Preek

39 2 0
                                    

POV Genji
Tijdens de jachtpatrouille, werd ik gebeten door een rat. Ik trippel naar het medicijnhol en zie Valkzang stil staren naar de kruiden. "Hallo! Kan je me helpen?" Ik wenk naar mijn schouder. "Rattenbeet.." zucht ik. Valkzang kijkt om en iets in haar ogen zegt al dat het loos is. "Wat is er?" Vraag ik. "Niets!" Zegt ze met een soort snauw. "Niets? En wat als ik dat niet geloof?" Ik kijk met een speelse blik, maar Valkzang kan het niet waarderen. "Bemoei je er niet mee." Mauwt ze al wat rustiger. Ze smeert driftig spul in de wond. "Valkzang, je weet dat je me kan vertrouwen en.." begin ik maar Valkzang onderbreekt me. "Genji! Jij weet nooit wat ik voor jouw gevoeld heb, jij weet niet hoe erg jij mijn hart gisteren gebroken hebt, en hoe erg ik nu niet meer naar je wil omkijken!" Foetert ze. Ik kijk verbijsterd. "Jij.. voelde wat voor.. voor mij?" Vraag ik verbaasd. "Ja Genji, ja. Voeldé!" Zegt ze met klemtoon op 'voelde'. "Ik dacht dat je me haatte.. ik dacht dat je Leeuwveder miste en mij niet zag staan.." mauw ik langzaam. Valkzang trekt haar lip op en kijkt vuil: "Ja, me ompraten heeft geen zin, Genji. Ga jij maar naar Amberdal. Vergeet me maar weer. Waar je zó goed in bent!" Snauwt ze en boos stampvoet ze het hol uit. Ik kijk haar verbaasd aan. Zoveel info, in zo'n korte tijd. Wow... Ik loop naar het krijgershol en zie Amberdal. Twijfelend ga ik tegen haar aanliggen. Ze snort. Wolkit stormt het krijgershol in. "Papa, papa, papa!" Roept hij. Lachend knik ik: "Ja, stoere krijger van me?" Ik geef hem een speels stootje. "Ik word morgen leerling!" Ik kijk hem lang aan. "Oh ja.. kleine jongens worden groot...." Een beeld van de kleine Wolkit met zijn oogjes nog dicht brand op mijn netvlies. "Ben je niet blij?" Vraagt hij aarzelend. "Natuurlijk wel, knul!" Snor ik zo enthousiast mogelijk.

POV Wolkit
Ik huppel enthousiast op het krijgershol af. "Papa, papa, papa!" Gil ik. "Ja, stoere krijger van me?" Papa geeft me een stootje. "Ik word morgen leerling!" Roep ik enthousiast. Papa kijkt me moeilijk aan. "Oh ja.. kleine jongens worden groot...." Papa lijkt lang in gedachte verzonken. "Ben je niet blij?" Vraag ik aarzelend. "Natuurlijk wel, knul!" Snort hij. Ik twijfel of het enthousiasme in zijn stem oprecht gemeend is.. Ineens valt het me op dat Amberdal, de o zo 'grote' nieuwe krijger naast pap zit, met haar staart om de zijne. Zou Amberdal mijn mama zijn? Nee! Ik ga onhandig tussen ze in zitten en speel met pap's staart. Verontschuldigend kijkt hij Amberdal aan. Ik werp Amberdal een arrogante blik toe en spin tegen papa aan. Jaloers kijkt ze weg. Papa kijkt het hol uit en ziet Valkzang naar hem wenken. Hij staat op en loopt naar haar toe. "Hier blijven, kanjer." Roept hij naar me. Ik denk na. Hierblijven? Dacht het niet! Ik trippel ongezien achter hem aan en zie hem naar Valkzang toe gaan.

POV Valkzang
"Genji, we moeten praten." Begin ik. "Je hebt je bedacht en houd van me?" Grapt Genji. Ik kijk hem hoofdschuddend en vuil aan. "Over Wolkit." Genji kijkt geboeid.

POV Wolkit
"Over Wolkit." Hoor ik Valkzang zeggen. "Wolkit?" Vraagt papa. "Ik wil hem de waarheid vertellen, maar die kleine zal nooit zijn mond kunnen houden." De waarheid? Welke waarheid? "Maar dan moet hij weg.." ademt Genji snakkend. "Ja, naar de DonderClan. Leeuwveder zegt dat Grijsloof daar vrienden heeft de hem kunnen opvangen." Wat?! DonderClan?! Maar ik wil hierblijven! Ik trap een takje kapot. Ik schrik als Valkzang en Genji omkijken...

WARRIOR CATS Grijsloof's gloryWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu