When He Was Mine

Chapter 11

Nagtatakang bumaling ako kay Micky nang ihinto nya ang sasakyan ilang metro ang layo mula sa gate ng school. Tanaw na tanaw ko ang mga estudyanteng nakauniporme papasok ng school, may ilang lulan ng kani-kanilang service at sasakyan.

"Bakit dito ka huminto?", tanong ko. Nakatingin lang sya sa harapan at pingamamasdana ng mga nangyayari.

He seemed conflicted. Something's bothering him and now it bothered me, too. Hindi ako touchy na tao lalo na sa mga taong hindi ako komportable. But this was MIcky we were talking about. My best friend and now...boyfriend. Parang hindi pa rin nagsisink in sa akin. Kahit sinabi na nya na wala naman dapat magbago, we can still treat each other as best friends, feeling ko there's something more. A good kind of more.

Umiling sya at ngumiti sa akin. His smile melted me. "Hindi ko lang alam kung paano ko ba ipappaliwanag na nakikita at naiisip pa lang kita kinikilig na ako. Fuck! Ang badoy. Ang cheesy pero tangina, kinikilig ako", his face turned red, I knew he was containing his feelings now.

"Ang landi, Micky", biro ko pero ang totoo, kinilig ako. Sino'ng mag-aakala na ang lalaking pa-fall, playboy at lagging nagpapakilig ng mga girls ay ang magsasabing kinikilg sya. Para syang babaeng kilig na kilig sa crush nya.

"Grabe sya oh! Ano'ng magagawa ko eh kinikilig talaga ako sayo? Tsaka sa'yo na lang ako lalandi", he winked at me and moved the car inside the school parking lot. We saw Carl and Jessa talking beside their car. Nakaramdam ako ng guilt. Ayoko pa kasi talagang ipaalam sa iba. For all our lives, nasanay sila na magbest friend kami ni Micky.

I felt Micky's hand gripped mine and I looked at him.

"Don't worry, okay?", he kissed the back of my hand and I nodded. Huminga muna ako ng malalim bago lumabas. Ganun din ang ginawa ni Micky. Lumapit sila sa kinatatayuan naming at nakipag beso.

"Kumusta?", they asked.

"I'm okay", I saw Carl and Micky had their hushed conversation. Tinapik ni Carl si Micky and they smiled.

"Nagkausap na ba kayo ni Micky?", nilingon nya rina ng dalawa.. Tumango ako, napangiti ng ngumiti sa akin ang boyfriend ko. Pagbaling ko ulit kay Jessa, naniningkit ang kanyang mga mata. Kinabahan ako dahil alam kong sinusuri nya ang kilos ko. She might find out. She's a psychology major.

"May hindi ka kinukwento sa akin", nag iwas ako ng tingin.

"W-Wala"

"Tssss.. Hindi ka magaling magsinungaling. Mag-usap tayo mamaya though may hint na ako", I was glad na binitiwan nya pansamantala ang bagay nay un. Kinabahan ako. Hindi naman sa ikinahihiya ko si Micky, ipinagmamalaki ko sya. Hindi sya kilala ng ibang tao bukod sa playboy, ako, kilala ko sya. He loves his family so much, he's responsible, and he's quite matured. He's very manly, kaya madaming napofall sa kanya kasi one of his charms is that he can handle himself well in a very manly way. Lalaking-lalaki.

Sabay-sabay kaming naglakad sa hallway papunta sa classrooms naming. Sa 3rd floor ako at si Carl while Mikcy should be on the first and Jessa on the fourth.

"Sam", tawag sa akin ni Micky at nakita ko ang mapanuring tingin ni Jessa but there was a glint of mischief in her eyes.

Aayaw ayaw mo pa noon kay Micky ha. Little sister, my ass! That was what I read on her eyes. Sumabay sya kay Carl at sinabayan naman ako ni Micky.

"You okay?", I nodded and continued walking. I watched as Carl tried to get Jessa's bag but the girl was so stubborn.

"Tigilian mo nga ako", my friend hissed pero tinawanan lang ng isa at saka inakbayan. Hindi sila pero ang alam ko, matagal ng magal ni Carl itong si babae na hindi ko alam kung manhid o ayaw nya lang pansinin. The guy was her total slave. Palaging nakabuntot sa kanya.

"Naiinggit ka sa kanila? Tayo din gusto mo?", kinilabutan ako ng dumampi sa tenga ko ang hininga nya. The shiver it sent run down on my whole body.

