WARRIOR CATS Grijsloof's glory

Herenigd

POV Grijsloof
Een gedaante dat ik maar al te goed ken stormt de kraamkamer in. Witkit kijkt verschrikt op en Spikkelkit springt uitdagend samen met Eikenkit ervoor. Sneeuwvleugel sist: "Kom terug!" Het is Tabaqui. Ik kijk hem ongelovig aan en hij mij. "Je leeft.." Adem ik. "Jíj leeft.." Echod hij. Ik knik langzaam en wenk naar de kittens. "Ze hebben je gemist." Snor ik. Hij knikt. "En ik hen.. en jouw natuurlijk." Ongemakkelijk schuif ik een stukje op. "Laat alle katten die oud genoeg zijn om hun eigen prooi te vangen zich verzamelen onder de hoge steen!" Roept Donkerster. Ik besluit toch met de kittens te gaan kijken. Sneeuwvleugel stoot me aan. "Spikkelkit en Witkit worden leerlingen!" Snort ze. Ik spin vrolijk. Ik loop met Sneeuwvleugel de kraamkamer uit en zie dat Herfstnacht voor trippelt en naast Ros gaat zitten. De achterlijke BloedClan kat. Donkerster kijkt er ook hatend naar. "Vandaag hebben Witkit en Spikkelkit hun zesde maan bereikt, en zullen ze hun leerlingennaam ontvangen!" Roept hij. Witkit en Spikkelkit rennen trots naar voren. "Witkit, je zal vanaf nu bekend staan als Witpoot, je mentor zal Leeuwveder zijn!" Leeuwveder stapte naar voren en raakte Witpoot's neus aan. "Spikkelkit, jij zal bekend staan als Spikkelpoot! Je mentor zal Taanveder zijn!" Taanveder raakte haar neus aan. "Witpoot, Spikkelpoot!" Riep iedereen al maar Donkerster overstemde het. "Wij zijn nog niet klaar!" Iedereen was weer stil. "Helderpoot, Stropoot. Jullie hebben het goed gedaan tijdens de training en ontvangen vandaag jullie krijgersnaam!" Trots stappen mijn zoon en dochter naam voren en blij snor ik. Sneeuwvleugel giechelt. "Helderpoot, jij hebt je training succesvol voltooid en zal bekend staan als Helderpoel!" Riep Donkerster. Ik spin luid en druk me tegen Tabaqui aan. Ineens besef ik dat dit niet zijn dochter is en dat hij mijn blijdschap niet deelt. "Stropoot, ook jij hebt je training voltooid en je zal bekend staan als Stroklauw!" Eindigde Donkerster. "Stroklauw, Helderpoel, Stroklauw, Helderpoel!" Ik riep enthousiast mee en Tabaqui keek de andere kant op. Ik rende naar mijn krijgers toe en drukte ze een lik op hun wangen. Trots keken ze me aan. "Ben ik nu belangrijk voor pap?" Vraagt Stroklauw me. Ik schrik. "Wat heeft hij je gezegt?!" Roep ik uit. "Dat ik niks met hem te maken had..." Hij zucht. Ik leg triest mijn staart op zijn schouder. "Je was altijd al belangrijk, Stroklauw." Ik leg een klemtoon op zijn nieuwe naam. Hij kijkt me verdrietig aan. "Waarom was je er nooit voor mij? Voor ons.." met een blik op Helderpoel. Ik zucht. "Ik moest Tabaqui terug zien te krijgen. Hij stond op het punt vermoord te worden.. Het spijt me! Ik dacht dat Vosstorm jullie zou verzorgen en aandacht geven.." jammer ik. Hij loopt weg en katten blijven hem feliciteren. Woest vestig ik mijn blik op Vosstorm. "Kan ik je spreken? Alleen?" Vraag ik koel. Hij knikt en volgt me het kamp uit. "Waarom heb je zo lelijk gedaan tegen ónze kittens!" Spuug ik. Verbaasd en boos kijkt hij me aan. "Waarom denk je dat?" Vraagt hij ontkennend. Ik word boos. "Nee tuurlijk! Stroklauw en Helderpoel liegen zeker?" Snauw ik. Boos storm ik weg. "Grijsloof, wacht!" Schreeuwt hij. "Grijsloof, blijf onmiddellijk staan!" Beveelt hij schreeuwend en woest. "Nee ga jij maar andere poezen zoeken om hun kittens te vernederen, maar bij mij flik dat niet weer!" Snauw ik. Een woeste kreet bestormt me, en bijt hard in mijn schouder. Gillend van de pijn val ik om. Ik krap hem in zijn buik. Hij probeert zijn tanden in mijn nek te zetten maar ik trap hem weg. Ik rol om zodat ik in zijn oor kan bijten. Ik neem een aanloop en bespring hem. Hij sleurt me van zijn rug af en boort zijn tanden met alle macht in mijn keel. Ik krijg geen adem meer en alles word zwart.