စ္​တယ္​ဆိုႁပီး တအားဂ်ီမက်ပါနဲ႔ သူ႔ခဗ်ာ ငါ့​ေမာင္​​ေလးကို တအားခ်စ္​႐ွာတာ... ​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့ မမချဖင့္ ျပန္​ေ​ပးဆြဲခံရတုန္းက ​ဇ​ံ​ေလး​တစ္​ခုခုျဖစ္​မွာစိုး​ေနတာ ... ကိုမာန္​​ေၾကာင္​့သာ မဟုတ္​ရင္​ ... သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္​ပါဇံ​ေလး... ၿပီးမွ မမခလို​ေနာင္​တမရ​ေစနဲ႔..."

မမခစကား​ေၾကာင္​့ ကြၽန္​​ေတာ္​ သက္​ျပင္​းအ႐ွည္​ႀကီးခ်လိုက္​မိသည္​.... ဟိုလူႀကီးက ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို ​ေသနတ္​မထိ​ေအာင္​ကာကြယ္​​ေပးခဲ့တာ... ကံ​ေကာင္​းတာက သူက ႐ွပ္​ထိရံုပဲမို႔ ...  အသက္​​ေပးၿပီးကာကြယ္​တဲ့ သူ႔အခ်စ္​ကို အသိအမွတ္​ျပဳ​ေပမယ္​့ ခ်စ္​သူတစ္​​ေယာက္​အ​ေနနဲ႔ ဆိုတာက နည္​းနည္​း​ေတာ့ဂြက်​​ေန​ေသးတယ္​ ...