"What?! Hindi 'no!", defensive kong sabi sa kanya. He chuckled and reached for my hand. Nanlaki ang mga mata ko at pinilit na kinuha ang kamay ko sa kanya pero ayaw nyang bitawan. He was grinning like an idiot.

"Let go! Baka may makakita sa atin!", pabulong kong sigaw habang abalang nagmamasid kung sakaling may makakita nga sa ginawa nya. I like his hands. They were big and warm. His hand can make me feel electricity every single time.

"Relax. I just want to hold your hand", everyone was busy with their own things at mukha namang wala talagang nakahalata. I sighed pero nangangamba pa rin. His fingers invaded the spaces between mine. Pinagsalikop nya ang mga kamay naming and his thumb drew circles on mine. It felt good. I feel happy. Nakakakilig.

Dumaan kami sa room nya pero dire-diretso lang sya kasabay naming pag-akyat sa hagdan.

"What are you doing? Di ka pa ba papasok sa room nyo?", medyo crowded sa hagdanan. Nasagi ako ng isang lalaki pero hindi naman malakas pero kahit papano muntik na akong maout of balance.

"Careful, baby", sinalo nya ako at inakbayan na habang umaakyat kami. He looked really cool habang nakaakbay sya sa akin. If I thought his holding hands with him while walking gave me all kilig feels, I was wrong. Mas nakakakilig pala ang akbay nya. We had done this before but today was rather very different from the previous ones. He pulled me close to him na parang yakap na nya ako. Ito yung unang pagkakataon nagpasalamat ako at masikip sa hagdanan ng school. Hindi ko na tuloy napigilan ang sarili ko, I leaned closer to him and smelled his cologne. Ang bango-bango nya talaga.

"You smell so good", pati ako nagtaka sa boses ko. I sounded huskier than before.

"But you smell so much better, baby. Kinikilig ako", he sneaked a kiss on my temple.

Nakarating kami sa classroom naming ni Carl. Halos papuno na ang classroom, iilan na lang ang bakanteng upuan. Pero dahil ay assigned seats kami sa teacher naming sa chemistry, hindi naman nagkakagulo. Mine was near the window, three seats to the back row. Carl and Jessa went to the 4th floor for Jessa's class.

"Dapat hindi mo na ako hinatid", sabi ko ng mapansing konting oras na alng magbebell na. sumimangot sya.

"Ayaw mo ba?"

"Hindi naman. Kaso lag baka malate ka", I told him, sinusubukang alisin ang tampo nya.

"Sorry. Ayaw mo ata", nangunot ang noo ko sa inasal nya. Hindi naman sya ganito dati. Kapag gantong moments tatawa lang sya tapos sasbihin nya na wala lang kung malate sya o ayos lang naman sa kanyang ihatid ako. Ngayon kitang-kita ko ang pagtatampo nya.

"Micky, ayoko lang malate ka sa klase mo dahil sa akin"

'Di pa rin sya nagsasalita at kung saan saan nakatingin maliban sa akin. Umuga ako ng hangin. Nagtatampo talaga ang mokong na'to. Siguro nasaktan ko sya.

"Sorry", I told him.

"Sorry din. Sige na, pasok ka na", ayoko ng ganito. 'Di pa nga kami tumatagal ng isang araw tapos ganito na.

Nang patalikod na sya para umalis, hinigit ko sya pabalik at hinuli ang mga mata nya.

"I love you", sabi ko. Di nya pa rin ako tinitingnan pero nakita kong unti-unting pinipiilan nya ang ngiti sa labi nya.

"I love you, Micky", then I put a candy named Fres on his hand. At the back of the candy, ay nakalagay na 'Mahal kita'. Tiningnan nya yun at din a napigilang ngumiti at yakapin ako. He kissed my forehead.

"Masanay ka na ha. Boyfriend duties, baby", he said and said his good bye.

Pumasok na ako sa room at bago ako umupo sa upuan ko. Nakita ko ang isang rose na nakapatong sa desk ko and a note saying.

"Have a nice day, baby"

Napangiti ako sa kilig. Uupo na sana ako ng marinig ko ang boses sa gilid ko.

"Good morning, Sam", it was Josh. Bakit nakalimutan kong magkaklase kami ngayon?

And he was holding a bouquet of red roses and a box of my favourite chocolates.

"For you", natiglan ako dahil hindi ko alam kung tatanggapin ko ba yun lalo pa't lahat ng tao sa room ay nakatingin sa aming dalawa.