WARRIOR CATS Grijsloof's glory

Donkerklauw

De kater knikte kort en dankbaar naar Grijsloof. Tabaqui zat de staart van de vos half af te scheuren. De vos schreeuwde het uit en zette het op een rennen. Alle drie hijgde ze nog na. Tabaqui besprong toen uit het niets de donkere kater. "Wie ben jij?!" Siste Tabaqui. Hij hijgde. De donkere kater mepte Tabaqui van zich af en beet hem in zijn nekvel. "Ik stel hier de vragen!" Siste de kater dreigend. Iets in de kater zijn vacht kwam Grijsloof bekend voor. Tabaqui wilde hem opnieuw bespringen maar Grijsloof riep: "Hoe heet je?" Voordat Tabaqui hem aan stukken zou scheuren, wilde ze dat graag weten. De kater hief fier zijn borst op. "Donkerklauw!" Zei hij met een mrauw. De kater likte zijn borst terwijl Grijsloofs mond open viel. "Donkerk-kit?" Mauwde Grijsloof met een trillende stem. Donkerklauw keek haar net zo verbaasd aan. "Nee.. ben.. ben jij.. Ben jij Grijskit?!" Vroeg hij verbaasd. Grijsloof knikte hevig. "Grijsloof, ter verbetering!" Mauwde ze plagerig. Donkerklauw snorde en wreef met zijn staart over Grijsloof's oor. "Hoe kennen jullie elkaar?" Mauwde Tabaqui met een jaloerse toon in zijn stem. "Donkerklauw, is mijn broertje!" Mauwde Grijsloof. Tabaqui keek alsof hij nu ineens alles snapte. Luid gespin steeg op uit Grijsloof's keel. "Ik ben commandant van de HemelClan! Trouwens, je bent nu op je oude teretorium!" Mauwde Donderklauw. Grijsloof keek in het rond en herkende de beek waar ze als kitten in was gevallen. Herinneringen kwam op en ze slikte ze gauw weg. "Kunnen we het kamp in?" Vroeg Grijsloof. Donkerklauw knikte hevig. "Ga je mee Tabaqui?" Vroeg Grijsloof. "Nee, dit is ons afscheid Grijsloof, het ga je goed." Tabaqui klonk schor alsof er iets in zijn keel vast zat. Grijsloof's ogen werden vochtig. "Nee.." piepte ze alsof ze nog een kitten was. "Mijn taak is volbracht, je bent nu weer HemelClan.. Ik word gewoon weer eenling en we zijn allemaal gelukkig." Tabaqui wachtte niet op antwoord en draaide zich om. "Vaarwel Grijsloof." Hij wuifde haar na met zijn staart. "Nee, Tabaqui kom terug!" Riep ze hem triest na, maar hij was het woud al in verdwenen. Een traan gleed over Grijsloof's wang maar ze veegde hem ruw weg. "Ga je mee?" Vroeg Donkerklauw. Grijsloof knikte. Maar het was eigenlijk niet wat ze wilde. Ze volgde Donkerklauw door het woud. Langs bomen en struiken die allemaal op elkaar leken en ze niet uit elkaar kon houden. Ze vertrouwde maar op Donkerklauw en bleef hem volgen. Toen kwam haar een bekende kamp ingang voor. De HemelClan! Ongeduldig drong ze naar binnen. Donkerklauw snelde achter haar aan. "Wacht nou." Mompelde hij. Grijsloof
keek haar oude kamp rond en slaakte een geluks kreet. Dat trok de aandacht van haar oude clangenoten. "Grijskit is terug!" De eerste kreet galmde door de clan. "Grijskit?" Een magere witte, al wat oudere kater kwam het leidershol uit. "Grijskit ben jij dat?" Grijsloof knikte. Ze herkende de kater als Wolkster, haar vader! "Grijsloof!" Snorde ze verbeterd. Wolkster drukte zijn neus tegen zijn dochters neus aan. "Ik heb je gemist.." Spon hij. Grijsloof knikte. "Ik jouw ook.." snorde ze. Grijsloof gaf een lik over haar vaders kop. Wolkster keek haar over gelukkig aan. Grijsloof draaide zich om naar de Clan. Ineens kwam er een vannaf zijn oor tot aan zijn staart verminkte kater aanlopen. Grijsloof kon een kleine kreet niet onderdrukken maar besefte dat dit Bruinkit, haar andere broer moest zijn! Ze rende op hem af. "Bruinkit! Ik ben het, je zusje, Grijskit!" De bruine kater keek haar aan. "Het is nu Bruinklauw.." snorde hij vrolijk. "En jij?" Vroeg hij "Grijsloof!" Trots sprak Grijsloof haar door Tabaqui verzonnen naam uit.