Just PRETENDING

Chapter 23

23JP

Atarah POV

"I Do"

Hindi na ako nakinig pa at umalis na lang.

She still love her. I actually expected it but it still hurts. Ang sakit marinig mula sa kanya na may mahal siyang iba.

Kelan ko nga ba narealize na hindi na lang ako ang nag papa Saya sa kanya? Kelan ko ko ba na realise na hindi na ako ang laman ng puso niya.

Flashback

"Ahm Hon medyo napapa dalas ang punta mo sa Farm ah. Nawawalan ka na ng time para sa family natin" Tanong ko habang nag aayos siya ng gamit. Mag stay kasi siya sa Baguio for 1 week. Gustohin ko man sumama hindi naman pwede dahil nandito sa Manila ang work ko.

"Hon nagka problema kasi sa mga iidedeliver. Mas maganda ng ako ang umayos." Sagot niya

"But Hon may OB ako sa susunod na araw, Hindi mo man lang ako masasamahan? Sabi ko naman sayo mag work ka nalang sa company para hindi ka nahihirapan dyan" Isa lang to sa lagi naming pinag tatalunan. Naaagaw kasi ng oras niya ang pabalik balik niya sa farm. Hindi naman siya nag kulang samin ni Angel dahil lagi din siyang bumabawi.

Quality over Quantity sabi nga nila. She's always been the sweetest and loveliest wife

But still

"Hon mag aaway na naman ba tayo dahil dyan!? I told you its important to me. And beside ano naman gagawin ko dyan sa company mo? Alam naman ng lahat na hindi ako naka tapos ng pag aaral. At ano? Araw araw ko pakikinggan lahat ng pang lalait at pang mamaliit sakin ng Dad at ibang relatives mo!?"

"Bakit ka ba nagagalit!? I told you it doesn't matter kung ano ka, kung anong natapos mo. Ang importante yung tayo. Wag mo nalang intindihin si Dad" Alam ko naman ang nararamdaman niya. Hindi siya tanggap ni Dad at ibang relatives ko. At harap harapan sa kanyang ipinapamuka yon. Nung una ayos lang sa kanya ang lahat but lately masyado na siyang na aapektuhan.

"Kelan ba ako naging Matter!? All this time ikaw lang ang nasusunod, why? Because you're the smart one, the beautiful perfect girl. While I'm just here dahil wala kang choice kundi ang pakasalan ako! You're using m--"

*pakk!

Hindi ko na siya pinatapos at isang malutong na sampal ang binigay ko sa kanya.

"How dare you? Ganyan ba kababa ang tingin mo sakin? Yeah sa simula yun naman talaga ang plano right? Ang magpanggap tayo? But how stupid of me, Minahal kita. "

"I. . . . I'm sorry" I know she's sorry. Ngayon lang umabot sa ganito ang pag tatalo namin. Never niya siyang sumagot sa akin at nag reklamo sa pakikitungo sa kanya ni Dad. How I wish noon palang lumaban na siya.

"Just go. And please don't let insecurity ruin you"

Kapag ganitong nag tatalo kami, Hinding hindi siya aalis ng hindi kami nagkaka ayos. But she leave without saying anything. I know there's something wrong.

And I'm right

She's with a girl. Kelan ko ba huling nakita yung ganitong ngiti niya? May mali ba akong nagawa? Nag kulang ba ako para mambabae siya? Fu*** where did I go wrong?

Gustong gusto ko silang puntahan at Ibuhos sa kanila yung kapeng iniinom nila ngayon. Ito lang pala yung inaaraw araw niya sa Baguio. Kung Titignan mo para lang silang magkaibigan, well not until you see them kissing.

:) I think I'm just not enough

Hinayaan ko siya for one week sa babae niya. Nag bulag bulagan ako sa lahat at ginawa ang makakaya para maging mabuting asawa.