doceń mnie

22 3 1
                                    

Kiedy zaczynam myśleć o przeszłości, myśli lecą jedna po drugiej.

I nagle okazuje się, że nie mogę tego zatrzymać.
Ta karuzela właśnie teraz się rozkręciła.

Myślę o tym, jak ważne dla ludzi jest docenienie. Poświęcenie im uwagi.

O tym, że przez tatę bardzo rzadko bywam doceniana.

I o tym, że on bardzo rzadko był przez swojego.

O tym, że dzieciństwo ciągnie się za nami przez całe życie.

O tym, że cieszę się, że problem zdobycia męża, który będzie przykładnym, kochającym, doceniającym swoje dzieci, ojcem zniknął. Bo bardzo rzadko widzę takich ojców. Najczęściej nie posiadają tych cech. Oczywiście, matki tak samo, często nie są dobrymi rodzicielkami. Jednak w moim otoczeniu, problem jest z mężami. Na wielu płaszczyznach.

Nie mnie oceniać, aczkolwiek tak często myślę o tym jak kobiety, które znam, mają ciężko.
Jak muszą być silne i twarde w życiu.

Patrzę na moją mamę i podziwiam ją tak bardzo. Wie, że nie może sobie pozwolić na dłuższe chwile słabości, czy na poddanie się i powiedzenie: radźcie sobie sami.
Jest w niej tyle empatii, dobroci. Potrafi mnie docenić i tak często wspiera. A nie tylko dla dziecka, a każdego człowieka to jest tak ważne. Mieć od najbliższych potwierdzenie, że robimy coś dobrze, że w nas wierzą.

Dlatego po takich przemyśleniach idę do mojej rodzicielki i dziękuję jej za to wszystko, doceniając tym samym. Bo ona, jak każdy tego potrzebuje.

Dlaczego cieszę się, że problem szukania dobrego męża zniknął?
Bo nie byłabym w stanie pokochać mężczyzny. Po prostu.
Dlaczego niektórzy myślą, że jest to powiązane z moimi doświadczeniami z mężczyznami z bliskiego otoczenia?
Nie o to tu chodzi.

Chcę żyć z kobietą.
Jak powiedziała kiedyś bliska mi osoba: kobiety mają o wiele więcej do zaoferowania, niż mężczyźni.
Też tak uważam, nikogo nie obrażając.

Mam pewne uprzedzenia co do mężczyzn, ale staram się nie traktować każdego stereotypowo.
Wiem jednak, że nie potrafiłabym pokochać mężczyzny i stworzyć z nim rodziny.

To chyba tyle co do tej notki. Choć karuzela dalej się kręci.

Ubojnia motyliOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz