WARRIOR CATS Grijsloof's glory

Voor goed weg

Manen verstreken. Grijsloof vond haar kittens geweldig. Herfstkit en Leeuwkit hadden nu ook hun oogjes open. De kittens konden het goed met elkaar vinden. Steenkit en Roodkit waren nu leerlingen, dus was ze alleen in de kraamkamer. Op een avond zat ze kroelend te slapen met haar kittens tegen haar aangedrukt. Ze hoorde geristsel. Een gekleurde vacht, als die van Herfstkit sloop door de bosjes. "Tabaqui?!" Fluisterde Grijsloof. Tabaqui knikte en kwam tevoorschijn. Grijsloof hield haar kop schuin. "Ik kom de kittens halen?" Zei hij. Ineens voelde Grijsloof zich alsof er lood in haar poten zat. "N-nu al?" Stamelde ze. Tabaqui knikte. Grijsloof schudde haar hoofd. "M-maar.." Tabaqui legde zijn staart op haar snuit. "Ssst, niemand mag me horen! Ik heb al een andere moeder voor ze gevonden, Misty een zwerfpoes. Zij woont nu bij mij." Tabaqui sprak gerustellend. "E-een andere moeder?! Maar.." Tabaqui siste. Tabaqui duwde haar weg en keek naar de kittens. Herfstkit opende slaperig haar oogjes. "Wie is dat, mam?" Geeuwde ze. Tabaqui sprong voor Grijsloof. "Ze is niet jullie mam" mauwde hij alsof hij haar geruststelde. "Wel!" Siste Grijsloof zacht. Tabaqui greep Herfstkit voor Grijsloof haar kon bereiken. Grijsloof ogen spuwde vuur. Tabaqui kijk haar aan. "Zo hadden we dit afgesproken, weet je nog?!" Siste hij. Tabaqui trok Leeuwkit en Tijgerkit naar zich toe. Grijsloof voelde tranen opkomen. "Laat me met je meegaan!" Smeekte ze. Tabaqui dacht na. "Nee!" Snauwde hij uit eindelijk. Grijsloof slaakte een kreet. Ze hoorde al andere katten aan komen stormen. "Dief.." spuugde ze. Taanveder en Donkerklauw kwamen de kraamkamer binnen gevolgd door Vonkpels en Roodpoot. Tabaqui schoot in de paniek en drukte de kittens tegen zich aan. "Dief!" Schreeuwde Grijsloof. Donkerklauw ontblootte zijn tanden en maakte zich klaar voor een aanval. Tabaqui zag dit aankomen en sprong lenig de kraamkamer uit. "Nee!" Jammerde Grijsloof. Donkerklauw en Taanveder stormde achter Tabaqui aan. Roodpoot wilde mee maar Vonkpels trok hem terug. Vonkpels legde medelevend haar staart op Grijsloof's schouder. Grijsloof hijgde woedend en verslagen. Ik dacht dat ik hem kon vertrouwen, dacht ze snauwend. In haar gedachte zag ze de kittens voor zich, doodsbang en geen idee hebbend. Grijsloof wilde van niemand iets weten. Ze stormde terug de kraamkamer en zag het mos balletje liggen waar Herfstkit en Leeuwkit gisteren mee hadden gespeeld. Ze stortte in en begon te janken. Vonkpels keek triest. Ze boog haar kop. "Ze zullen je nooit vergeten, Grijsloof.," mauwde Vonkpels. Grijsloof knikte snikkend en Vonkpels liep zacht weg. Grijsloof bekeek het mosballetje en rook de geur van de kittens nog. Ze glimlachte door haar tranen heen. Zwerfkatten zijn nooit te vertrouwen, nam ze zichzelf aan.