POV Grijsloof
Ik ben kots misselijk. Was Bloemvacht hier maar met haar kruiden. De Snijder geeft alleen gore witte pillen. Ze heeft ons op zolder gezet met bakken poesiepoesvoer. Dus we zitten hier maar achter de muizen aan. Één ding weten tweebenen wel: hoe ze comfortabele nesten maken. Ze had een bak water neergezet en tot mijn verbazing smaakte dit schoner en frisser dan rivier water. De Snijder is oké, hoewel ze nog veel moet leren. Ze bekijkt me steeds onder zo'n stom tweebeen apparaat van d'r. Ik voel me steeds vaker ziek. Hoofdpijn en misselijkheid. "Gaat het?" Vraagt Tabaqui. Ik zit op het tweebeen nest te kroelen. Ik knik. We horen pootstappen op de trap. Het zolderluik kraakt open. "Hebben jullie nog steeds geen hap van het voer genomen? Jullie zullen vast omkomen van de honger!" Slijmde ze. Ik liet me achter mijn oor aaien. Ze voelde aan m'n buik. Nijdig siste ik en stapte achteruit. "Ssj.. ssj.." stelde ze me gerust. "Wacht, ik heb al een idee, zodat jullie wel gaan eten!" Ze verdween in het zolderluik. "Ze moest eens weten van al die muizen die we op hebben." Snorde Tabaqui. Liefkozend gaf hij me een lik over m'n oor. Gespeeld kinderachtig trok ik een vies gezicht. Tabaqui grijnsde. "Welk tweebeenvoer zou ze ons voorschotelen?" Ik haalde lachend mijn schouders op en hoorde de trap kraken. Het Luik ging piepend open. De Snijder zette twee bordjes vis voor onze neus. "Vis." Fluisterde ik naar Tabaqui. "Als je RivierClan heet eet, waarom dan ook niet." Gulzig begon hij te eten. De Snijder leek door het dolle heen en keek mij hoopvol aan. Aarzelend at ik een hap. Dit was best oké. Nog gulziger dan Tabaqui slobberde ik de vis op. De Snijder aaide ons en gooide ons een stukje tweebeenvoer toe. Het was dit keer klein, en maar eentje. Dit stukje weigerde ik. Toen haalde de Snijder iets achter haar rug vandaan. Een muis? Op wieltjes? Ze zette de muis neer. Driftig begon hij te lopen. Ik rende er achteraan en de Snijder juichte. Ik ving de muis en probeerde hem op te eten. "Gatver tweebeen materiaal, hij is nep!" Fluisterde ik naar Tabaqui.
Sorry sorry sorry, dat hij weer korter moet zijn. Mijn broertje is vandaag jarig en ik moet zijn feest regelen dus ja, ik heb minder tijd. Sorry! Volgende hoofdstuk zal langer zijn dan normaal!
JE LEEST
WARRIOR CATS Grijsloof's glory
FanfictionHey lezertjash, als je Warrior Cats hebt gelezen, raad ik je dit verhaal ook aan. Dit gaat over een poes die mijn leven heeft veranderd, die zoveel meemaakt dat het opgeschreven moest worden. Dit is het verhaal van Grijsloof. Een grijze poes met gro...
