WARRIOR CATS Grijsloof's glory

Weg

POV Herfstnacht
"Oh mijn God, Ros!" Spuwde ik. Ik zag angst op borrelen in zijn ogen. Wezenloos keken we naar het lijk van Donkerster recht voor onze poten. "Wat heb ik gedaan.." fluisterde hij zacht. "Je moet hier weg! Ga terug naar de BloedClan, anders zullen de krijgers hier je doden!" Mauw ik paniekerig. Ros duwde zijn neus tegen de mijne. "Maar ik wil niet weg bij jouw, Herfstnacht.." mauwde hij kwetsbaar. "Ik wil ook niet dat je gaat, maar ik wil nog meer niet dat je vermoord word door mijn eigen Clan!" Ros zuchtte en een traan rolde van mijn wang. Hij gaf me een kopje en veegde mijn traan weg met zijn staart. "Ik kom terug.. Ik beloof het je!" Mauwde hij. "Elke avond bij volle maan, zal ik hier staan. Wachtend tot ik je weer zie." Snorde hij schor. Zijn woorden klonken magisch in de nacht. Ik gaf hem een oprechte lik en streelde met mijn staart over zijn flank.
"Dag Ros..." Mauw ik triest. "Dag.." En Ros verdwijnt in de schijning van de maan. Ik kijk naar de Sterren. Het voelt alsof de SterrenClan me boos aankijkt. Alsof ik de DonderClan verraden heb om Ros te redden. Langzaam gaat mijn blik naar het lijk van Donkerster. Ik pak het in zijn nekvel vast. Ik sleep zijn lijk voorzichtig mee naar het kamp. Donkerster voelt koud aan. In het kamp, leg ik hem op de hoge steen. Ik ga snikkend terug naar de gevangenis van Ros. Wat de gevangenis was van Ros. Morgen ontdekt de eerste patrouille wel dat Donkerster dood is, en lijk ik ontschuldig. Ik sluit mijn ogen en droom over Ros en mij, lopend door de hemel, springend over de heide, glijdend over de rivier en huilend naar de maan. Ineens schiet ik vroeg wakker bij de kreet: "Donkerster is dood!" Hij is afkomstig van Taanpels. Ik schiet het jol uit en maak me klaar voor mijn acteerwerk. "Wat?! Neeee!" Jammer ik gespeeld. Ik kijk naar de lucht en weer voelt het alsof de SterrenClan mij pissig aanstaart. Ik negeer het. Knielend bij Donkerster's lijk duw ik, alweer gespeeld, mijn snuit in zijn flank. Ik schrik op als ik Ros BloedClan geur ruik in zijn vacht plooi. Ik schud mijn kop. Verbeelding. Toch?

POV Valkzang
Vannuit het Medicijnhol zie ik toe hoe krijgers nog voor de laatste keer met Donkerster samen tongen. Genji probeert Wolkit te leren te wake en te rouwen, maar hij blijft speels rond dartelen. Ik gniffel. Genji zou ook geen slechte vader zijn, denk ik bij mezelf. Ik zucht en was mijn vacht. Ineens valt het me op dat Herfstnacht zich grimmig verdacht op de achtergrond houd. Zou ze iets verbergen? Hé.. waar is Ros?!