Ciemność.
Cisza.
Mój umysł się otwiera.
Wyobraźnia zaczyna przyspieszać coraz bardziej.
To w nocy pisze mi się najlepiej.
Kiedy za oknem widzę tylko lekką poświatę latarni, zaczynam ożywać.
W ciemności chcę tańczyć bez przerwy.
Gdy jestem tylko ja i podłoga.
Rysiki w ołówkach rozpoczynają taniec na papierze, oświetlonym przez biurkową lampkę.
Tak wiele pomysłów, które chcę zobrazować.
Tyle słów, których chcę użyć.
Tak wiele myśli, którym chcę poświęcić czas.
CZYTASZ
Ubojnia motyli
SpiritualMało u mnie rymów, więcej niezrozumienia. Ale czy wszystko zawsze musi być podane na tacy? Tak jak każdy motyl jest inny, tak moje teksty będą inne i być może czasem nie zrozumiałe. Ubojnia motyli nie będzie spójną całością. Wszystko zawsze spisy...
