Flikken Frutsels

I do

"WOLFS," schreeuwde Eva, "wat de fuck heb jij op mijn kamer gedaan? Jij was het hè? Jij hebt aan mijn spullen gezeten? Je had het recht niet, jij..."
Wolfs had aan de keukentafel gezeten, glas whiskey in zijn hand toen Eva de trap af kwam stormen. Tijdens haar vragenvuur had hij het glas terug op tafel gezet, was opgestaan en had zich naar Eva gedraaid. "Ja," hij fluisterde het bijna. "Ik was daar, ik heb je voorraad heroïne gepakt, Eef." 
"Ik heet Eva," haar ogen spuwden bijna vuur. "Jij, ik vertrouwde jou. Weer. En nu heb je me weer belazerd. Alweer. Het is mijn kamer. Wat ik daar bewaar, is privé. Daar sluip je niet zomaar binnen. Die doorzoek je niet. Jij als politieagent zou dat toch moeten weten. Ik kan je niet meer vertrouwen. Het is klaar nu. Ga weg Wolfs." Ze spuugde zijn naam uit. "Voorgoed." Ze duwde met haar handen tegen zijn borstkas. Als het nodig was, zou ze hem hardhandig buiten zetten. Al dat trainen voor haar baan was niet voor niets. Toen ze voor de laatste keer naar hem opkeek, dat was haar plan althans, zag ze de tranen langs zijn wangen naar beneden glijden. "Stel je niet aan. Je wist dat ik er achter zou komen. Ik ben ook rechercheur. Niet doen dit Wolfs, kijk uit, niet doen."

Wolfs schudde zijn hoofd. "Nee, Eva," begon hij. "niet jij, niet ook. Niet weer heroïne. Fleur was zo, die periode. Ik... Ik moest het weten, of je voorraad had, of jij ook een junk.. Ik had je moeten beschermen, tegen Bols, tegen de Albanezen, tegen... Ik heb gefaald en nu ben jij... Als het een persoon was, die je zo te grazen nam, had ik hem zo uit de weg geruimd. Maar dit. Eva, Eef, laat me je helpen, alsjeblieft." Hij wilde haar handen pakken, haar omhelzen, tegen zich aan drukken. Zijn armen beschermend om haar heen leggen. Haar beschermen tegen de wereld. Zij tweeën tegen de rest.

Zodra Eva Wolfs handen op zich af zou komen, duwde zij ze weg. "Nee, Wolfs. Je bent te laat. Donder op. Mijn huis uit. Nu!"

A/N: of om met Acda en de Munnik te spreken uit het liedje 'Niet of nooit geweest'(niet aan Daan de Vos denken nu (oeps, roze olifant)): Ik maak alles stuk...
Jullie boffen, ik had zo'n inspiratie na kerst, dit liedje en de 5e aflevering dat er maar liefst 2 verhaaltjes (met de nadruk op -tjes over die vorige) uit mijn toetsenbord kwamen. I <3 Fleva. 

Geplaatst op 5-1-2019