WARRIOR CATS Grijsloof's glory

Einde Beskit

POV Leeuwveder
Ik kom met een muis het medicijnhol binnen waar Valkpoot druk met haar ogen volgt wat Bloemvacht driftig aan het sorteren is. Ze kijkt blij als ik binnen kom met de prooi. Ze neemt het gulzig aan en lacht naar me. Bloemvacht kijkt op: "Oh hallo Leeuwveder! Kijk Valkpoot dit is Guldenroeve.." Ze hield een geel bloemetje voor Valkpoot haar ogen gebrand. Ik grijnsde en trippelde het medicijnhol uit.

POV Tijgerstreep
Sneeuwvleugel wilde even jagen en eropuit trekken, dus ik pas de hele middag op de kittens. Tot nu toe is dat makkelijk. Ze spelen lief samen en dat is het. Ik stoei wel mee en maak mosballetjes om achteraan te rennen. Er ligt nu een andere moederkat in de kraamkamer, zij verwacht nog kittens. Haar naam is Rozenval. Ze is wit met rood/roze spikkels. Ze geeuwt. "Hallo Rozenval." Begroet ik. Ineens slaakt ze een gil. "Wat?" Grijns ik. "Ben ik zo knap dan?" Woedend schud ze haar kop en wenkt naar de uitgang van de Kraamkamer. Daar zie je net dat zwarte gloed het kamp binnen dringt. Ik slaak een volgende kreet en druk de kittens tegen me aan. Rozenval en ik duwen de kittens in de hoek van de kraamkamer en gaan en beschermend voor staan. Ik kijk haar dankbaar aan voor het mee helpen te beschermen van mijn kittens. De gloed danst het hol binnen en ontploft ineens. Alle lucht word zwart en ik zie geen poot voor ogen. "Dus, neefje.." grauwt een stem. "Grijsloof heeft jouw je hele leven voor mij verborgen.. Niet waar?" Een akelige sneeuwwitte kop verschijnt uit de gloed. "Weet je nog die deal die we hadden?" Ik knik. "Je bent die nooit nagekomen! En dit is daarom mijn wraak..." En toen klonk er alleen maar een piepend kreetje. "Witkit?! Beskit, Spikkelkit?!" Gil ik. Ineens verdwijnt de gloed en is alles als normaal. Behalve dat er een levenloos lijfje van Beskit op de grond ligt midden in een plas bloed. Ik zie een diepe wond in haar nek. De andere kittens zitten er piepend van angst bij. Ik breng Spikkelkit en Witkit naar Rozenval toe en ga verdrietig bij Beskit's lichaampje liggen... hoe moet ik Sneeuwvleugel dit nou vertellen? Zucht ik.. Valkpoot stormt het hol binnen. "Alles oké...?" Vraagt ze, waarschijnlijk nog Beskit's lijfje niet gezien te hebben. Ik wenk naar het lijk en haar blik verbleekt. "Oh, Tijgerstreep.. het spijt me zo dat ik je niet heb kunnen helpen, ik.." ik onderbreek haar: "Het is niet jouwn schuld, maar van die rot Sneeuwziel!" Jammer ik en duw mijn snuit in Beskit's flank. Een witte poes komt krijsend de kraamkamer binnen. "Het is niet waar toch, Tijgerstreep?" Ze kijkt smekend. Ik schud langzaam mijn kop. "Laat het niet waar zijn, grote SterrenClan!" De tranen rollen over haar wangen bij het zien van Beskit. "Alsjeblieft Beskit, word wakker.." piept Sneeuwvleugel. Ze huilt en Witkit en Spikkelkit kijken met grote ogen toe. De kittens begrijpen nu pas echt, dat het erg is. Dat ze hun zusje nooit als krijger of leerling zullen zien. Spikkelkit veegt een traan weg en Witkit probeert zich groot te houden. Ik geef een lik over Sneeuwvleugel kop maar ze blijft huilen. Rozenval huilt ook in stilte en haar blik staat vol medelijden. Dan ineens slaakt Donkerklauw vanaf de open plek een kreet: "Wolkster?" Wolkster is dood!" Ik spits mijn oren. "Wolkster? Dood? Ook vermoord door Sneeuwziel?" Ik laat Sneeuwvleugel even alleen en loop naar de open plek waar Donkerklauw mijn zijn neus in Wolkster's flank ligt. Wolkster ademt niet. "Wat?!" En ik trippel er naar toe. "Dood!"